บทที่ 492 ยากหาใดเปรียบในใต้หล้า
ขณะหวังชิงกำลังเร่งไปยังแผ่นศิลา พื่นที่บริเวณโดยรอบก็ยังคงเต็มไปด้วยเสียงโห่ร้องแห่งความยินดีที่ไม่อาจระงับได้ เหล่าผู้ติดตามของเว่ยจงหยวนต่างมองเขาด้วยความเคารพเลื่อมใสอย่างแรงกล้า ประหนึ่งพวกเขากำลังมองเทพเจ้า ที่จะกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในอนาคต ท่ามกลางความตื่นเต้นยินดี เว่ยจงหยวนกลับมีสีหน้าสงบ ก่...
