บทที่ 296 วิถีแห่งการแพทย์
ณ ภูเขาหมอกสวรรค์ นิกายอู๋เต้า ภายในตำหนักประมุข ชูหยวนนั่งบนบัลลังก์ประมุข อาภรณ์ขาวบริสุทธิ์ดุจหิมะ ไร้ซึ่งธุลี ราวกับว่าฝุ่นละอองแห่งโลกมนุษย์ไม่อาจแตะต้องได้ เขานั่งนิ่งบนบัลลังก์ ดวงตาทอดมองศิษย์หมอเทพฮวาเบื้องล่างอย่างสงบ สีหน้าเรียบเฉย ดูเหมือนไม่มีสิ่งใดสั่นคลอนจิตใจได้ ทว่าไม่มีใครล่วงรู้ ...
