หรือเราควรจะทำช่องไลฟ์สตรีมบ้างดีนะ? (อ่านฟรี 13/01/2568)

“คิวของวันนี้ก็หมดไปแล้วนะครับ ขอให้ทุกคนมาใหม่ในวันถัดไปแทนนะครับ!” เย่เซวียนกล่าวออกมาด้วยเสียงอันดัง น่าแปลกที่ถึงแม้ชายหนุ่มจะไม่ได้ตะโกนออกมา แต่เสียงของเขาก็ดังพอที่จะทำให้ทุกคนรอบตัวในรัศมีหนึ่งร้อยเมตรได้ยินกันหมด

“ไม่จริงน่า ฉันอุตส่าห์มารอตั้งแต่เช้าเลยนะ!” หญิงสาวคนหนึ่งโอดครวญออกมาด้วยความเศร้า

“ท่านตัวแทนเทพ ช่วยผมอีกสักคนได้ไหม นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ ครับ” ชายกลางคนร่างอ้วนท้วมผู้หนึ่งกล่าวออกมาด้วยเสียงอันเบา

เขายื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้กับชายหนุ่มผู้เป็นตัวแทนแห่งโชคลาภด้วยท่าทางระแวดระวัง ราวกับกลัวว่าจะมีใครมาเห็น

“เฮ้ย! ติดสินบนแบบนั้นได้ยังไง แกกล้ามากเลยนะ!” แต่ท่ามกลางผู้คนขนาดนี้ ต่อให้จะแอบขนาดไหนก็ย่อมมีคนเห็นอยู่ดี ชายชราที่ถือไม้กวาดเอาไว้ตอนแรกชี้นิ้วไปยังชายร่างอ้วนท้วมก่อนจะตะโกนออกมา

เมื่อถูกสายตาของผู้คนมากมายจับจ้อง ชายร่างอ้วนท้วมก็ทำตัวไม่ถูก เขารีบดึงกระดาษแผ่นนั้นกลับมาซ่อนไว้ในทันที

“ไม่ใช่นะครับ ผมไม่ได้ติดสินบนท่านตัวแทนเทพจริง ๆ นะ!” เขารีบกล่าวแก้ตัวทันที แต่ก็แน่นอนว่าไม่มีใครยอมเชื่อเขาสักคน

ก็หลักฐานมันคามืออยู่แบบนี้ใครมันจะโง่ไปเชื่อ!

“แล้วกระดาษในมือนั่นมันอะไร? ฉันเห็นนะว่าแกยัดกระดาษแผ่นหนึ่งให้กับท่านตัวแทนเทพน่ะ! มันต้องเป็นเช็คเงินสดแน่ ๆ !” ชายชราไม่ยอมเชื่อง่าย ๆ เขายังคงยืนยันออกมาอย่างหนักแน่น

ชายร่างอ้วนท้วมทำท่าทางอึกอักเหมือนอยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ก็ไม่กล้าที่จะกล่าวออกมา จนสุดท้ายเย่เซวียนทนดูไม่ไหวเลยพูดขึ้นว่า

“ใจเย็น ๆ นะครับ มันอาจไม่ใช่อย่างที่ทุกคนคิดหรอก ท่านเทพบอกผมแล้วว่ากระดาษแผ่นนั้นมันไม่ใช่เช็คเงินสดครับ”

“เห็นไหมล่ะ! ท่านตัวแทนเทพก็ยืนยันให้ผมแล้ว” เมื่อได้ยินสิ่งที่ชายหนุ่มกล่าว ชายร่างอ้วนท้วมจึงรีบกล่าวขึ้นมาทันที แต่ก็ถูกเย่เซวียนยกมือขึ้นห้ามเอาไว้เสียก่อน

“แต่ถึงอย่างนั้นคุณก็ไม่ควรจะทำแบบนี้หรอกครับ เอาไว้พรุ่งนี้มาใหม่ก็ต่อคิวเอานะครับ” ชายหนุ่มกล่าวจบก็ยิ้มออกมาเล็กน้อย

“ครับ ผมจะทำตามที่ท่านตัวแทนเทพบอก” ชายร่างอ้วนท้วมก้มหัวให้หลายครั้งก่อนจะรีบเดินจากไป

