【เรือนจำเซลล์พิศวง】บทที่ 51 รายชื่อ

 

ภายในหนึ่งชั่วโมง

อัศวินฝึกหัดทั้งหมดที่เลือกคณะวิทยาการลึกลับในรุ่นนี้เข้าร่วมพร้อมเพรียงกัน (ยกเว้นจำนวนน้อยที่ไม่ผ่านการทดสอบ)

ฮั่นตงกวาดตามองเพื่อนร่วมรุ่นอัศวินฝึกหัดกลุ่มนี้

นักเรียนที่ผ่านการทดสอบของคณะวิทยาการลึกลับโดยไม่ได้รับบาดเจ็บเลย นอกจากฮั่นตงแล้ว มีเพียงสองคนเท่านั้น

หนึ่งในนั้นดูเหมือนจะมาจากอาหรับ ผิวสีเหลือง สวมผ้าโพกศีรษะแบบอาหรับที่เป็นเอกลักษณ์ เป็นชายหนุ่มอายุราว 19 ปี ระหว่างรอเขานั่งขัดสมาธิอยู่บนที่นั่ง ทำสมาธิพักผ่อนจิตใจ

เมื่อรู้สึกถึงสายตาของฮั่นตงที่มองมา เขาลืมตาขึ้นเล็กน้อยและยิ้มให้อย่างสุภาพ

อีกคนหนึ่งมีความพิเศษ

เป็นหญิงสาวที่สวมหน้ากากไม้ครึ่งหน้า ผมสั้นสีดำยาวถึงใบหู ใบหน้ารูปไข่ประกอบกับจมูกโด่งและริมฝีปากหนาแบบชาวตะวันตก ดวงตาสีดำลึกลับคู่หนึ่ง ให้ความรู้สึก 'ลึกลับ'

สิ่งที่ต้องสังเกตคือ บนเข็มขัดรอบเอวของเธอมีขวดยาเล็กๆ แขวนอยู่หลายใบ ในกระเป๋าเป้ยังมีอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้องกับ 'วิชาสมุนไพร' บรรจุอยู่

ตอนนี้หญิงสาวคนนี้กำลังนำครกและสากออกมา นำสมุนไพรจากในกระเป๋ามาผสมกันอย่างเหมาะสม เติมสารละลายพิเศษจากขวดที่เอวแล้วบดให้ละเอียด

ปรุงเป็นยาขี้ผึ้งสีเขียว สามารถฆ่าเชื้อ ห้ามเลือด และช่วยเร่งการสมานแผลได้ในระดับหนึ่ง

จากนั้นเธอยิ้มอย่างเป็นมิตรแล้วแจกจ่ายยาขี้ผึ้งให้กับอัศวินฝึกหัดที่บาดเจ็บ ได้รับความไว้วางใจจากคนจำนวนมาก

"บุคลิกผู้นำสินะ? ถ้ามีระบบชั้นเรียนเหมือนในมหาวิทยาลัย ผู้หญิงคนนี้คงเป็นประธานนักศึกษาในอนาคตแน่"

ไม่นานนัก หญิงสาวผมสั้นคนนี้เดินผ่านหน้าฮั่นตงไป ดูเหมือนจะเห็นว่าฮั่นตงไม่ได้รับบาดเจ็บจึงพยักหน้าเล็กน้อย แล้วยิ้มให้อย่างสุภาพ

ฮั่นตงที่เคยสอนหนังสือในมหาวิทยาลัยมาก่อน เคยเห็นนักศึกษาหญิงมานับไม่ถ้วน

แต่ไม่เคยเห็นนักเรียนดีเด่นที่มีทั้งรูปร่างหน้าตา บุคลิกภาพ และความสามารถครบถ้วนแบบนี้มาก่อน

ดูเหมือนหญิงสาวผมสั้นคนนี้จะได้กลิ่น 'ความแตกต่าง' บางอย่างของฮั่นตงเช่นกัน เธอหันมามองฮั่นตงหลายครั้ง

จำนวนอัศวินฝึกหัดในห้องประชุมทั้งหมด 37 คน

ปีนี้ผ่านการทดสอบนับครั้งไม่ถ้วนที่เป็นเรื่องเป็นตาย อัศวินฝึกหัดที่ลงทุนคะแนนโชคชะตาใน【วิทยาการลึกลับ】ทั้งหมดอยู่ที่นี่แล้ว

แม้จะมีการแจกจ่ายยาขี้ผึ้งสมุนไพร นักเรียนก็ยังคงบ่นกันถึงการทดสอบภายในคณะ

"ฉันได้ยินมาว่าอัศวินฝึกหัดของ【คณะนักรบศักดิ์สิทธิ์】 จะมีเครื่องทดสอบพิเศษและคณะกรรมการประเมินผลตามมาตรฐาน ไม่มีอันตรายใดๆ และยังยุติธรรมด้วย... ทำไมคณะวิทยาการลึกลับที่มีนักศึกษาใหม่น้อยอยู่แล้ว ยังต้องจัดการทดสอบที่อันตรายแบบนี้ด้วย?"

