บทที่288 ฮิวงะ เนจิ ฟรี

“ผู้ใช้เจ็ดดาบนินจา จะต้องเก่งมากเลยใช่ไหม?” เท็นเท็นถามด้วยความสงสัย

“อืม ซุยเงสึกับยูกิ โชก็ไม่ได้อ่อนแอ โจจูโร่ตรงนั้นเองก็คงเหมือนกัน” เนจิพยักหน้า

“ง งั้นเหรอ?” คิบะกลืนน้ำลาย

เขาก็เห็นว่าซุยเงสึโหดเหี้ยมขนาดไหน แถมยังชอบตะโกนแล้วฆ่าคู่ต่อสู้ด้วย มันคงดีกว่าที่เขาจะยอมแพ้

“จะยอมแพ้เหรอ?” ชิกามารุเห็นหน้าคิบะก็ถาม

“ย ยอมแพ้?” เมื่อได้ยินชิกามารุมองมา คิบะก็ส่ายหัวเพราะศักดิ์ศรี “ไม่ว่ายังไงฉันก็จะเข้าแข่งขัน”

ใช่! เขามาที่นี่เพื่อสอบจูนิน ดังนั้นไม่ว่าผลการแข่งจะเป็นยังไง บาดเจ็บหรือว่าสาหัสก็จะทำให้ดีกว่ารอบที่แล้ว

เขาสูดหายใจลึกเพื่อทำใจและกระโดดลงไปในสนาม

ท่าทางของโจจูโร่ มันแตกต่างจากเพื่อนร่วมทีมอีกสองคนเหลือเกิน มันทำให้คิบะที่ไม่ค่อยชอบใช้สมองและกลับก่อนลงแข่ง ต้องเกิดความสงสัย

‘โจจูโร่ดูไม่ได้เก่งเหมือนสองคนก่อนหน้านี้แฮะ?’ เมื่อเห็นความประหม่าของโจจูโร่ ความคิดนี้ก็ผุดขึ้นมา ทำให้เขาตื่นเต้น

ยิ่งคิดว่าหากสามารถเอาชนะนินจาคิริงาคุเระได้ก็ยิ่งตื่นเต้น

“นายชื่อโจจูโร่ใช่ไหม มาแข่งกันให้สนุกเถอะ” คิบะชี้หน้าแล้วพูดอย่างมั่นใจ

“ครับ” โจจูโร่ตอบกลับ สีหน้ากังวลยังไม่ห่างหาย

เขากระชับดาบในมือและจักระอันน่ากลัวก็แผ่ออกมาจากดาบคู่ปลาลิ้นหมา

“รับมือนะ!” โจจูโร่ตะโกนเสียงดัง

มันราวกับว่าพอเริ่มการต่อสู้ โจจูโร่ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน เขาพุ่งเข้าไปหาคิบะทันที ดาบขนาดใหญ่ในมือก็กระแทกเข้าใส่คิบะด้วยความรุนแรง

คิบะที่ยังคงหมกมุ่นอยู่กับจินตนาการแห่งชัยชนะก็ได้สติและได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวของอีกฝ่าย พอตั้งใจมองไป เขาก็เห็นภาพที่น่าสะพรึงกลัว

ตูม!

พลังอันมหาศาลของโจจูโร่ พื้นสนามประลองก็ระเบิดออก ฝุ่นฟุ้งบดบังการมองเห็นของทุกคน

“อากามารุ” ท่ามกลางควัน เสียงของคิบะดังขึ้น

อินุซึกะ คิบะหมอบอยู่บนพื้น ท่าทางคล้ายสัตว์ป่า อากามารุเองก็เห่า แก้มของคิบะมีเลือดออกจากคมหินจนหยดลงพื้น

“เขี้ยวประสานเขี้ยว” เมื่อได้สัมผัสกับความแข็งแกร่งและพลังของโจจูโร่ คิบะก็ไม่ประมาทอีก

หนึ่งคนหนึ่งสุนัขกลายเป็นเกลียวคลื่นสองสายและพุ่งเข้าไปกระแทกตัวโจจูโร่หมายจะให้หมดสติในทีเดียว

“มาเลย” โจจูโร่ฉีดจักระเข้าไปในดาบและฟาดมันเข้าไปปะทะกับเขี้ยวประสานเขี้ยวโดยไม่คิดหลบเลี่ยง

เหล่านินจาโคโนฮะที่เห็นก็หัวใจตกไปที่ตาตุ่ม คนนอกอย่างพวกเขามองเห็นชัดเจนว่าดาบของโจจูโร่มันอันตรายขนาดไหน

หากพลังนี้ฟาดไปยังคิบะ ไม่มีทางที่คิบะจะต้านทานได้เลย

น่าเสียดายที่ดาบถูกฟันออกไปแล้วและมันไม่สามารถหยุดได้ ในที่สุดดาบและเขี้ยวประสานเขี้ยววก็ชนกัน แรงระเบิดกระจายทำให้สนามสั่นสะเทือน

วินาทีถัดมา ทุกคนก็เห็นว่าอินุซึกะ คิบะกระเด็นออกไปชนกำแพงแล้วตกลงพื้น เลือดไหลอาบตัวย้อมพื้นให้กลายเป็นสีแดงสด

