บทที่ 204 ผู้สร้างภาพลวงตาค่อยๆพิมพ์เครื่องหมายคำถาม?
[\แปลโดยแฟนเพจ ยักษาแปร\มาติดตามในแฟนเพจ\เพื่อติดตามข่าวสารได้นะ\]
[\Thai-novel \ลงไวกว่าที่อื่น\ทุกที่ 5 ตอน\แต่จะราคาแพงที่สุด\]
[\หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง จะแก้ไขแบบเทียบคำต่อคำให้ตรงตามหลักไวยากรณ์ อ่านแบบเทียบภาษาต้นฉบับคำต่อคำ ซึ่งถ้าอ่านแบบเถื่อนหรือแชร์กันเป็นคณะ\100คน\ก็อ่านไปครับ เพราะผมจะแก้แบบแปลใหม่อีกรอบแค่ในThai-novel กับเว็บอื่น ๆ และแหล่งที่ผมแปลครับ ซึ่งถ้ารู้ว่าหลุดจากที่ไหนก็จะไม่แก้ไขตรงเว็บนั้นครับ ส่วนคนที่อ่านที่อื่นก็จะได้อ่านแบบเวอร์ชั่นแรกไปนะครับ\]
บทที่ 204 ผู้สร้างภาพลวงตาค่อยๆพิมพ์เครื่องหมายคำถาม?
เย่เหรินครุ่นคิดอยู่สามวินาที "...ลืมๆไปเถอะ"
แค่คิดก็รู้แล้วว่ารูปลักษณ์ภายนอกของผู้สร้างภาพลวงตาในตอนนี้เป็นเพียงแค่การปลอมตัว
ส่วนร่างจริงงั้นเหรอ?
ช่างเถอะ ไม่เห็นจะดีกว่า
ทันใดนั้น เทวทูตตกสวรรค์ก็ชะงักไปเล็กน้อย ดวงตาคู่สวยฉายแววเคลือบแคลงสงสัย
ผู้สร้างภาพลวงตาเซลิส?!
ยังไม่ทันที่เธอจะเอ่ยปาก ผู้สร้างภาพลวงตาก็พูดขึ้นก่อน
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ เอลีเซีย..."
เด็กหญิงตัวน้อย หรือควรจะพูดว่าผู้สร้างภาพลวงตา ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองเทวทูตตกสวรรค์ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย
เทวทูตตกสวรรค์ถึงกับใจหายวาบ รีบเอ่ยปากขึ้นทันที
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะหนีรอดออกมาจากห้วงลึกได้..."
เย่เหริน "(ÒωÓױ)?"
เย่เหริน "รู้จักเธอด้วยเหรอ?"
เทวทูตตกสวรรค์สูดหายใจเข้าลึกๆ ระงับอารมณ์พลุ่งพล่าน ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างช้าๆ
"พลังของเซลิสพิเศษมาก ตอนนั้นที่ข้าริเริ่มแผนการแหกคุกห้วงลึก เซลิสช่วยเหลือไว้มากเลยล่ะ"
เมื่อได้ฟังคำอธิบายของเทวทูตตกสวรรค์ เย่เหรินก็ถึงบางอ้อ
โอ้โห เด็กหญิงตัวน้อยตรงหน้าคนนี้ ก็เป็นถึงหนึ่งในจ้าวแห่งห้วงลึกที่เคยร่วมแผนการแหกคุกด้วย!
ผู้สร้างภาพลวงตาก้มหน้าลงอย่างหมดอาลัยตายอยาก เสียงแหบพร่า
"เจ้าเปิดกำแพงกั้นโลกสำเร็จ ตอนที่ข้าตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองอยู่ในดินแดนผีสิงแห่งนี้แล้ว..."
พูดถึงตรงนี้ ดวงตาของผู้สร้างภาพลวงตาก็ฉายแววเจ็บปวดแสนสาหัส
"ตอนแรก ข้านึกว่าในที่สุดก็หลุดพ้นจากกรงขังแห่งห้วงลึก ได้รับอิสรภาพเสียที..."
