บทที่ 4: มาสเตอร์มาคาลอฟ, คุณไม่อยากจะ...

แผ่นดินไหวที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันทำให้กิลด์สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

เหล่าจอมเวทในห้องโถงที่กำลังเพลิดเพลินกับการเล่นอินเทอร์เน็ตต่างตกใจเมื่อโต๊ะและเก้าอี้สั่นสะเทือนจนแทบจะล้มลง

“เกิดอะไรขึ้น? แผ่นดินไหวเหรอ!?”

“โอ๊ย...! หัวฉันไปชนกับมุมโต๊ะ! เจ็บจังเลย!”

“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย! เอ๊ะ มาสเตอร์? มาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

จอมเวทที่ติดอินเทอร์เน็ตอยู่ตะโกนขึ้นและในที่สุดก็สังเกตเห็นมาคาลอฟ

แผ่นดินไหวเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและหายไปอย่างรวดเร็ว

ไนท์จงใจควบคุมพลังไม่ให้เกิดความเสียหายมากเกินไป

“นี่คือเวทมนตร์ที่สองของฉัน เวทสั่นสะเทือน”

“เงียบ!”

มาคาลอฟลุกขึ้นยืนและตบที่เอวของเขา ไอออกมาอย่างเก้อเขิน

ทุกคนเงียบลงทันที

แต่ไม่กี่วินาทีถัดมา

มาเกาตั้งสติได้และพูดขึ้นด้วยความตกใจ: “ไนท์ นายทำให้เกิดแผ่นดินไหวเมื่อกี้เหรอ?”

“ฉันแสดงเวทมนตร์อีกแบบของฉันให้มาสเตอร์ดู” ไนท์พยักหน้า “ขอโทษด้วยนะ ถ้าฉันทำให้พวกนายตกใจ”

ทุกคนต่างนิ่งอึ้งไปทันที

“เวทมนตร์แผ่นดินไหว?”

“โห... น้องใหม่เป็นปีศาจทั้งนั้น!”

“ฉันนึกถึงกิลดาร์ทขึ้นมาอีกคนแล้วสิ”

“กิลดาร์ทเหรอ? เวททำลายขั้นสุดยอดของเขา เวทแยกสลาย มันก็รุนแรงระดับปีศาจจริงๆ!”

“ไนท์ เวทแผ่นดินไหวของนายก็เป็นเวทมนตร์สุดยอดใช่ไหม?”

สายตาที่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อจ้องมองไปที่ไนท์ พระเจ้า... กิลด์ของเรามีปีศาจอีกตัวแล้วเหรอเนี่ย!

“เงียบได้แล้ว พวกนายรีบไปเก็บโต๊ะกับเก้าอี้ที่ล้มเร็วเข้า”

มาคาลอฟกระแอมไอและดุพวกเขา

แต่เมื่อเขาหันไปมองไนท์ เขากลับกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่

“ไนท์ นายจงใจควบคุมพลังแผ่นดินไหวเมื่อกี้ใช่ไหม? เด็กดี นายมีสติรอบคอบกว่ากิลดาร์ทเจ้าบ้านั่นเยอะ!”

“หมอนั่นกลับมาทีไรสร้างความเสียหายใหญ่โตทุกครั้ง ทำให้ฉันต้องโดนสภาดุเป็นประจำ”

เมื่อพูดถึงกิลดาร์ท มาคาลอฟก็มีแต่ความหงุดหงิด

พวกตัวป่วนในกิลด์มักจะทำลายบ้านเรือนอยู่เรื่อย และวันหนึ่งอาจทำลายทั้งเมืองได้

ไนท์รู้สึกดีใจที่หัวหน้ากิลด์เข้าใจสถานการณ์ ทุกครั้งที่นัตสึและพวกพ้องทำความเสียหายใหญ่โต มาคาลอฟต้องเป็นคนรับโทษแทนพวกเขา

“ฉันสัมผัสได้ว่าเวทสั่นสะเทือนของนายมีพลังมหาศาล ถ้านายใช้มันเต็มกำลังจะเกิดอะไรขึ้น?” มาคาลอฟถามด้วยสีหน้าจริงจัง

ไนท์คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบตามความจริง

เขาหวังว่าจะได้เลื่อนขั้นเป็นจอมเวทระดับ S โดยเร็ว เพื่อจะได้ไปทำลาย "ดวงจันทร์" ด้วยหมัดเดียวและรับเงิน 7 ล้านจีเวลก้อนโต

“ถ้าฉันใช้มันเต็มกำลัง...”