“ถ้าใครที่ต้องการให้ผมช่วยในเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับการขอพร กราบไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในศาลเจ้าแห่งนี้ ก็ขอให้มาพรุ่งนี้นะครับ ผมขอตัวก่อนขอให้ทุกท่านโชคดีครับ” ชายหนุ่มกล่าวออกมาก่อนจะเดินออกมาจากบริเวณที่ผู้คนกำลังกราบไหว้รูปปั้นเทพแห่งโชคลาภอยู่

“มาด้วยกันสิน้องสาว” ชายหนุ่มเดินไปหาหญิงสาวหน้าตาดีผมสีบลอนด์ทองที่ยืนมองเขาอยู่ไม่ไกลก่อนจะกล่าวออกมา

แน่นอนว่าเขาไม่ได้ลืมอีกฝ่าย เพียงแต่ว่าก่อนหน้านี้มันยังไม่เหมาะที่จะพูดคุยกันก็เท่านั้น นอกจากนี้ชายหนุ่มก็สังเกตเห็นว่าหญิงสาวคนนี้พยายามจะช่วยอะไรเขาสักอย่าง ด้วยโทรศัพท์ที่เธอแอบซ่อนเอาไว้

ถ้าเดาไม่ผิดก็คงเป็นการไลฟ์สดเช่นเดียวกันกับที่หมิงเจิ้นทำ

“ไม่คิดเลยนะว่าพี่ชายจะมีพลังพิเศษแบบนี้ด้วย สุดยอดไปเลยล่ะ!” แมรี่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น ตอนแรกเธอก็นึกว่าอีกฝ่ายจะเป็นเพียงชายหนุ่มหน้าตาดีทั่วไปเท่านั้น

แถมเธอยังวางแผนไว้มากมายเพื่อที่จะช่วยให้อีกฝ่ายไม่ต้องขายหน้ามากนัก แต่แผนทุกอย่างก็ดูเหมือนจะไร้ประโยชน์ไปเสียแล้วเมื่อเจอกับพลังพิเศษที่แท้จริง!

ครึ่งหลัง

“ฮ่าฮ่า พี่ไม่มีพลังพิเศษหรอกนะ เธอเข้าใจผิดแล้วล่ะ” เย่เซวียนหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะตอบอีกฝ่ายกลับไป

“ขนาดนั้นยังไม่ใช่พลังพิเศษอีกเหรอ? แล้วมันคืออะไรล่ะ?” หญิงสาวกล่าวถามออกมาด้วยความตกใจ ความจริงแล้วเธอค่อนข้างจะไม่เชื่อเรื่องพวกนี้เหมือนกัน แต่พอมาเห็นกับตาต่อหน้าแบบนี้ ยังไงก็คงต้องเชื่อแล้วล่ะ

“สิ่งเหล่านั้นเป็นท่านเทพกิเลนต่างหากที่ทำ พี่ก็แค่คอยเป็นสื่อกลางให้กับทุกฝ่ายเฉย ๆ” ชายหนุ่มยิ้มพลางตอบอีกฝ่าย

“นั่นก็น่าทึ่งอยู่ดีค่ะ! หนูอุตส่าห์คิดว่าจะได้มาช่วยพี่ชายเสียอีก กลับกลายเป็นได้มาดูเรื่องมหัศจรรย์แทน” หญิงสาวกดปิดสตรีมในโทรศัพท์ก่อนจะหันมาคุยกับชายหนุ่ม

“มันไม่ได้วิเศษขนาดนั้นหรอก แต่ตอนนี้ก็เย็นแล้ว ชักหิวแล้วสิ”

“ป่ะ! ไปกินข้าวกันดีกว่า” ชายหนุ่มเอามือลูบท้องไปมาก่อนจะกล่าวกับหญิงสาวตรงหน้า

...

