บทที่ 567 ความอับอายของสัตว์สายฟ้าอสูรสายฟ้าเห่าหุ้ย
### “ฮ่า ๆ ในเมื่อพวกเราสามคนเป็นเพื่อนบ้านกัน ก็ควรดูแลกัน หากมีผู้บำเพ็ญเพียรจากถ้ำไฟสายฟ้าคอยลาดตระเวน ดูแลความปลอดภัยในมหาสมุทรสายฟ้า การสำรวจก็ไม่น่าจะอันตรายมาก หากมีโอกาสเราสามารถไปสำรวจกันได้” ชายวัยกลางคนตาเดียวกล่าวด้วยรอยยิ้มสดใส “แน่นอน ๆ” ลู่เซวียนพยักหน้าตอบรับอย่างกระตือรือร้น “เอาล่...
