บทที่ 573 ลูกแก้วมังกรน้ำ
###
ในลานบ้าน ลู่เซวียนยืนอยู่เงียบ ๆ มองดูหนอนพิษร้อยพิษกัดกินหัวใจที่กำลังต่อสู้กับพิษเขียวขุ่น
ข้างตัวเขามีทั้งยารักษา ยาถอนพิษ และยาฟื้นฟูพลังวางอยู่มากมาย เขาไม่คลายความระวังแม้แต่น้อย พร้อมช่วยหนอนพิษนี้ทันทีหากเกิดเหตุอันตราย
ผ่านไปครู่หนึ่ง หนอนพิษก็สามารถควบคุมพิษเขียวได้ในที่สุด จุดเขียวบนร่างมันค่อยๆ จางหายไป
“เจ้าทำได้ดีอีกแล้วนะ หนอนพิษน้อย”
ลู่เซวียนชมเชย เมื่อเห็นหนอนพิษที่ต้องเดินทางบนเส้นทางแห่งความเป็นความตายทุกครั้งที่กลืนพิษใหม่ ๆ เข้าไป
หนอนพิษร้อยพิษกัดกินหัวใจนี้ติดพิษอย่างหนัก แต่ด้วยร่างกายที่มีลักษณะพิเศษของ "ร่างพิษหายนะ" มันจึงมีความไวต่อพิษทุกชนิดสูงมาก ทุกครั้งที่มันกลืนพิษใหม่ ๆ จะเกิดปฏิกิริยารุนแรงอย่างรวดเร็ว
หากลู่เซวียนไม่ได้ตรวจสอบสถานะของมันอยู่ตลอดเวลา และไม่ได้มียาช่วยเหลือมากมาย หนอนพิษนี้คงตายไปแล้วนับครั้งไม่ถ้วน
หนอนพิษเองก็รู้เรื่องนี้ดี มันพยายามคลานเข้ามาใกล้ลู่เซวียน ร่างกายปล่อยควันพิษออกมา
“อย่าเข้ามานะ!”
ลู่เซวียนมองดูมันพลางถอนหายใจ
หนอนพิษตัวนี้หลังจากกลืนพิษและยาพิษหลากหลายชนิดเข้าไป ตอนนี้มันกลายเป็นพิษมหาศาล ร่างกายของลู่เซวียนแม้จะทนพิษได้มากขึ้นหลังจากกลืนเนื้อสัตว์วิญญาณ แต่เมื่อเห็นควันพิษที่ลอยจากตัวหนอนพิษ เขาก็อดกังวลไม่ได้
แม้หนอนพิษจะรู้ว่าร่างกายของมันเต็มไปด้วยพิษ แต่มันก็ไม่ถือสาอะไรเลย ตรงกันข้าม มันนับถือและเชื่อฟังลู่เซวียนมาก เพราะเขาคือผู้ที่คอยช่วยเหลือมันจากความตายทุกครั้ง
ลู่เซวียนกำลังจะไปตรวจสอบพืชวิญญาณในไร่วิญญาณ ทันใดนั้น เขารู้สึกถึงบางสิ่งบนหลังมือ เหมือนมีน้ำไหลใสที่มองไม่เห็นเคลื่อนไหวอยู่
“เจ้าออกมาจากห้องปรุงยาได้อย่างไร?”
