บทที่ 140ตอนที่ 139. วงเพื่อนของหลัวอี้หาง
ผู้อำนวยการหู ซึ่งเป็นหัวหน้าของกลุ่มที่ลาวเจียงพามา ลุกขึ้นยืนอย่างยิ้มแย้มและจับมือกับคนที่เพิ่งเข้ามา พร้อมชี้ที่นั่งให้เขานั่งลง “พวกเราหลังเลิกงานก็แค่มารวมตัวกันหน่อย ทำไมล่ะ ไม่ได้เหรอ?” เขาพูดด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย คนที่เพิ่งเข้ามายิ้มกว้างและพูดอย่างสุภาพ “แหม พวกท่านมาที่นี่ทำให้ไทม์สแควร์ข...