"แต่ไม่นาน ข้าก็พบว่า ข้าคิดผิด!"
ผู้สร้างภาพลวงตาก็เหมือนกับเทวทูตตกสวรรค์ ถึงแม้จะหนีรอดออกมาจากห้วงลึกได้ แต่ก็ไม่พ้นการตามล่าของโซ่ตรวนแห่งห้วงลึก
ผู้สร้างภาพลวงตาชี้นิ้วไปรอบๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความเคียดแค้นและชิงชัง
"ข้าตกลงมาที่นี่พร้อมกับดินแดนที่ไม่รู้จักจากส่วนลึกของห้วงลึก"
"ตลอดหลายปีมานี้ ข้าเฝ้าคิดหาวิธีหลบหนีจากที่นี่ แต่ไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่ก็ไร้ผล..."
"จนกระทั่งวันหนึ่ง ข้าก็คิดวิธีออก!"
ผู้สร้างภาพลวงตามองเย่เหริน ดวงตาฉายแววไม่ยอมแพ้
"ข้าใช้ประโยชน์จากความปรารถนาของเขาที่อยากชุบชีวิตหลานสาว ยอมผนึกพลังส่วนใหญ่ แปลงร่างเป็นเด็กแบบนี้เพื่อหลอกลวงโซ่ตรวนแห่งห้วงลึก ข้าแค่อยากหนีไปจากที่นี่..."
"แต่สุดท้าย การปลอมตัวนี้ก็ถูกมนุษย์ผู้นี้จับได้..."
เย่เหรินเอื้อมมือไปดันแว่นตาที่ไม่มีอยู่จริงบนดั้งจมูก
ดูโคนันมาตั้งหลายร้อยตอน คิดว่าดูสนุกๆไปวันๆงั้นสิ?
แต่ทว่า...
"ข้าก็แค่ต้องการอิสระ! ข้าผิดตรงไหน!?"
เซลิสสะอื้นไห้ น้ำตาเม็ดโตไหลรินลงมาจากใบหน้าเล็กๆน่ารักราวกับตุ๊กตา
ท่าทางน่าสงสารราวกับดอกแพร์ร่วงหล่นยามต้องฝน ทำให้ผู้พบเห็นอดรู้สึกเวทนาไม่ได้
"ข้าถูกขังอยู่ในห้วงลึกมาตลอด ไม่เคยมีสักวินาทีที่ไม่โหยหาอิสรภาพ! ในที่สุดก็หนีออกมาได้ แต่กลับต้องมาติดอยู่ในที่ผีสิงนี่อีก!"
ผู้สร้างภาพลวงตาพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจและสิ้นหวัง
"ข้ามีโอกาสที่จะได้รับอิสรภาพจริงๆ แต่เจ้าก็มาทำกับข้าแบบนี้..."
พังทลายแล้ว!
จิตใจพังทลายแล้ว!
บ้าเอ๊ย!
ถ้าจ้าวแห่งห้วงลึกไม่ใช่สิ่งมีชีวิตอมตะ คงอยากจะลบไอดีหนีไปแล้ว!
เย่เหรินมองผู้สร้างภาพลวงตา ที่ถึงแม้จะมีพลังมหาศาล แต่กลับทำได้เพียงร้องไห้อย่างเด็กสาวตัวเล็กๆ ไร้ซึ่งหนทางช่วยเหลือ
ในใจเขาก็รู้สึกสับสน
สุดท้ายแล้ว บรรดาจ้าวแห่งห้วงลึกก็เป็นเพียงแค่พวกน่าสงสารที่โหยหาอิสรภาพเท่านั้น
"เธอต้องการอิสระจริงๆเหรอ?"