“ถ้าเป็นสึนามิ มันสามารถท่วมเมืองแม็กโนเลียได้”

“ถ้าเป็นแผ่นดินไหว มันอาจทำให้ทั้งเมืองพังทลายจนกลายเป็นซากปรักหักพังได้”

ทันทีที่พูดจบ มาคาลอฟก็อึ้งไปทันที เขายืนนิ่งไม่พูดอะไรอยู่นาน

จอมเวทในกิลด์ที่กำลังยกโต๊ะและเก้าอี้ขึ้นก็แอบฟังการสนทนานี้ด้วย

เมื่อพวกเขาได้ยินคำตอบของไนท์ ทุกคนก็เผลอกลืนน้ำลายลงคอ

ยืนยันได้เลย!

อีกหนึ่งปีศาจที่เก่งพอๆ กับกิลดาร์ท!

ไม่สิ... อาจจะน่ากลัวกว่ากิลดาร์ทด้วยซ้ำ!

“มาสเตอร์ครับ?” ไนท์เห็นมาคาลอฟเงียบไปนานจึงถามขึ้น “เกี่ยวกับการเลื่อนขั้นเป็นจอมเวทระดับ S?”

“ตามฉันมาที่ชั้นสอง”

มาคาลอฟทำอะไรไม่ถูกและปวดหัวกับเรื่องนี้

เขาไม่สงสัยในสิ่งที่ไนท์พูด แต่ว่าการเลื่อนขั้นเป็นจอมเวทระดับ S นั้นมีกระบวนการทดสอบที่พิเศษ

ในฐานะหัวหน้ากิลด์ เขาไม่สามารถพาใครไปลัดขั้นตอนได้ เพราะถ้าทำแบบนั้นแล้วคนอื่นจะทำตามบ้าง มันจะวุ่นวายไปหมด

ไนท์เดินตามมาคาลอฟขึ้นไปที่ชั้นสองของกิลด์

ชั้นสองนั้นแตกต่างจากชั้นหนึ่งมาก มันเงียบสงบและไม่มีใครอยู่เลย

มาคาลอฟพาไนท์ไปที่บอร์ดประกาศแล้วชี้ไปที่คอมมิชชันสามงานที่ติดอยู่

“นี่คืองานที่จอมเวทระดับ S ของกิลด์รับได้ ตอนนี้เหลืออยู่สามงาน”

งานแรกคือ การทำลายกิลด์มืด พลาว อ็อกซ์ ฮอร์น และจับตัวกิลด์มาสเตอร์มาส่งเป็นๆ

รางวัลคอมมิชชัน: 9 ล้านจีเวล

งานที่สองคือ การค้นหาซากโบราณสถานโกนาซอน และนำหนังสือเวทมนตร์ที่บันทึกเวทมนตร์โบราณกลับมา

รางวัลคอมมิชชัน: 8 ล้านจีเวล

งานที่สามคือ ไปยังเกาะกาลูน่าและยกเลิกคำสาปในท้องถิ่น

รางวัลคอมมิชชัน: 7 ล้านจีเวล พร้อมกับกุญแจจักรราศี

นี่แหละ!

ไนท์เห็นงานคอมมิชชันที่สามก็สนใจทันที

เขามองดูอีกสองงาน

พลาว อ็อกซ์ ฮอร์น? กิลด์มืดที่เขาไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน

ค้นหาหนังสือเวทมนตร์? ไม่มีข้อมูลอะไรเลย เขาไม่สนใจสักนิด

“มาสเตอร์ครับ ฉันคิดว่างานนี้เหมาะกับฉันที่สุด”

ไนท์ยิ้มบางๆ ก่อนจะฉีกงานคอมมิชชันที่สามออกไปทันที

มาคาลอฟอ้าปากค้าง เขาตกใจจนพูดอะไรไม่ออก

เขาพาไนท์ขึ้นมาเพื่อให้ดูความยากของภารกิจระดับ S หวังว่าอีกฝ่ายจะยอมแพ้

แต่ผลลัพธ์คือไนท์กลับสนใจมากกว่าเดิมซะอีก?

