ระบบเทพตอบแทนคริติคอล บทที่ 4 : ทักษะดาบสมบูรณ์แบบ

บทที่ 4 : ทักษะดาบสมบูรณ์แบบ

ดวงอาทิตย์ตกและดวงจันทร์ขึ้น และวงจรก็เริ่มต้นขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า

โดยไม่รู้ตัว

ครึ่งเดือนผ่านไปในพริบตา

บนก้อนหินขนาดใหญ่

ร่างสูงนั่งขัดสมาธิ

ใบหน้าของเขาหล่อเหลาและเด็ดเดี่ยว

คิ้วของเขาเหมือนดาบ มีคม และนิสัยของเขาก็เย็นชามากเช่นกัน ทำให้รู้สึกว่าคนแปลกหน้าไม่ควรเข้าใกล้เขา

เขาคือหลัวมู่

ในบางจุด

หลัวมู่ค่อยๆ ลืมตาขึ้น

เป็นการยากที่จะอธิบายว่านี่คือรูปลักษณ์แบบไหน

เหมือนไม่มีอารมณ์เลย

จนกระทั่งเขาปิดและเปิดตา เขาก็กลับมาเป็นปกติทีละน้อย

“ทักษะดาบนี้ดูเหมือนจะส่งผลต่อจิตใจของข้าเล็กน้อย”

“แต่ก็เป็นเรื่องปกติ ใครจะไม่ได้รับผลกระทบจากการฆ่าเป็นเวลานาน?”

เมื่อกล่าวอย่างนี้ หลัวมู่ก็มองไปรอบๆ

เขาเห็นกองศพ

เขาสังหาร...รังสัตว์อสูร

“โชคดีที่ทักษะดาบของข้าสมบูรณ์แบบในที่สุด!”

หลัวมู่กระโดดลงจากก้อนหินด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

ในขณะเดียวกันก็ยกมือขวาขึ้น

พลันเห็นรอยดาบสีดำเข้มบนหลังฝ่ามือ

ดูเหมือนจะมีหมอกสีเทาพลุ่งพล่านอยู่ในนั้น

นั่นคือพลังดาบจูเฉิง!

ในช่วงครึ่งเดือนของการฝึกฝน เขาลืมไปแล้วว่าเขาฆ่าสัตว์อสูรไปกี่ตัว จนถึงวันนี้เขาได้สังหารรังสัตว์อสูรทั้งหมด

เพียงเท่านี้ก็สมบูรณ์แบบแล้ว

“ไม่น่าแปลกใจเลยที่ทักษะดาบจูเฉิงนั้นยากมาก ข้าทำให้เกิดการโจมตีคริติคอล ถ้าข้าไม่ได้ทำให้เกิดการโจมตีคริติคอล ข้าจะต้องฆ่าสัตว์อสูรกี่ตัว และต้องใช้เวลาฝึกฝนนานแค่ไหน?”

หลัวมู่ส่ายหน้า

“เป็นเพียงว่าพลังนั้นเป็นสัดส่วนโดยตรงกับความยากลำบาก แม้ว่าข้าจะอยู่ในขั้นที่เก้าของระดับชำระล้างกายาเท่านั้น ด้วยทักษะดาบจูเฉิง ข้าควรจะสามารถต่อสู้กับผู้ฝึกตนที่เพิ่งเข้าสู่ระดับรูรับแสงแท้!”

การฝึกตนแบ่งออกเป็นเก้าระดับ

ชำระกายา, รูรับแสงแท้, ทะเลวิญญาณ, แก่นลึกลับ, เปิดโลก, เบิกสวรรค์, ศักดิ์สิทธิ์, นิพพาน, และสูงสุด

ระดับชำระกายา มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อทำให้ร่างกายแข็งแกร่งขึ้นและเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับอวัยวะภายใน

และระดับรูรับแสงแท้

เป็นการเปิดรูใหญ่ทั้งเก้าที่ซ่อนอยู่ลึกเข้าไปในร่างกายมนุษย์

รูใหญ่แต่ละรูบรรจุเลือดลมอันอุดมสมบูรณ์ของพลัง

เรียกอีกอย่างว่า เลือดโดยกำเนิด

เมื่อรูเปิดกว้างออก เลือดลมจะถูกรวมเข้ากับร่างกาย เสริมสร้างการทำงานของร่างกายในทุกด้าน

