บทที่ 455 สังหารทีละคน โอกาสประลองตัวต่อตัว!
ตอนนี้หยวนเต้าเหรินอยากจะขอตายจริงๆ แต่จิตวิญญาณของเขาถูกซีหวงครอบงำไปแล้ว ใบหน้าของผู้หญิงเหล่านั้นปรากฏชัดขึ้นเรื่อยๆ ในหัวของเขา ถึงขนาดที่เขาจินตนาการภาพออกมาได้ ภาพที่น่าสยดสยองอย่างยิ่ง เขาแทบจะเสียสติไปแล้ว "อ๊าาา!" "ข้ายอมแพ้! ข้าหยวนเต้าเหรินยอมแพ้!" หลังจากพูดประโยคนี้ออกไป กระดูกของเขาก็...
