ทุกคนเปลี่ยนอาชีพ : แต่นักฝึกมังกรกากสุดงั้นเหรอ? ตอนที่ 22 ข้ามาแล้ว!

“มอนสเตอร์ชั้นสูงเลเวล 20 เรอะ?!”

ซุนเก้อตกใจ เขาแสดงสีหน้าเคร่งเครียดออกมทันที

เขาก้าวไปข้างหน้าและพูดโดยไม่หันกลับ

“ค่าความแกร่งของมอนสเตอร์นั่นสูงถึง 74 นายกลับไปแถวสองเถอะ”

“เสี่ยวเจี๋ย มาช่วยข้างหน้าเร็ว อย่าปล่อยให้ไอ้พวกเนื้อเน่านี่ทะลุแนวป้องกันของเราได้!”

อัศวินเสี่ยวเจี๋ยยกโล่โดยไม่พูดอะไรและพุ่งไปข้างหน้ากับซุนเก้อ

ทั้งสองพุ่งนำไปปะทะกับฝูงซอมบี้และเปิดฉากการต่อสู้

มีซอมบี้ในฝูงนี้ราวแปดสิบถึงเก้าสิบตัว พวกมันเข้ามาพร้อมกันเต็มกำลัง

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีซอมบี้โลหิตมากกว่าสิบตัวด้วย

มอนสเตอร์เลเวล 20 ชั้นสูงนั้นไม่ใช่สิ่งที่จัดการได้ง่ายอีกต่อไป

ซุนเก้อแกว่งดาบฟันซอมบี้สามตัวขาดท่อนอีกครั้ง แต่จากนั้นเขาก็ต้องมาเผชิญหน้ากับซอมบี้โลหิต

ซุนเก้อตะโกนเสียงดังและฟันดาบเข้าไป

เสียงดัง “ปั้ง” เหมือนกับการปะทะกันของเหล็กกล้า แม้ว่าจะมีแผลใหญ่บนตัวซอมบี้โลหิตและเลือดสีดำก็ได้ทะลักออกมา แต่มันก็ไม่ตาย

“โฮกกก….”

เสียงคำรามดังออกมาจากปากซอมบี้โลหิต และเลือดที่แผลก็ได้พุ่งออกมาเปื้อนตัวมันทั้งตัว

ไอเลือดสีแดงจาง ๆ ล้อมรอบตัวมันทำให้มันยิ่งดูดุร้าย

นี่คือสกิลของซอมบี้โลหิต มันคือสกิลโลหิตคลั่งซึ่งจะเพิ่มค่าความแกร่งและความคล่องแคล่วถึง 40%

ความคล่องแคล่วของซอมบี้โลหิตนั้นสูงอยู่แล้ว และหลังจากใช้โลหิตคลั่งความเร็วของมันก็เพิ่มขึ้นไปอีก มันพุ่งเข้าใส่ซุนเก้อตรง ๆ

ซุนเก้อมีประสบการณ์การต่อสู้อยู่แล้ว เขาฟันดาบใส่ซอมบี้โลหิตอีกครั้ง

“ปั้ง!”

เสียงเหล็กกระแทกกันดังขึ้นอีก ครั้งนี้ไม่เพียงแต่ซอมบี้จะถูกฟันสะท้อนไปข้างหน้า แต่ซุนเก้อก็สั่นจนก้าวถอยมาหนึ่งก้าวจากแรงปะทะด้วย

มันแสดงให้เห็นว่าหลังจากใช้สกิลโลหิตคลั่งแล้วซอมบี้โลหิตมีพลังเพิ่มขึ้นมาไม่ต่ำกว่าซุนเก้อเลย

การจัดการกับซอมบี้โลหิตตัวเดียวนั้นไม่ยากเท่าไหร่ แต่ถ้าหากมีซอมบี้มากมายตรงนี้ ถ้าหากมันพุ่งเข้ามาพร้อมกัน ซุนเก้อจะต้องรับไม่ไหวแน่นอน

ซุนเก้อรู้สึกถึงแรงกดดันที่เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า แต่ในครั้งนี้ก็ได้มีลูกไฟสีขาวมากมายนับไม่ถ้วนตกลงมาจากฟ้าปกคลุมตัวเขาและซอมบี้ใกล้ ๆ

ซุนเก้อรู้สึกได้ว่าความไม่สบายตัวจากแรงปะทะเมื่อครู่อันตรธานหายไป ซอมบี้โลหิตที่โดนเขาฟันสองครั้งไม่สามารถต่อต้านเพลิงศักดิ์สิทธิ์ได้อีกและล้มลง

