ระบบเทพตอบแทนคริติคอล บทที่ 2 : ทักษะดาบจูเฉิง การอ่านก็เป็นการฝึกเช่นกัน!

บทที่ 2 : ทักษะดาบจูเฉิง การอ่านก็เป็นการฝึกเช่นกัน!

“ผู้อาวุโส ข้าได้ฝ่าทะลุมาถึงขั้นที่เจ็ดของระดับชำระกายาแล้ว และมาเลือกทักษะการต่อสู้ระดับมนุษย์”

ภายในหอคอยชางหวู่ มีชายชราคนหนึ่งกำลังนอนอยู่

ดูสบายมากๆ

เมื่อได้ยินคำพูดของหลัวมู่ เขาไม่แม้แต่จะขยับเปลือกตาและพยักหน้าเบาๆ

หลัวมู่ไม่สนใจเช่นกัน

ใครก็ตามที่อยู่ในสถาบันมาหนึ่งปีครึ่งจะรู้ดีว่าผู้อาวุโสคนนี้มีนิสัยเย็นชาอย่างยิ่ง

ชั้นหนึ่งของหอคอยชางหวู่กว้างขวางมาก มีชั้นหนังสือเกือบร้อยชั้นเรียงรายอยู่

กลิ่นอันแรงกล้าของความเป็นหนอนหนังสือฟุ้งมาในอากาศ

บนชั้นสองมีน้อยกว่ามาก

“ทักษะมู่หยาง ทักษะระดับมนุษย์ขั้นต่ำ สามารถดูดซับหยางแห่งสวรรค์และโลก และเสริมสร้างพลังปราณเลือดลม...”

“ทักษะดาบวายุว่องไว ระดับมนุษย์ขั้นกลาง...”

“ทักษะไม้จับมังกร ระดับมนุษย์ขั้นสูง...”

หลัวมู่มองดูทีละอัน

เขาแค่รู้สึกว่าเขามีประสบการณ์มากมาย

ปรากฎว่าในโลกนี้มีทักษะการต่อสู้หลายประเภท

“แล้วข้าจะฝึกอะไรดีล่ะ”

หลัวมู่ครุ่นคิด

ก่อนหน้านี้เขาเคยฝึกฝน “หมัดทลายภูเขา” ซึ่งเป็นทักษะการต่อสู้ระดับกระแสที่เกือบทุกคนในสถาบันรู้จัก

เขาก็แค่ฝึกแบบสบายๆ

แต่สิ่งที่แตกต่างออกไปในตอนนี้

ทักษะการต่อสู้ระดับมนุษย์เป็นทักษะการต่อสู้ที่ถึงระดับหลัก มันทรงพลังมาก แต่ไม่สามารถฝึกฝนแบบสบายๆ ได้ ต้องค้นหาสิ่งที่เหมาะกับตัวเอง

หืม?

ดวงตาของหลัวมู่ขยับกะทันหัน

หยุดอยู่หน้าชั้นหนังสือ

จากนั้นเขาก็หยิบหนังสือลับบนชั้นหนังสือออกมา

“ทักษะดาบจูเฉิง”

ระดับมนุษย์ขั้นสูง

เพียงสัมผัสชื่อนี้ ก็รู้สึกถึงการฆ่าอย่างรุนแรงพุ่งเข้ามาหาเขา

หลังเปิดอ่านบทนำแล้ว

มันเป็นทักษะดาบสังหารจริงๆ

มันจำเป็นต้องได้รับการฝึกฝนท่ามกลางการฆ่า และเมื่อมันสมบูรณ์แบบ มันจะควบแน่นพลังชีวิตของดาบ

ดาบทุกเล่มจะมีเจตจำนงความตั้งใจแห่งความตายอันแรงกล้า

พลังปราณดาบเข้าสู่ร่างกาย

กล้ามเนื้อและกระดูกถูกแช่แข็ง กลืนกินชีวิต

“ทักษะดาบที่ดี!”

หลัวมู่มีความสุขที่ได้เห็นทักษะดาบจูเฉิง

พูดตามหลักเหตุผลแล้ว ผู้ฝึกตนเช่นเขาที่อยู่ในขั้นที่เจ็ดของระดับชำระกายาไม่ควรเลือกระดับมนุษย์ขั้นสูง

เพราะความยากมันสูงเกินไป

โดยส่วนใหญ่แล้วมันเป็นการเสียเวลา

เป็นไปไม่ได้เลยที่จะฝึกฝน

ในทางตรงกันข้าม แม้ว่าพลังของทักษะการต่อสู้ระดับมนุษย์ขั้นต่ำจะต่ำกว่าเล็กน้อย แต่ก็ดีกว่าเพราะฝึกฝนได้ง่ายกว่า

แต่หลัวมู่มีระบบเป็นผู้ช่วยตัวน้อย ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวล

ตราบใดที่เขา 'เพียรพยายาม' มากพอ การฝึกฝนเพื่อความสมบูรณ์แบบก็ไม่ใช่ปัญหา

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลัวมู่ก็หยิบหนังสือลับทักษะการต่อสู้แล้วออกจากชั้นสอง