ลู่เซวียนตรวจสอบ "แมลงยา" ทันที แล้วก็รู้ได้ว่ามันไม่ได้ลิ้มรสพิษยามานานแล้ว
เขายิ้มแล้วหยิบยาระดับสามธรรมดาออกมาจากถุง แมลงยาก็เปลี่ยนรูปร่างทันที กลืนเม็ดยานั้นเข้าไปและกลับสู่ห้องปรุงยาอย่างพอใจ
ลู่เซวียนเดินไปยังไร่วิญญาณและนั่งลงข้างๆ ต้นหญ้าสุ่ยอิ่ง
ใบของต้นหญ้าสุ่ยอิ่งมีตุ่มเล็ก ๆ สีฟ้าปรากฏอยู่ เต็มไปด้วยพลังชีวิต ทำให้แสงสว่างจากใบของมันหรี่ลงไป
“ในที่สุดก็ทำให้ต้นหญ้าสุ่ยอิ่งทั้งห้าสิบต้นนี้สำเร็จเมล็ดได้”
ลู่เซวียนยิ้มพลางเอื้อมมือไปหยิบเมล็ดวิญญาณเล็ก ๆ สีฟ้าใสที่ออกมาจากตุ่มบนใบ
ก่อนหน้านี้เขาได้ปลูกหญ้าสุ่ยอิ่งจำนวนมาก โดยเร่งการเติบโตด้วยพลังต้นไม้แห่งชีวิต เพื่อให้สามารถเปิดลูกกลมแสงได้ครั้งเดียวหลายร้อยลูก ตอนนี้เขาได้รับเมล็ดวิญญาณราวสามร้อยเมล็ดจากห้าสิบต้นนี้แล้ว
“ตามปกติข้าจะปลูกสักสองร้อยต้น ส่วนที่เหลือจะพยายามพัฒนาเมล็ดหญ้าน้ำแข็งเรืองแสงเพิ่ม”
เขาคิดในใจ
หลังจากเก็บเกี่ยวเมล็ด เขาก็เริ่มเตรียมการปลูกใหม่อย่างอดทน
ขณะที่เขาจัดการเมล็ดวิญญาณ สัตว์วิญญาณที่อยู่รอบ ๆ ก็เข้ามาใกล้บ้าง บ้างก็นอนพักอยู่ใกล้ ๆ เขา มันพยายามเรียกร้องความสนใจจากเขาอย่างน่ารัก
เวลาผ่านไปอย่างสงบในโลกของสายฟ้าและพายุเพลิง
แม้ว่างานนี้จะเป็นเรื่องที่เรียบง่าย ไม่เหมือนการผจญภัยในดินแดนลับหรือการต่อสู้กับอสูรและผู้บำเพ็ญเพียร แต่ลู่เซวียนก็รู้สึกพอใจ
เมื่อเห็นหรือได้ยินว่าผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นต้องเสียชีวิตในการแย่งชิงโอกาสในดินแดนลับ เขาก็ยิ่งตระหนักถึงคุณค่าของชีวิตที่เรียบง่ายเช่นนี้
หลังจากจัดการกับเมล็ดวิญญาณทั้งหมดแล้ว เขาเดินตรวจสอบพืชวิญญาณต่าง ๆ ในไร่อีกครั้ง
“หญ้าซังหยวนใกล้จะโตเต็มที่แล้ว”
เขามองไปที่หญ้าซังหยวนที่ดูเหมือนวัชพืชธรรมดา แต่ในสายตาของลู่เซวียนมันมีค่ามหาศาล เพราะมันเป็นวัตถุดิบหลักในการปรุงยาสร้างรากฐาน
ทุกครั้งที่เก็บเกี่ยวหญ้าซังหยวน เขามักจะได้รับรางวัลดีๆ จากลูกกลมแสงเสมอ ไม่ว่าจะเป็นไข่มุกหญ้ารวมวิญญาณ ยาสร้างรากฐาน หรือแม้แต่สูตรยาสร้างรากฐาน
หลังจากดูแลหญ้าซังหยวนทั้งสามสิบต้นอย่างดีแล้ว เขาเดินไปยังบ่อน้ำเล็ก ๆ ที่ดูเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความลึกลับ
น้ำในบ่อนี้คือน้ำวิญญาณชั้นดีที่เขาเก็บมาจากดินแดนลับ
ใต้บ่อนี้ยังมีโครงกระดูกมังกรวางอยู่สองชิ้น โครงกระดูกนี้มีพลังมังกรอยู่บ้าง และทันใดนั้นเงาดำรูปมังกรก็พุ่งผ่านโครงกระดูก
ลู่เซวียนเพ่งสมาธิไปที่ต้นหญ้ากระดูกมังกรที่ปลูกไว้
“ต้นหนึ่งเติบโตเต็มที่แล้ว”
เขาตื่นเต้นและอุทานออกมา
ก่อนหน้านี้เขาเคยเก็บเกี่ยวต้นหญ้ากระดูกมังกรมาแล้ว และได้รับสมบัติล้ำค่าระดับห้าคือแผนภาพมังกรเก้าหัว
ครั้งนี้ต้นที่สองก็โตเต็มที่แล้ว!
“สมบัติระดับห้าหายากแบบนี้ น่าเสียดายที่ข้าไม่มีเวลาปลูกมากกว่านี้”
ลู่เซวียนเก็บต้นหญ้ากระดูกมังกรอย่างระมัดระวัง แต่ทันใดนั้นเขาก็สังเกตเห็นลูกกลมแสงสีขาวลอยอยู่เหนือบ่อน้ำ
เขาหยุดหายใจแล้วเอื้อมมือไปแตะลูกกลมแสง
ลูกกลมแสงแตกออกอย่างเงียบ ๆ และกลายเป็นลูกแก้ววิญญาณสีขาว พร้อมเสียงมังกรแว่วมา แล้วลูกแก้วก็พุ่งเข้าร่างเขาทันที
【เก็บเกี่ยวหญ้ากระดูกมังกรระดับห้า ได้รับไข่มุกเหรินหลงระดับหก】