เป้นเวลาคับขันที่พลังโจมตีของฉินฉิวที่อยู่แนวหลังได้กำจัดศัตรูในตอนนี้

แต่วิกฤติยังมิได้รับการแก้ไข

ในเวลาเพียงสิบวินาที ซอมบี้ได้กรูกันเข้ามา ซุนเก้อไม่สนใจที่จะออมแรงอีกแล้ว เขาถือดาบด้วยทั้งสองมือและก้าวออกไปข้างหน้าฟันดาบออกไปอย่างแรง

เพลิงสีขาวเปล่งประกายจากคมดาบทำให้เขาดูเหมือนกับพระจันทร์เต็มดวงและฝูงซอมบี้ที่เข้ามาก็โดนฟันโดยตรง

“ดาบจันทร์เต็มดวง!”

เมื่อซุนเก้อใช้สกิล พลังกายของเขาลดลงอย่างเห็นได้ชัด

แต่สกิลของเขานั้นกำจัดซอมบี้กลายพันธุ์ได้อย่างน้อยสิบตัวในพริบตา

ขณะเดียวกัน ฉินฉิวและจอมเวทย์กับนักธนูแนวหลังเริ่มแสดงพลังในการสร้างความเสียหายของตัวเองเพื่อช่วยรับแรงกดดันของนักรบแนวหน้า

ทีมของฉินฉิวและซุนเก้อเป็นทีมสำหรับการเก็บเลเวล พวกเขาไม่ขาดกำลังในการโจมตี กุญแจสำคัญคือแนวหน้าจะทนได้แค่ไหน

ซุนเก้ออยากจะประจำตำแหน่งและป้องกันฝูงซอมบี้ทั้งหมดในแนวหน้าของเขา แต่ถัดจากเขายังมีอัศวินเสี่ยวเจี๋ยที่ร้องขอความช่วยเหลือ

“พี่ซุน ช่วยด้วย!”

ซุนเก้อหันไปมองและหวาดผวาทันที

เสี่ยวเจี๋ยอยู่ตรงกลาง เขาถือโล่อยู่ และที่หน้าโล่ของเขาคือซอมบี้โลหิตที่ใช้สกิลโลหิตคลั่ง

ซอมบี้โลหิตพุ่งเข้ามาแต่ค่าความแร่งของเสี่ยวเจี๋ยนั้นน้อยกว่าศัตรูเป็นอย่างมาก เขารับไม่ไหวอีกแล้ว!

ไม่เพียงเท่านั้น ซอมบี้อีกสองตัวยังล้อมรอบเขาจากด้านข้างและใช้สกิลคว้ากัดพร้อมแยกเขี้ยวกำลังจะกัดเสี่ยวเจี๋ย

พิษศพนั้นต้องใช้เวทย์ชำระล้างของนักบวชในการคลายผลสกิล แต่ฉินฉิวนั้นเป็นจอมเวทย์แสงศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีสกิลนั้น!

ถ้าหากเขาโดนกัด เสี่ยวเจี๋ยจะตกอยู่ในอันตราย!

ซุนเก้อรีบพุ่งเข้าไปด้วยดาบและกันซอมบี้โลหิตเพื่อช่วยเสี่ยวเจี๋ย

เสี่ยวเจี๋ยใช้โอกาสนี้ใช้สกิลของอัศวินเพื่อกระแทกโล่ใส่ซอมบี้อีกสองตัวจากดด้านข้างออกไป

แม้ว่าจะช่วยให้เสี่ยวเจี๋ยรอดจากอันตราย ซุนเก้อก็รู้ดีว่าเขาได้หลุดจากตำแหน่งแนวหน้ามาแล้ว ซึ่งทำให้ขบวนรบในทีมเกิดช่องว่าง

ถ้าเป็นแบบนั้น ฉินฉิวและคนอื่นในแนวหลังจะตกอยู่ในอันตราย

ซุนเก้อเป็นผู้มีประสบการณ์ หลังจากช่วยเสี่ยวเจี๋ยแล้วเขาได้กลับมาประจำตำแหน่งทันทีและตะโกน

“ทุกคนถอย! ไค่เอ๋อ เข้ามาปิดตำแหน่งเร็ว!”

ในตอนนั้นเอง ซุนเก้อได้ยินเสียงเบา ๆ

“ไม่ต้องให้มือสังหารออกมาแนวหน้าหรอก ผมจะอยู่แนวหน้าให้เอง”

ซุนเก้ออึ้งและเห็นว่าลู่ฟานได้ปรากฏตัวในตำแหน่งแนวหน้าของเขาและถือดาบเกล็ดมังกรดำเผชิญหน้ากับฝูงซอมบี้