เย่เหรินย่อตัวลง สบตากับดวงตาสีแดงก่ำของผู้สร้างภาพลวงตา ถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
ผู้สร้างภาพลวงตาชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเม้มริมฝีปากด้วยสีหน้าขมขื่น ไม่พูดอะไร
ตอนนี้ถามแบบนี้ มันจะมีประโยชน์อะไร?
ไม่มีประโยชน์
เพราะการปลอมตัวถูกเปิดเผยแล้ว โซ่ตรวนแห่งห้วงลึกก็ล็อกตัวเธอไว้อีกครั้ง
เย่เหรินพูดต่อ
"ฉันสามารถช่วยเธอให้เป็นอิสระได้ แต่เธอก็ต้องช่วยฉันอย่างหนึ่ง"
มุมปากของผู้สร้างภาพลวงตากระตุก อดไม่ได้ที่จะรู้สึกดูถูกเย่เหริน
โห...
เจ้าจะช่วยข้าให้เป็นอิสระ?
เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใคร?
ห้วงลึกไม่มีทางมอบอิสรภาพให้กับจ้าวแห่งห้วงลึกคนไหนหรอก!
เย่เหรินเชิดคางขึ้น
"แค่บอกฉันมาว่าในพื้นที่ลึกลับนี้มีอะไรซ่อนอยู่ ฉันก็จะช่วยเธอหลุดพ้นจากพันธนาการของโซ่ตรวนแห่งห้วงลึก คืนอิสรภาพให้เธอ!"
ได้ยินคำพูดของเย่เหริน ผู้สร้างภาพลวงตาถอนหายใจยาว
เธอไม่รู้ว่าความมั่นใจของเย่เหรินมาจากไหน
แต่เธอรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
เธอมองเย่เหรินด้วยสายตาซับซ้อน แล้วมองไปที่เทวทูตตกสวรรค์ที่ยืนนิ่งไร้อารมณ์อยู่ข้างๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความโศกเศร้า
ครู่หนึ่ง ผู้สร้างภาพลวงตาจึงค่อยๆส่ายหน้า
พูดด้วยน้ำเสียงขมขื่นว่า "ไม่มีประโยชน์...มันไม่มีประโยชน์..."
"การปลอมตัวของข้าถูกเจ้าเปิดเผยแล้ว โซ่ตรวนแห่งห้วงลึกก็รู้ถึงการมีอยู่ของข้าแล้ว..."
น้ำเสียงของผู้สร้างภาพลวงตาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง "ข้า...ข้าหนีไม่พ้นแล้ว..."
เธอหลับตาลงอย่างเจ็บปวด น้ำตาสองสายไหลอาบแก้ม
"สิ้นหวังแล้ว..."
"ฉันรู้ว่าร้อนใจ แต่ใจเย็นๆก่อนสิ สิ่งที่ฉันถนัดที่สุดคือการสร้างความหวัง"
เย่เหรินแสยะยิ้มเผยให้เห็นฟันขาวสะอาด เขากรุ้มฟันหันไปมองเทวทูตตกสวรรค์ พร้อมกับส่งสายตาบอกเป็นนัยว่า 'จัดการเลย'
เทวทูตตกสวรรค์ได้แต่ยิ้มแห้งๆอย่างจนใจ ก่อนจะหันไปหาผู้สร้างภาพลวงตา
"ผู้สร้างภาพลวงตา เชื่อข้าเถอะ แค่ทำให้เขาพอใจ เขาช่วยเจ้าเป็นอิสระได้แน่นอน!" เธอพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
ผู้สร้างภาพลวงตา "?"
ผู้สร้างภาพลวงตาพิมพ์เครื่องหมายคำถามขึ้นมาอย่างช้าๆ
แล้วมองเทวทูตตกสวรรค์กับเย่เหรินด้วยความเคลือบแคลงใจ
"เอลีเซีย เจ้าคงรู้ดีว่า พวกโซ่ตรวนมันน่ากลัวแค่ไหน..."