“คิบะ!” เพื่อนคิบะทุกคนต่างตะโกนเรียกคิบะทันที

จิไรยะผุดลุกขึ้นแล้วลงไปในสนามและรีบลากตัวคิบะออกมา เขาได้เห็นความโหดเหี้ยมของเกะนินคิริงาคุเระแล้ว เขากลัวว่าโจจูโร่จะเป็นแบบเดียวกับซุยเงสึ แน่นอนว่าเขาไม่กล้าปล่อยให้คิบะอยู่ในสนามนานนัก

“ท่านจิไรยะ คิบะอาการเป็นยังไงบ้างคะ?” เท็นเท็นถามหลังจากจิไรยะพาตัวคิบะออกมาจากสนามประลองแล้ว

ในฐานะเพื่อนร่วมทีม เท็นเท็นเป็นห่วงคิบะมาก

“บาดเจ็บสาหัส” จิไรยะขมวดคิ้วมุ่น

การปะทะกันเมื่อสักครู่นี้ทำให้กระดูกของคิบะหัก ขนาดเส้นจักระก็ยังฉีก หากไม่ได้รับการรักษาอย่างรวดเร็ว เกรงว่าอินุซึกะ คิบะอาจจะไม่สามารถเป็นนินจาได้อีก

“พวกเขาโหดเหี้ยมจริง ๆ” โจนินโคโนฮะที่มาด้วยพึมพำ จากนั้นก็รีบช่วยรักษาเบื้องต้นให้กับคิบะ

“รอบหน้าพวกเธอต้องระวังด้วยนะ” จิไรยะมองดูเหล่าเด็ก ๆด้วยสายตาเป็นกังวล

“ครับ/ค่ะ”

หลังจากรอบคิบะ การต่อสู้ก็ยังคงดำเนินต่อไป ไม่ว่าจะเป็นอุซึมากิ นารุโตะ, อุจิวะ ซาสึเกะ, นารา ชิกามารุ, อาคิมิจิ โจจิ, กาอาระ, เทมาริ, อุจิวะ ริน, อุจิวะ คิริก็ได้ผ่านเข้าสู่รอบต่อไปได้สำเร็จ

“รอบสุดท้าย ผู้เข้าสอบเตรียมตัวที่สนาม” คาบูโตะประกาศการแข่งขันรอบสุดท้าย

และผู้เข้าแข่งขันรอบนี้ก็คือฮิวงะ ฮินาตะและฮิวงะ เนจิ ทั้งสองคนกระโดดลงไปในสนามประลองเพื่อเผชิญหน้ากัน

“ท่านฮินาตะ” เนจิก้มหัวทำความเคารพฮินาตะ

ฮินาตะเห็นก็เงียบไป และในที่สุดเธอก็รวบรวมความกล้าตะโกนออกไปพูดกับเนจิได้ “พี่เนจิ ตอนนี้ฉันน่ะเป็นนินจาคิริงาคุเระ ดังนั้นสู้... สู้ให้เต็มที่นะ” เธอจำพี่ชายที่ดูแลเธอที่โคโนฮะได้ แล้วก็จำได้เหมือนกันว่าพ่อของเธอแลกเธอกับคิริงาคุเระเพื่อปกป้องตระกูลและโคโนฮะ

หลังจากใช้ชีวิตในคิริงาคุเระมาได้หกปี เธอก็คิดว่าตัวเองไม่ใช่นินจาโคโนฮะอีกแล้ว มันเหมือนกับคุเรไนเมื่อก่อน

ดังนั้น ต่อให้เนจิจะเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ เธอก็จะลงมือเต็มที่

“ท่านฮินาตะ...” เนจิเงียบเสียงลง “เข้าใจแล้วครับ งั้นเรามาต่อสู้กันในนามตระกูลฮิวงะกันเถอะ”

เนจิยังยอมรับเรื่องที่ฮินาตะประกาศตัวเป็นนินจาคิริงาคุเระไม่ได้ หากต่อสู้ในนามตระกูลฮิวงะ มันจะเป็นการแลกเปลี่ยนการต่อสู้ในตระกูลแทนที่จะเป็นการต่อสู้กันของสองหมู่บ้าน

“เนตรสีขาว!”

“เนตรสีขาว!”

สองฮิวงะเบิกเนตรสีขาวขึ้นพร้อมกัน ทันใดนั้น ทั้งสองก็พุ่งเข้าระยะประชิดด้วยความรวดเร็วเท่าที่ตัวเองทำได้

ทว่าพอเทียบความเร็วแล้ว ลูกตาของเนจิก็หดลง เพราะความเร็วของฮินาตะนั้นเร็วมากจริง ๆ ‘ความเร็วของท่านฮินาตะเร็วกว่าของฉันอีกเหรอ?’

แม้ว่าจะยังไม่ได้เริ่มการต่อสู้จริงจัง แต่เนจิก็พบว่าฮินาตะรวดเร็วกว่าเขา

โชคดีที่เนจิตอบสนองเร็ว เขาหลบฝ่ามือฮินาตะและฟาดมือตัวเองออกไปยังหัวใจฮินาตะ

ทว่าฝ่ามือมือที่ควรโดนกลับพลาดไป

‘หลบได้เหรอ?’ เนจิตกใจ

ในวินาทีเดียว ฮินาตะก็สามารถหลบการโจมตีของเนจิได้ นอกจากนั้นเธอยังสวนกลับด้วยหมัดต่อยไปยังหน้าท้องของเนจิเต็มแรง!

***********************