“ผู้อาวุโส ข้าเลือกอันนี้”

ได้ยินคำกล่าว

ผู้อาวุโสเปิดตาของเขา

เมื่อเขาเห็นมันคือ “ทักษะดาบจูเฉิง” ใบหน้าของเขาก็มีสีหน้าประหลาดใจที่หาได้ยาก

เมื่อเข้าสู่ขั้นที่เจ็ดครั้งแรก กลับกล้าเลือกทักษะการต่อสู้ระดับมนุษย์ขั้นสูง

หรือ “ทักษะดาบจูเฉิง”

ในหอคอยชางหวู่ ในทักษะการต่อสู้ระดับมนุษย์ “ทักษะดาบจูเฉิง” อาจกล่าวได้ว่าเป็นหนังสือที่ยากที่สุด

หลายๆ คนฝึกมามากกว่าครึ่งปีและสุดท้ายก็เลือกที่จะยอมแพ้

แต่ผู้อาวุโสก็ไม่ได้พูดอะไรมาก

หลังจากนั่งอยู่ในหอคอยชางหวู่มานาน เขาได้เห็นผู้คนที่มีความทะเยอทะยานมากเกินไป

เขาบอกไปแล้วจนเขาเหนื่อย

ควรรอจนกว่ามันจะชนกำแพงด้านใต้ และมันจะหันกลับตามธรรมชาติเมื่อเจ็บปวด

“เจ้ารู้กฎใช่หรือไม่?”

ผู้อาวุโสกล่าวอย่างไม่เป็นทางการ

“ขอรับ”

หลัวมู่พยักหน้า

นั่นคือจะต้องคืนภายในหนึ่งเดือน

นอกจากนี้ไม่ได้รับอนุญาตให้สอนใครเป็นการส่วนตัว เมื่อค้นพบแล้ว จะถูกไล่ออกจากสถาบันการศึกษา

“ไปเถอะ”

ผู้อาวุโสหลับตาอีกครั้งและเริ่มฝัน

หลังกลับมายังที่อยู่ของเขา

หลัวมู่แทบจะรอไม่ไหวที่จะเปิด “ทักษะดาบจูเฉิง” และเริ่มอ่านเนื้อหาอย่างละเอียด

ในฐานะทักษะดาบระดับมนุษย์ขั้นสูง

โดยธรรมชาติแล้วมันคลุมเครือมาก

หลัวมู่เพิ่งอ่านเนื้อหาทั้งหมดและรู้สึกว่าเขามีคำถามมากมาย

แต่ในตอนนี้

อย่างไรก็ตาม การแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นในใจของเขา

[ติ๊ง!]

[ท่านมุ่งความสนใจไปที่การศึกษา “ทักษะดาบจูเฉิง” เป็นครั้งแรก ทำให้เกิดการโจมตีคริติคอล และได้รับผลตอบแทนยี่สิบเท่า!]

อย่างนี้ก็ได้หรือ?

หลัวมู่ตกตะลึง

จากนั้นเขาก็ตอบสนอง

ทำไมจะไม่ได้?

การอ่านยังเป็นกระบวนการของการเพียรพยายามและการฝึกฝนอีกด้วย

วินาทีต่อมา

ข้อมูลมากมายเกี่ยวกับ “ทักษะดาบจูเฉิง” ก็เข้ามาในใจเขาทันที

เขาจดจำทักษะดาบทั้งหมดได้อย่างสมบูรณ์

ไม่มีอะไรเหลืออยู่ ราวกับว่ามันถูกจารึกไว้ในใจของเขา

มีความเข้าใจบางอย่างเกิดขึ้นด้วยซ้ำ

มันทำให้เขาเข้าใจ “ทักษะดาบจูเฉิง” อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น

“ลองดูอีกครั้ง!”

หัวใจของหลัวมู่จมดิ่งลงสู่ทักษะดาบ

ด้วยเหตุนี้ เวลาจึงผ่านไปทีละน้อย และมันก็เป็นเที่ยงในชั่วพริบตา

[ติ๊ง!]

[ท่านมุ่งความสนใจไปที่การศึกษา “ทักษะดาบจูเฉิง” เป็นครั้งที่ห้าสิบ ทำให้เกิดการโจมตีคริติคอล และได้รับผลตอบแทนสี่สิบเท่า!]

