ทุกคนเปลี่ยนอาชีพ : แต่นักฝึกมังกรกากสุดงั้นเหรอ? ตอนที่ 29 คัมภีร์เปลี่ยนอาชีพ
คทาและผ้าคลุมเป็นอุปกรณ์สวมใส่ระดับเงิน ลู่ฟานดูค่าสถานะและเห็นว่ามันขัดแย้งกับสิ่งที่เขาคาดหวัง พวกมันเป็นอุปกรณ์สวมใส่ชั้นเยี่ยมที่เพิ่มค่าจิตและพลังโจมตีธาตุแสง
คทานั้นมีชื่อว่าผนึกแสงศักดิ์สิทธิ์และมีสกิลเพิ่มเติมชื่อผนึกแสงไว้จับศัตรู
ส่วนผ้าคลุมนั้นมีชื่อว่าผ้าคลุมแสงศักดิ์สิทธิ์พลบค่ำ มันยังมีสกิลเสริมชื่อม่านพลบค่ำไว้สร้างบาร์เรียปกป้องตัวเอง
ไม่ว่าจะเป็นการเพิ่มค่าสถานะหรือสกิลเสริมก็ล้วนมีค่าเป็นสองเท่า
แต่มันน่าเสียดายที่อุปกรณ์สวมใส่ทั้งสองชิ้นนี้เหมาะสมกับนักบวชมากกว่า ลู่ฟานใช้ประโยชน์อะไรจากมันไม่ได้
แม้ว่าแต่ละชิ้นจะขายได้ในราคาสูงเสียดฟ้า แต่ถ้าเทียบกันแล้ว อุปกรณ์สวมใส่ทั้งสองชิ้นดูจะถูกสร้างมาเพื่อฉินฉิวมากกว่า ฉินฉิวที่ยืนรออยู่นั้นต้องการมันอยู่แล้วหลังจากได้เห็นค่าสถานะ
ถ้าหากลู่ฟานเลือกมันมาขาย นั่นมันไม่เหมือนการแย่งของรักของหวงของคนไปหรอกหรือ?
คงจะดีกว่าถ้าปล่อยมันให้ฉินฉิว และให้เธอมอบเงินจำนวนมากให้กับเขา มันจะดีกับทั้งสองผ่าน
ดังนั้นลู่ฟานจึงเลือกที่จะทิ้งของทั้งสองชิ้นและมองไอเทมชิ้นที่สาม มันคือม้วนคัมภีร์ที่ดูประหลาด
เมื่อลู่ฟานเห็นคัมภีร์ เขาตาลุกวาวขึ้นมาทันที
คัมภีร์เปลี่ยนอาชีพ (แม่ครัวเสริมแกร่ง) : หลังจากใช้งานแล้วจะเปลี่ยนเป็นอาชีพลับ แม่ครัวเสริมแกร่ง
ต้องการอาชีพ : แม่ครัว
แม่ครัวเสริมแกร่ง : ปรุงอาหารที่ออกฤทธิ์เสริมแกร่งได้
มันกลับกลายเป็นคัมภีร์เปลี่ยนอาชีพลับ?!
ลู่ฟานดีใจมาก
คัมภีร์เปลี่ยนอาชีพเป็นอาชีพลับนี้นับว่าเป็นไอเทมหายากและมีราคาประเมินมิได้
ว่ากันว่าเคยมีคัมภีร์เปลี่ยนอาชีพเป็น [ปรมาจารย์ดาบหนัก] ซึ่งถูกประมูลไปถึง 50 ล้าน
ในฐานะของอาชีพลับ [นักดาบหนัก] นั้นแข็งแกร่งกว่านักดาบทั่วไป แต่มันยังห่างไกลจากคำว่าแข็งแกร่งเหมือนกับอาชีพลับ
ดังนั้น คัมภีย์เปลี่ยนอาชีพเป็นอาชีพลับจึงมีค่ามาก มันแสดงให้เห็นถึงราคาของคัมภีร์เปลี่ยนอาชีพ
ถ้าหากมันเป็นคัมภีร์เปลี่ยนอาชีพเป็นอาชีพสายต่อสู้ ราคาของมันคงเพิ่มขึ้นไปอีกแปดเท่าเป็นอย่างน้อย
แต่ว่านี่เป็นเพียงคัมภีย์เปลี่ยนอาชีพของสายอาชีพธรรมดา ดังนั้นราคาของมันจึงลดลงอย่างมาก
คนรวยไม่ซื้อสิ่งนี้ และคนที่อยากจะซื้อมันก็ไม่ใช่คนรวย ราคามันจึงประหลาดมาก
ลู่ฟานเดาว่าราคาของคัมภีย์เปลี่ยนอาชีพนี้น่าจะอยู่ที่ราวห้าล้าน ซึ่งไม่ได้ดีเท่ากับไอเทมระดับเงินทั้งสองชิ้นก่อนหน้าเลย
แต่สำหรับลู่ฟาน คัมภีย์เปลี่ยนอาชีพใบนี้มีความหมายที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง
น้าของเขาบังเอิญเป็นแม่ครัว ถ้าหากเธอเปลี่ยนอาชีพและได้เป็นแม่ครัวเสริมแกร่ง เธอจะต้องมีอนาคตที่ดีกว่านี้
ดังนั้นลู่ฟานจึงตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาดที่จะรับคัมภีย์เปลี่ยนอาชีพ
“ผมเอาอันนี้”
ลู่ฟานยื่นมือออกไป