“ขอบคุณพี่ชายมากเลยนะคะ ที่พาหนูมาที่ดี ๆ แบบนี้ แต่คราวหลังไม่ต้องเลี้ยงหนูแบบนี้ก็ได้ เราหารกันจ่ายดีกว่า” แมรี่กล่าวขึ้นมาด้วยน้ำเสียงร่าเริง

เธอก็ค่อนข้างจะทำเงินจากไลฟ์สตรีมและอาชีพเสริมในการรับโฆษณาได้ระดับหนึ่ง ดังนั้นแล้วหญิงสาวจึงไม่อยากให้ชายหนุ่มตรงหน้าต้องมาเลี้ยงอาหารเธอแพง ๆ แบบนี้ตลอด

เพราะเธอกลัวว่าอีกฝ่ายจะมองว่า การที่เธออยากจะสนิทสนมกับเขาเช่นนี้เป็นเพราะเรื่องเงินเอาได้!

“ไม่ต้องเกรงใจไปหรอก ถ้าเธอกังวลคราวหน้าค่อยเลี้ยงอาหารพี่คืนก็ได้” เย่เซวียนที่ได้ยินสิ่งที่อีกฝ่ายกล่าวออกมาก็ค่อนข้างจะปลื้มใจมิใช่น้อย

ถึงแม้เขาจะไม่ค่อยมีเพื่อนหรือแฟนสักเท่าไร แต่ก็เคยพบเจอผู้คนมาหลายประเภท และเขามักจะได้ยินมาจากคนอื่น ๆ เสมอว่าผู้หญิงมักจะชอบผู้ชายที่เลี้ยงอาหารเธอ รวมถึงออกค่าใช้จ่ายซื้อสิ่งที่เธอต้องการให้

แต่ดูเหมือนหญิงสาวตรงหน้าของเขาจะไม่ใช่ผู้หญิงประเภทนั้นสินะ...

“ได้ค่ะ! พี่ชายจะไปไหนอีกหรือเปล่าคะ?” แมรี่ตอบกลับก่อนจะกล่าวถามต่อ

“ไม่นะ งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งเธอที่คอนโดก็แล้วกัน” เย่เซวียนนิ่งคิดเล็กน้อยก่อนจะตอบอีกฝ่ายกลับไป

หลังจากนั้นทั้งสองคนก็นั่งรถแท็กซี่ไปยังคอนโดของหญิงสาว ทั้งสองนั่งอยู่ที่ด้านหลังพลางพูดคุยกันไปด้วยความสนิทสนม บรรยากาศทุกอย่างช่างเป็นใจยิ่งนัก

...

“ถึงแล้วล่ะ น้องสาวขึ้นห้องดี ๆ นะ ถึงห้องแล้วก็แชทมาบอกด้วยล่ะ” หลังจากจอดรถเรียบร้อย เย่เซวียนก็กล่าวออกมา

“พี่ไม่ไปส่งหนูที่ห้องเหรอคะ?” หญิงสาวทำท่าทางเขินอายพลางกล่าวถามออกมาเสียงออดอ้อน

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่เซวียนที่เป็นชายหนุ่มใสซื่อยังไม่เคยมีประสบการณ์อะไรมาก่อนย่อมตอบได้เพียงอย่างเดียวอยู่แล้ว

“ไปสิ!”

ทั้งสองเดินทางกันต่อไม่นานนักก็ได้มาถึงคอนโดขนาดใหญ่ที่หญิงสาวพักอาศัยอยู่ ใช้เวลาขึ้นลิฟต์จนเดินไปถึงหน้าประตูสิบนาทีก็ถึงหน้าห้องของหญิงสาวแล้ว

แต่ตลอดทางพวกเขาสองคนเอาแต่กุมมือกันไม่ยอมปล่อย แมรี่ก็กระหนุงกระหนิงคลอเคลียไปมาไม่ยอมหยุด เวลาสิบนาทีช่างแสนสั้นเสมือนเพิ่งจะผ่านไปได้แค่นาทีเดียว

หญิงสาวผมบลอนด์ทองเปิดประตูห้องก่อนจะเดินนำเข้าไป เธอหันหลังมาหาชายหนุ่มที่เป็นพี่ชายของเธอก่อนจะกล่าวบางอย่างที่ทำให้เย่เซวียนใจเต้นรัวขึ้นมาว่า

“พี่ชาย...อยากจะต่อจากเรื่องเมื่อครั้งล่าสุดที่เจอกันไหมคะ?”