หลัวมู่ค่อยๆ วางทักษะดาบของเขาลง

เขาขยี้ตาที่เจ็บของเขา

ในตอนนี้ เขาคุ้นเคยกับทุกรายละเอียดของ “ทักษะดาบจูเฉิง” แล้ว

แม้ว่าเขาจะไม่ใช่อัจฉริยะ แต่เขาก็ไม่ใช่คนธรรมดาเช่นกัน ไม่เช่นนั้นเขาจะไม่สามารถเข้าสถาบันได้

ยังมีความเข้าใจอยู่บ้าง

ดังสุภาษิตที่ว่า ถ้าอ่านหนังสือร้อยครั้ง ความหมายของมันก็จะชัดเจน

มีการอ่านทั้งหมดมากกว่าหนึ่งพันห้าร้อยครั้ง

มันทำให้เขาไม่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับ “ทักษะดาบจูเฉิง” อีกต่อไป

ต่อไปก็มาถึงภาคปฏิบัติจริง

หลัวมู่หยิบดาบยาวธรรมดาขึ้นมา

เริ่มฝึกฝนตามทักษะดาบ การเคลื่อนไหว และสูตร

สำหรับผู้ฝึกตนในขั้นที่เจ็ดของระดับชำระกายา ทักษะดาบระดับมนุษย์ยังคงยากอยู่เล็กน้อย

เพราะทักษะการต่อสู้ระดับนี้

ทุกครั้งที่ฝึกฝน จะใช้พลังปราณจิตวิญญาณเป็นจำนวนมาก

อย่างนี้เอง

หลังจากที่ได้ฝึกฝนอย่างเต็มที่แล้ว

หลัวมู่เพียงรู้สึกว่าพลังปราณและเลือดลมในร่างกายของเขาถูกใช้ไปเกือบหนึ่งในสาม และจิตวิญญาณของเขาก็เหนื่อยล้าเล็กน้อยเช่นกัน

แม้จะใช้ยาเม็ดก็ตาม

เขาเดาว่าเขาไม่สามารถฝึกได้หลายครั้งต่อวัน

[ติ๊ง!]

[ท่านฝึกฝนอย่างขยันขันแข็ง ฝึกฝน “ทักษะดาบจูเฉิง” จนสมบูรณ์แบบ ทำให้เกิดการโจมตีคริติคอล และได้รับผลตอบแทนร้อยเท่า!]

ร้อยเท่า!

หลัวมู่รู้สึกตกใจมาก

เมื่อเขากำลังอ่านครู่นี้ ไม่มีสิ่งใดถูกกระตุ้น และสูงสุดคือสี่สิบเท่าเท่านั้น

และร้อยเท่าก็เท่ากับฝึกฝนร้อยครั้ง!

ถ้าเขาพึ่งตัวเองเท่านั้น

ร้อยครั้งกลัวว่าจะใช้เวลาเป็นเดือนจึงจะเสร็จ

บูม!

ข้อมูลเชิงลึกมากมายเข้ามาในใจ

ทำให้ทักษะดาบของหลัวมู่พัฒนาต่อไป

แต่ไม่นาน

หลัวมู่ก็ขมวดคิ้ว

แม้จะร้อยครั้งแต่ก็รู้สึกว่าการปรับปรุงไม่ได้ใหญ่โตขนาดนั้น

ความสำเร็จด้านทักษะการต่อสู้แบ่งออกเป็นระดับเริ่มต้น แวบแรก ความสำเร็จเล็กน้อย ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ และสมบูรณ์แบบ

แต่ร้อยครั้งเมื่อครู่เป็นเพียงแวบแรกเท่านั้น

“ข้าลืมเรื่องนี้ไปเลย”

หลัวมู่ตบหน้าผากของเขา

“ทักษะดาบจูเฉิง” ต้องใช้สภาพแวดล้อมการฝึกฝนพิเศษ

เขาต้องฝึกฝนในการฆ่า

มิฉะนั้นการเก็บเกี่ยวจะต่ำมาก

สุดท้ายก็ไม่ได้กำไรเลยแม้แต่น้อย

“ดูเหมือนข้าต้องไปที่ภูเขาด้านหลัง”

หลัวมู่เงยหน้าขึ้นและมองไปทางทิศใต้ของสถาบัน

นั่นคือภูเขาด้านหลังสถาบันการศึกษา

นอกจากนี้ยังเป็นสถานที่ฝึกฝนที่สถาบันกำหนดขึ้นเป็นพิเศษ

มีสัตว์อสูรถูกขังอยู่ในสถานที่ฝึกฝน

ตัวที่แข็งแกร่งที่สุดคือระดับสาม

เทียบได้กับระดับทะเลวิญญาณของมนุษย์!

“ขั้นที่เจ็ดของระดับชำระกายายังต่ำอยู่เล็กน้อย รอจนถึงขั้นที่เก้าก่อนที่จะไป”

หลัวมู่ยังคงค่อนข้างตระหนักรู้ในตนเอง

ทุกครั้งที่เขาฝ่าทะลุผ่านขั้นของระดับชำระกายา พลังปราณและเลือดลมจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก

ดังนั้นรอจนถึงขั้นที่เก้าก่อน

เขาจะไม่มีช่วงเวลาที่ยากลำบากเช่นนี้ในการฝึกฝน “ทักษะดาบจูเฉิง” นี้

อีกทั้งยังสามารถรับมือกับสภาพแวดล้อมภายนอกภูเขาด้านหลังได้อีกด้วย

“ฝึกตน!”

หลังกลับมาที่ห้อง หลัวมู่นั่งขัดสมาธิ หยิบยาออกมาแล้วกลืนยาไปในอึกเดียว

จบบทที่ 2