บทที่ 44 แช่เย็นด้วยปราณหยิน
บทที่ 44 แช่เย็นด้วยปราณหยิน หลังจากร้องเพลงนี้แล้ว หลี่ว์เฉิงจี้ก็เริ่มรู้สึกเสียใจ ฮึ่ม เหตุใดจึงเผลอตัวร้องเพลงตามแบบนี้เล่า? แล้วเหตุใดเพลงถึงได้ติดหูขนาดนี้กัน? เขาไม่ได้อยากจะร้องสักหน่อย เขาปิดปากอย่างรวดเร็ว แต่ถึงแม้ปากของเขาจะถูกปิด แต่สมองกลับทำไม่ได้ เพลงนั้นยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของเขาอย...