บทที่ 87 ผู้รอดชีวิต 2
บทที่ 87 ผู้รอดชีวิตหลั่งน้ำตาและเริ่มสงบสติอารมณ์ลง ฉันนำผู้รอดชีวิตไปที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยคอนกุก เผื่อว่าจะมีคลื่นซอมบี้ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น ชายในวัยห้าสิบกอดลูกชายไว้ในอ้อมแขนและปาดน้ำตาจากดวงตาของเขา ลูกชายในวัยยี่สิบ ตบหลังพ่อและยิ้มอย่างเชื่องช้า ราวกับรู้สึกเขินอายกับสถานการณ์ทั้งหมด ฉันไม่...