ความแข็งแกร่ง การป้องกัน ความเร็ว และอื่นๆ

การปรับปรุงสภาพร่างกายที่ไม่มีอารมณ์ก็เทียบเคียงได้

และเมื่อทั้งเก้ารูเปิดออกและรวมเป็นหนึ่งเดียว ผู้ฝึกตนจะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพครั้งใหม่

รูทั้งเก้าผสานเป็นหนึ่งเดียว ทะลุพันธนาการ และจากนี้ไป สามารถดูดซับพลังระหว่างสวรรค์และโลกเพื่อการฝึกตน

และนี่ก็เป็นกุญแจสำคัญในการเข้าสู่ระดับทะเลวิญญาณด้วย

“ขั้นตอนต่อไปคือการหาทางฝ่าทะลุเข้าสู่ระดับรูรับแสงแท้!”

ในช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมา นอกเหนือจากการฝึกฝนทักษะดาบแล้ว เขายังไม่ล้มเหลวในการปรับปรุงการฝึกตนของเขาอีกด้วย

ถึงขีดจำกัดของขั้นที่เก้าของระดับชำระกายาแล้ว

ห่างจากระดับรูรับแสงแท้เพียงครึ่งก้าว

แต่ครึ่งก้าวนี้ค่อนข้างยาก

เพราะความก้าวหน้าในระดับใหญ่สามารถทำได้โดยการสะสมเท่านั้น

หรือใช้ยาอันทรงพลังเพื่อฝ่าทะลุผ่านกำแพงอย่างรุนแรง

น้ำอ่อนไม่สามารถทะลุผ่านได้

สำหรับหลัวมู่ทางเลือกเดียวคืออย่างหลัง

เขาไม่มีการสะสมเป็นเวลานานเช่นนี้

ยาที่ใช้ในการฝ่าทะลุผ่านมักมีค่ามาก

ก่อนจะเกิดการเปลี่ยนแปลง

เขาไม่สามารถจ่ายได้อย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้?

หลัวมู่เหลือบมองวัสดุที่อยู่ไม่ไกล

มันเต็มไปด้วยวัสดุล้ำค่าที่ได้จากการฆ่าสัตว์อสูร

ก็ควรจะเพียงพอที่จะทดแทน

“ถึงเวลากลับแล้ว!”

หลัวมู่หยิบวัสดุขึ้นมาและเดินไปที่วังชั้นนอกด้วยความพึงพอใจ

แต่ในตอนนี้

สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันทีและเขามองไปทางทิศตะวันออก

หลังจากฝึกฝน “ทักษะดาบจูเฉิง” เขาเริ่มรู้สึกไวต่อเจตนาฆ่า

และในตำแหน่งนั้น

เขารู้สึกถึงเจตนาฆ่าที่รุนแรง ไม่เหมือนที่ออกมาจากสัตว์อสูร แต่เหมือนมนุษย์มากกว่า

.....

“ข้าไม่คาดคิดมาก่อนว่าคนที่มาจากเส้นทางปีศาจจะแอบเข้ามาในสถาบัน!”

เฉิงชิงเหมินจับเอวที่มีเลือดไหลออกมา ใบหน้าของสาวงามมีสีหน้าโกรธจัด

นางเพิ่งกลับมาจากประสบการณ์ลึกเข้าไปในภูเขาด้านหลัง

เมื่อผ่านมาที่นี่ นางบังเอิญพบกับศิษย์วังชั้นใน นอนใกล้ตายอยู่บนพื้น ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัส

นางไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้

จากนั้น นางก็เข้ามาใกล้และเตรียมจะรักษาเขา

ใครจะคาดคิดได้ว่าในวินาทีต่อมา ศิษย์วังชั้นในคนนี้จะลอบโจมตี

โชคดีที่นางตอบสนองเร็วมาก

หลีกเลี่ยงจุดสำคัญ

แต่นางก็ถูกแทงที่เอวอย่างรุนแรงเช่นกัน หากนางไม่ได้รับการรักษาทันที ชีวิตของนางอาจตกอยู่ในอันตราย