ทุกคนตกใจมากกับสิ่งที่ลู่ฟานเลือก
เพราะถ้าเทียบกันแล้ว ระหว่างคัมภีย์เปลี่ยนอาชีพเป็นอาชีพธรรมดากับอุปกรณ์สวมใส่ระดับเงิน อุปกรณ์ระดับเงินมีราคาแพงกว่ามาก
ฉินฉิวเป็นฝ่ายเริ่มพูดขึ้นมาก่อน
“คุณลู่ คุณไม่ต้องมอบของพวกนี้ให้ฉันหรอก อุปกรณ์ระดับเงินมีค่ามากกว่าตั้งเยอะ เอามันไปเถอะ ฉันจะซื้อมันจากคุณเอง ฉันให้ราคาดีแน่”
ลู่ฟานยิ้มพูด
“ผมเองก็ไม่ใช่สุภาพบุรุษหรอก ครั้งนี้ผมจงใจให้ของดีกับเธอน่ะ”
“อุปกรณ์สวมใส่สองชิ้นนั้นไม่มีประโยชน์กับผม แต่ผมอยากได้คัมภีร์เปลี่ยนอาชีพใบนี้จริง ๆ”
หลังจากที่ลู่ฟานพูด ฉินฉิวหยุดคิดและหยุดเกลี้ยกล่อม เธอพยักหน้า
“ก็ได้…งั้นขอของสองชิ้นนี้ไปแล้วกันนะ”
“ขอบคุณนายมาก ถ้าไม่ได้นาย พวกเราคงจะไม่ผ่านแดนลับนี้ และลุงเก้อกับคนอื่นก็คงจะตายที่นี่ด้วย”
“ถ้ากลับเมืองเจียงไห่แล้วฉันจะส่งรางวัลไปให้ตามที่ตกลง แล้วก็จะให้เงินส่วนหนึ่งแทนคำขอบคุณที่ช่วยชีวิตพวกเราเอาไว้ในวันนี้ด้วย”
หลังพูดจบ ฉินฉิวยิ้มให้ลู่ฟานด้วยดวงตาสดใสและฟันขาวน่ารัก
ลู่ฟานไม่ปฏิเสธ ใครล่ะไม่ชอบเงินฟรี?
ฉินฉิวเองก็เดินมาข้างหน้าและหยิบไอเทมทั้งสองชิ้นไป
เพราะไอเทมระดับเงินสองชิ้นนี้เป็นอุปกรณ์สวมใส่เลเวล 10 ทั้งสองชิ้น ฉินฉิวจึงใส่มันได้เลย ทันใดนั้นผ้าคลุมที่ตัดเย็บอย่างดีก็ปรากฏบนร่างกายของเธอ คทาในมือได้แทนที่ด้วยผนึกแสงศักดิ์สิทธิ์
หลังจากเปลี่ยนอุปกรณ์สวมใส่แล้ว ภาพของฉินฉิวได้เปลี่ยนไปปหน้ามือเป็นหลังมือ จากที่เคยใสซื่อบริสุทธิ์กลายเป็นเพิ่มความศักดิ์สิทธิ์เข้าไป ทำให้ไม่มีใครกล้าคิดร้ายกับเธอ
หลังจากที่รับรางวัลทั้งสามแล้ว ประตูเทเลพอร์ตก็ได้ปรากฏขึ้น ทุกคนสามารถเดินออกจากที่นี่ผ่านประตูเทเลพอร์ตได้
หลังจากที่ต่อสู้กับศพสิ้นหวัง แม้ว่าพิษในตัวทุกคนจะถูกรักษาด้วยยาแก้พิษ ซุนเก้อกับเสี่ยวเจี๋ยนั้นบาดเจ็บอย่างรุนแรง มันยากที่จะฟื้นฟูทั้งสองให้สมบูรณ์ด้วยสกิลแสงศักดิ์สิทธิ์ของฉินฉิวเพียงคนเดียว พวกเขาจึงต้องกลับไปที่เมืองเจียงไห่เพื่อฟื้นฟู
ดังนั้นฉินฉิวและคนอื่นจึงวางแผนที่จะกลับเมืองเจียงไห่หลังออกจากแดนลับ
และลู่ฟานก็อยากจะล่ามอนสเตอร์ต่อเพื่อช่วยให้เสี่ยวเย่ถึงเลเวลสิบ เขาจึงหาข้ออ้างว่าเขาต้องอยู่ในทุ่งภูเขาต่อเพื่อเก็บวัตถุดิบเพิ่ม
ดังนั้นทุกคนจึงคิดที่จะแยกกันชั่วคราวหลังจากออกจากแดนลับ
เมื่อตกลงกันเรียบร้อย ทุกคนมาที่ประตูเทเลพอร์ตและผ่านความรู้สึกไร้น้ำหนัก ทุกคนถูกเทเลพอร์ตออกจากความโกลาหล
แต่ว่าภาพตรงหน้ากลับทำให้พวกเขาทุกคนตกใจ
เพราะทุกคนควรจะถูกเทเลพอร์ตกลับมาที่ทุ่งภูเขา
และตอนนี้ทุกคนกลับเทเลพอร์ตมาอยู่ที่หมู่บ้านสิ้นหวัง!
ไม่เพียงเท่านั้น หมอกสีม่วงดำยังหนาขึ้นและส่งกลิ่นเหม็นมากขึ้น มันดูอันตรายยิ่งกว่าเดิม
“อะไรกัน…เกิดอะไรขึ้น? ทำไมเรายังอยู่ในแดนลับล่ะ?”
ไค่เอ๋อเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
ทันใดนั้นทุกคนก็รู้สึกว่ามีภารกิจใหม่บนหน้าต่างภารกิจ