ผู้สร้างภาพลวงตาส่ายหน้าพลางยิ้มเจื่อนๆ "ต่อให้หนีออกจากห้วงลึกได้ แล้วไงล่ะ ยังไงก็ไม่มีวันสงบสุขอยู่ดี"
สิ้นคำพูด
เทวทูตตกสวรรค์ก็กางปีกสีขาวราวกับหยกของเธอออก
พลังแห่งการลืมเลือนและการสร้างใหม่แผ่ซ่านออกมา
ผู้สร้างภาพลวงตาชะงักไป เธอเงยหน้าขึ้นมองด้วยดวงตาเบิกกว้าง
จ้องเขม็งไปที่ปีกไร้ที่ติคู่สวยเบื้องหลังเทวทูตตกสวรรค์ อุทานออกมาอย่างตกใจ
"เจ้า...เจ้ากำลังทำอะไร?!"
"เจ้ากล้าปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมาตรงนี้เนี่ยนะ?!"
น้ำเสียงของผู้สร้างภาพลวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและไม่อยากจะเชื่อ
รู้ๆกันอยู่ว่า เทวทูตตกสวรรค์คือจ้าวแห่งห้วงลึกที่หนีออกมาจากห้วงลึก
ถ้าถูกพบตัวในโลกภายนอกเมื่อไหร่ จะถูกโซ่ตรวนแห่งห้วงลึกตามล่าอย่างบ้าคลั่งทันที!
ด้วยเหตุนี้ ผู้สร้างภาพลวงตาถึงต้องพยายามทุกวิถีทาง แม้แต่การผนึกพลังของตัวเอง
แสร้งปลอมตัวเป็นเด็กสาวชาวมนุษย์ ก็เพื่อหลบเลี่ยงการตามล่าของโซ่ตรวนแห่งห้วงลึก
แต่ตอนนี้ เทวทูตตกสวรรค์กลับปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมาต่อหน้าเธอ?!
นี่มันไม่ต่างอะไรกับการหาที่ตายชัดๆ!
เทวทูตตกสวรรค์มองสีหน้าตื่นตะลึงของผู้สร้างภาพลวงตา พลางยิ้มน้อยๆ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
"เซลิส อย่างที่เห็น ข้าไม่ถูกโซ่ตรวนแห่งห้วงลึกควบคุมอีกต่อไปแล้ว ข้า...เป็นอิสระแล้ว"
ผู้สร้างภาพลวงตา "(ΩДΩ)?"
"อะไรนะ?!"
ผู้สร้างภาพลวงตาเหมือนถูกฟ้าผ่า ตัวแข็งทื่อ สมองว่างเปล่า
เป็นอิสระแล้วเหรอ?
เอลีเซียหลุดพ้นจากพันธนาการของโซ่ตรวนแห่งห้วงลึก ได้รับอิสรภาพที่แท้จริงแล้วงั้นเหรอ?!
เป็นไปได้ยังไง?!
เป็นไปไม่ได้! ไม่มีทางเป็นไปได้!
ใครๆก็รู้ว่า เหล่าจ้าวแห่งห้วงลึกล้วนเป็นนักโทษของห้วงลึก
แต่ตอนนี้ เทวทูตตกสวรรค์กลับบอกว่าเธอเป็นอิสระแล้วอย่างหน้าตาเฉย?!
เรื่องนี้จะไม่ทำให้ผู้สร้างภาพลวงตาตกตะลึงจนแทบไม่อยากเชื่อได้อย่างไรกัน!?
ผู้สร้างภาพลวงตามองเทวทูตตกสวรรค์ด้วยสายตาว่างเปล่า ก่อนจะหันไปมองเย่เหรินที่ยังคงมีสีหน้าเรียบเฉยอยู่ด้านข้าง
ข้อสันนิษฐานอันน่าอัศจรรย์ค่อยๆก่อตัวขึ้นในใจนาง
หรือว่า...
หรือว่าชายผู้นี้นี่เอง ที่ช่วยเอลีเซียให้หลุดพ้นจากพันธนาการของโซ่ตรวนแห่งห้วงลึก!