“สมกับเป็นอัจฉริยะที่มีชื่อเสียงในวังชั้นใน ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เจ้าสามารถหลบการโจมตีร้ายแรงของข้าและกระทั่งตบข้าด้วยการโจมตีตอบโต้ได้”

ปากของศิษย์วังชั้นในมีเลือดออก

เมื่อสัมผัสหน้าอกของเขา เขาเซเล็กน้อย

เฉิงชิงเหมินอยู่ที่ขั้นที่หกของระดับรูรับแสงแท้

และเขาเป็นเพียงขั้นที่หนึ่ง

ภายใต้ฝ่ามือข้างเดียว เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสตามธรรมชาติ

แต่เมื่อเทียบกับเฉิงชิงเหมิน เขาดีกว่าเล็กน้อยอย่างแน่นอน

“เจ้ากล้าเปิดเผยตัวตนของเจ้าในสถาบันการศึกษา เจ้าคิดว่าจะออกไปได้หรือไม่?”

เฉิงชิงเหมินกล่าวอย่างเย็นชา

“ข้าไม่มีทางเลือก ข้าจะทำสิ่งนี้โดยไม่ฆ่าอัจฉริยะในวังชั้นในได้อย่างไร?”

ศิษย์วังชั้นในเคาะหน้าอกของเขาหลายครั้ง

ใบหน้าก็ฟื้นตัวขึ้นมาเล็กน้อย

“ผู้ฝึกตนปีศาจ เจ้าคิดว่าจะชนะได้อย่างมั่นใจหรือไม่?”

เฉิงชิงเหมินทำท่าต่อสู้

อาการบาดเจ็บระหว่างคนทั้งสองไม่แตกต่างกันมากนัก และนางยังอยู่ขั้นที่หก แล้วทำไมนางถึงต้องพ่ายแพ้?

แต่วินาทีถัดมา

การแสดงออกของเฉิงชิงเหมินก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

ทันใดนั้นนางก็รู้สึกอ่อนแอและไร้พลัง

จากนั้นนางก็รู้ว่ามีเส้นสีดำหนาแน่นเริ่มปรากฏบนเอวของนาง

“เจ้าใช้ยาพิษจริงๆ!”

เฉิงชิงเหมินแกว่งไกวและคุกเข่าลงด้วยเหงื่อเย็นบนใบหน้า

“สิ่งที่เจ้าพูดมันตลกมาก ทำไมข้าที่เป็นผู้ฝึกตนปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ จะไม่รู้ว่าจะใช้ยาพิษอย่างไร”

เมื่อเห็นการแสดงออกของเฉิงชิงเหมิน การแสดงออกของศิษย์วังชั้นในก็ผ่อนคลายลงทันที

“บัดซบ!”

เฉิงชิงเหมินรีบหยิบยาแก้พิษออกมาแล้วยัดมันเข้าไปในปากของนาง

แต่ผลไม่ดี

แน่นอนว่าพิษบนร่างกายของนางนั้นไม่ธรรมดา

ยาแก้พิษของนางเองสามารถคงอยู่ได้เพียงชั่วระยะเวลาหนึ่งโดยไม่แพร่กระจายอย่างรวดเร็ว

“เอาล่ะ แค่ใช้หัวของเจ้าเป็นหินก้าวย่างให้ข้าผงาดขึ้น!”

สายตาที่ดุร้ายปรากฏขึ้นในสายตาของศิษย์วังชั้นใน

เขาหยิบดาบยาวอยู่ข้างๆ และเตรียมที่จะตัดหัวของเฉิงชิงเหมินออก

“จบสิ้นแล้ว!”

ใบหน้าของเฉิงชิงเหมินแสดงความไม่เต็มใจ

นางเป็นอัจฉริยะ เป็นแก้วตาดวงใจของพ่อ และนางมีอนาคตที่สดใสอย่างชัดเจน

ตอนนี้ ด้วยความประมาทของนาง นางจะต้องตายด้วยน้ำมือของผู้ฝึกตนปีศาจ!

แกร่ก!

ตอนนี้เอง

ทันใดนั้นเสียงกิ่งไม้หักก็ดังขึ้น

“ผู้ใด?”

จู่ๆ ศิษย์วังชั้นในก็เปลี่ยนสีหน้าของเขาและมองไปยังทิศทางที่เสียงนั้นดังมา

จบบทที่ 4