บทที่ 90 การมาถึงของเจ้านิกายและเหล่าผู้อาวุโส
เสียงตะโกนและเสียงการต่อสู้ไม่เคยหยุดนิ่ง ขณะเดียวกันซุปกระดูกก็ยังคงมีมาให้ไม่ขาดสาย เพียงแต่เหงื่อบนหน้าผากของเย่ฉางชิงเพิ่มมากขึ้นเป็นเท่าตัว แต่เมื่อคิดถึงเหล่าศิษย์พี่ศิษย์น้องจำนวนมากที่กำลังต่อสู้เพื่อความอยู่รอดในสนามรบ เย่ฉางชิงก็รู้สึกว่าเขายังไม่เหนื่อย “อา~ ซุปนี้อร่อยจริงๆ ดีจริงๆที่ข้า...