"นี่อาจจะเป็นสาเหตุที่มีคนเลือกคณะวิทยาการลึกลับน้อยก็ได้..."

............

"การทดสอบเข้าเรียนของคณะวิทยาการลึกลับของเรา ใช้《แผนการลึกลับ》ที่เขียนโดยท่านแบล็กไวท์เป็นพื้นฐาน ผ่านการปรับปรุงสามรุ่น จึงได้วิธีการทดสอบนี้ออกมา"

ทันใดนั้น เสียงทรงพลังก้องกังวานดังขึ้นจากรอบๆ ห้องประชุม กลบเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของทุกคน

"การทดสอบแบบนี้ รวมถึงการประเมินความสามารถส่วนตัว การตัดสินจิตใจ การทดสอบไอคิว...

เพราะการผจญภัยในเหตุการณ์โชคชะตาระดับผู้เริ่มต้นที่พวกคุณผ่านมา เป็นการทำภารกิจโดยมีเงื่อนไขว่าต้องทำเป็นกลุ่ม พวกคุณอาจจะอาศัยช่องโหว่หรือความตายของผู้อื่นเพื่อผ่านด่านอย่างโชคดีก็ได้

จำเป็นต้องทำการประเมินความสามารถส่วนตัวของพวกคุณอย่างครอบคลุมอีกครั้ง

นักวิทยาการลึกลับ ต้องมีความสามารถในการต่อสู้ด้วยตนเอง

มิฉะนั้น เมื่อพวกคุณเข้าร่วมกองอัศวินในอนาคต เนื่องจากตำแหน่งพิเศษของนักวิทยาการลึกลับ เมื่อออกไปรบนอกกำแพงเมือง คุณจะเป็นคนแรกที่ตาย

อัศวินฝึกหัดคนใดไม่พอใจกับการทดสอบ สามารถส่งความคิดเห็นเป็นลายลักษณ์อักษรให้กับท่านแบล็กไวท์... หากความคิดเห็นของพวกคุณมีคุณค่าที่ควรนำไปพิจารณา ก็อาจจะได้รับรางวัลด้วย"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ห้องประชุมก็เงียบกริบทันที

ในเวลาเดียวกัน คณะอาจารย์ก็มาถึง

พิษโรคระบาด

เถาวัลย์พันรัด

ประกายดาวระยิบระยับ

............

อาจารย์แต่ละคนปรากฏตัวด้วยวิธีเหนือธรรมชาติ นั่งบนเก้าอี้ลอยฟ้าชั้นที่สอง

แรงกดดันที่มองไม่เห็นแผ่ซ่านไปทั่วทั้งห้อง

แม้ว่าอาจารย์แต่ละคนจะมีความสามารถที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เครื่องแต่งกายและเครื่องประดับก็แตกต่างกันไป

แต่พวกเขามีจุดร่วมกันอย่างหนึ่ง

พวกเขาสวมหน้ากากจงอยปากนกที่เป็นเอกลักษณ์บนใบหน้า หน้ากากแบบนี้มีผลเช่นเดียวกับ "แว่นตาป้องกัน"

หน้ากากจงอยปากนกที่ดูแปลกประหลาดนี้ มีที่มาจากโรคระบาดครั้งใหญ่

ที่สุดของยุโรปในยุคกลาง - กาฬโรค

กลุ่มคนที่เรียกตัวเองว่า 'หมอโรคระบาด' ปรากฏตัวขึ้น พวกเขาสวมหน้ากากจงอยปากนกแบบนี้ โดยบรรจุเครื่องเทศและสมุนไพรนานาชนิดไว้ในส่วนปาก เพื่อกรอง 'เชื้อโรค' ในอากาศ ถือเป็นหน้ากากป้องกันแก๊สพิษรุ่นแรกๆ

อย่างไรก็ตาม เทคโนโลยีทางการแพทย์ในสมัยนั้น ไม่มีทางรักษากาฬโรคให้หายได้

แม้ชุดของ 'หมอโรคระบาด' กลุ่มนี้จะดูเป็นมืออาชีพ แต่ความจริงแล้วพวกเขาไม่เข้าใจหลักการของโรคเลย ได้แต่ใช้วิธีรักษาแบบพื้นบ้าน เช่น

1. เชื่อว่าโรคมีต้นกำเนิดจากกลิ่นเหม็นในอากาศ จึงจุดธูปหอมเพื่อขับไล่ 'เชื้อโรค'

2. เชื่อว่าการเจ็บป่วยเกิดจากการปนเปื้อนในเลือด ดังนั้นวิธีการ 'ปล่อยเลือด' แบบหยาบๆ จึงถูกใช้อย่างแพร่หลาย วิธีการเหล่านี้ไม่เพียงแต่ไม่มีผลในการรักษา แต่อาจทำให้ผู้ป่วยเสียชีวิตก่อนกำหนดระหว่างการรักษา

