บทที่ 283 โรคจิตเป็นพักๆ
เฉินอวี่ขมวดคิ้ว รีบวิ่งเข้าไป แต่เขาเพิ่งวิ่งไปได้สองก้าว ก็ถูกถงหมิงห้ามไว้ "ไอ้หนู เธอรีบร้อนอะไร ดูก่อนสิว่าพวกนั้นเป็นคนของใคร" เฉินอวี่จึงสงบสติอารมณ์ลง พบว่าคนพวกนี้สวมชุดทำงานของกลุ่มบริษัทถงเหมือนกันหมด "พ่อครับ คนพวกนี้เป็นคนที่พ่อจัดการมาใช่ไหม?" ถงหมิงหัวเราะลั่น "ในเมื่อตอนนี้ตึกเป็นของ...