บทที่ 284 ฉู่เจียงเหอ
เฉินอวี่ก็ไม่รีรอ หยิบบัตรประจำตัวเจ้าหน้าที่พิเศษจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องออกมา เมื่อชายวัยกลางคนเห็นบัตรนั้น ตาก็เบิกกว้าง ราวกับเห็นอะไรที่น่ากลัวมาก "เป็นไปไม่ได้ นายเป็นแค่พ่อครัวเปิดร้านอาหาร จะมีบัตรแบบนี้ได้ยังไง?" เฉินอวี่พูดอย่างเย้ยหยัน "นายเป็นแค่คนเร่ร่อน ยังมีใบรับรองโรคประสาทได้เลย แล้...