ในเมื่อรักษาไม่ได้ ก็ได้แต่เก็บศพ

หมอโรคระบาดส่วนใหญ่จะนำศพของผู้ป่วยที่เสียชีวิตกลับไปที่โรงพยาบาลเพื่อชันสูตร

การมาถึงของพวกเขาในสายตาผู้คนเปรียบเสมือนยมทูตมาเยือน ใครที่ได้รับการรักษาก็จะตาย

นานวันเข้า หมอโรคระบาดที่แต่งกายประหลาดก็ถูกเล่าลือว่าเป็น 'ทูตแห่งความตาย' หน้ากากจงอยปากนกจึงกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความอัปมงคล

"การประเมินผลการทดสอบเสร็จสิ้นแล้ว ผลการทดสอบของพวกคุณถูกแบ่งออกเป็นสามระดับ

ระดับที่แตกต่างกัน จะมีสิทธิ์ในการเลือกอาจารย์ที่ปรึกษาต่างกัน

ประการแรก ประกาศรายชื่อ 'ระดับผ่าน' อัศวินฝึกหัดที่ได้รับการประเมินว่าผ่านจะไม่มีสิทธิ์เลือกด้วยตนเอง

อาจารย์จะถามคำถามทางวิชาการกับพวกคุณ ใครที่ตอบได้น่าพอใจจะได้เป็นศิษย์ส่วนตัวของอาจารย์"

"แล้วถ้าตอบไม่เป็นที่พอใจล่ะ?" มีคนถามทันที

"ถ้าไม่มีอาจารย์คนไหนยอมรับคุณ คุณจะกลายเป็นศิษย์ชั้นล่างในคณะวิทยาการลึกลับ ไม่สามารถรับทรัพยากรผ่านช่องทางของอาจารย์ได้ ต้องพึ่งพาตนเอง... ถ้าอยู่ไม่ได้ ก็เลือกลาออกไปซะ"

คำตอบเช่นนี้ทำให้หลายคนสีหน้าเปลี่ยนไปในทางที่แย่ลง

ต่อมา อาจารย์หญิงคนหนึ่งรับหน้าที่อ่านชื่อนักเรียน 'ระดับผ่าน'

อัศวินฝึกหัดที่ถูกเรียกชื่อทีละคนมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก ราวกับถูกติดป้ายทาส

จำเป็นต้องพยายามเอาใจอาจารย์ให้มากที่สุด เพื่อให้อาจารย์ยอมรับตน... มิฉะนั้นก็จะไม่มีอนาคตให้พูดถึง

จากนักเรียนทั้งหมด 37 คน มีถึง 25 คนที่ถูกเรียกชื่อ

"ต่อไปจะประกาศรายชื่อ 'ระดับกลาง' นักเรียนที่ได้รับการประเมินว่า 'กลาง' จะได้รับเลือกโดยอาจารย์ในคณะวิทยาการลึกลับที่มีตำแหน่งเป็น 'อาจารย์ผู้สอน' เป็นอย่างน้อย

ถ้าการตอบคำถามทางวิชาการและพรสวรรค์ของพวกคุณดีมาก อาจมีโอกาสถูกรองศาสตราจารย์สนใจ... มีโอกาสน้อยมากที่จะถูกศาสตราจารย์สนใจ"

นักเรียนที่ผ่านการทดสอบระดับกลางมีทั้งหมด 9 คน ฮั่นตงไม่อยู่ในกลุ่มนี้

นั่นหมายความว่า ยังเหลืออีกสามคนที่มีผลการประเมินสูงกว่าระดับกลาง

"ต่อไปจะประกาศรายชื่อ 'ระดับยอดเยี่ยม'

นักเรียนที่ได้รับการประเมินว่า 'ยอดเยี่ยม' พวกคุณมีสิทธิ์เลือกสองทาง!

สามารถเลือกอาจารย์ที่ปรึกษาคนแรกและคนที่สอง และหลังจากครึ่งปี สามารถละทิ้งอาจารย์คนหนึ่งตามความชอบของตัวเอง แล้วมุ่งเน้นไปที่ทิศทางเดียว"

"นักเรียนที่ได้รับการประเมินว่ายอดเยี่ยมได้แก่

นูร์มาน คะแนนรวม 90"

ชายหนุ่มชาวอาหรับที่นั่งขัดสมาธิบนม้านั่งหินยิ้มอย่างพึงพอใจ

"มีอา เซมิโนวิช คะแนนรวม 93"

หญิงสาวผมสั้นที่แจกยาขี้ผึ้งให้ทุกคนก่อนหน้านี้ เมื่อได้ยินชื่อของตัวเอง เธอสะบัดผมเล็กน้อยแล้วยิ้มอย่างมีความสุข ไม่อาจซ่อนความยินดีในใจได้

อย่างไรก็ตาม เวลาผ่านไปทีละวินาที

ชื่อ 'นิโคลัส' กลับไม่ถูกอ่านออกมาเลย ราวกับเป็น 'ส่วนเกิน'