“เดี๋ยวก่อน ไนท์!” มาคาลอฟรีบหยุดเขา

“มาสเตอร์ครับ คุณไม่อยากให้ฉันรับงานธรรมดาแล้วทำลายบ้านเมืองสักหนึ่งหรือสองเมืองใช่ไหม?”

ไนท์กระพริบตาพร้อมพูดด้วยท่าทางเจ้าเล่ห์ “ฉันยังไม่เชี่ยวชาญเวทสั่นสะเทือนนัก บางครั้งฉันก็ควบคุมพลังไม่ค่อยได้”

นายเชี่ยวชาญมากต่างหาก!

นายทำให้เกิดแผ่นดินไหวได้โดยไม่ทำลายกิลด์ ยังบอกว่าไม่เชี่ยวชาญอีกเหรอ!?

มาคาลอฟได้แต่พองลมในแก้มอย่างหงุดหงิด เขาคิดว่าไนท์เป็นเด็กดีที่เชื่อฟัง แต่กลับกลายเป็นว่าเขาเป็นตัวป่วนอีกคนหนึ่ง

“ถึงนายจะพูดแบบนั้น แต่มันก็มีกฎอยู่ ถ้าอยากเป็นจอมเวทระดับ S นายต้องรอถึงวันทดสอบ”

“ในเมื่อมาสเตอร์พูดอย่างนั้น ฉันก็คงต้องกลับลงไปทำงานธรรมดา อืม... บางทีฉันอาจจะทำเงินไม่ได้เลย และถ้าฉันทำลายบ้านเมืองไป ฉันอาจจะต้องจ่ายค่าเสียหายเอง...”

ไนท์ถอนหายใจแล้วทำท่าเหมือนจะเดินกลับไป

“เดี๋ยวก่อน!”

มาคาลอฟเรียกเขาไว้อย่างหมดหนทาง “ฉันกลัวนายจริงๆ! ฉันไม่อยากฟังคำบ่นของสภาอีกแล้ว”

เมื่อนึกภาพว่าไนท์จะไปทำภารกิจธรรมดา เช่น หาลูกแมวที่หายไปในเมือง แล้วดันทำลายเมืองไปทั้งเมือง... แค่นึกก็เย็นวาบแล้ว

เหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดขึ้นมาก่อนแล้ว ยิ่งพวกจอมเวทรุ่นพี่ตัวป่วนก็เคยทำอะไรทำนองนี้

โดยเฉพาะนัตสึ เขาทำให้มาคาลอฟต้องปวดหัวบ่อยๆ!

โชคดีที่นัตสึไม่ได้อยู่ในกิลด์วันนี้ ไม่อย่างนั้นถ้าไนท์กับนัตสึได้สนิทกัน มันคงน่ากลัวจนไม่อยากคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น

“มาสเตอร์ ยอมรับใช่ไหมครับ?” ไนท์หยุดเดินและหันมายิ้มอย่างดีใจ

“ไม่ ไม่! การจะเป็นจอมเวทระดับ S นายต้องปฏิบัติตามกฎของกิลด์” มาคาลอฟพูดอย่างจริงจัง “แต่ถ้านายอยากจะลองทำภารกิจระดับ S สักครั้ง ฉันก็จะยอมให้โอกาสนายได้ลอง”

หลังจากหยุดคิดสักครู่ เขาพูดต่อ “แต่ถ้านายล้มเหลว ก็อย่ามาร้องขอโอกาสอีกในครั้งต่อไป”

“เข้าใจครับ มาสเตอร์ ผมสัญญาว่าจะทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ”

ไนท์พอใจกับข้อเสนอของมาคาลอฟมาก เขาไม่ได้สนใจว่าจะได้รับตำแหน่งจอมเวทระดับ S หรือไม่ เป้าหมายหลักของเขาคือหาเงิน 7 ล้านจีเวลด้วยหมัดเดียว

เมื่อมีเงิน 7 ล้านจีเวลแล้ว เขาก็ไม่อยากทำงานอีกต่อไป แค่อยู่เฉยๆ ในกิลด์แล้วเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากอินเทอร์เน็ต พลังเวทก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ในตอนนั้นเอง มิร่าเจนเดินออกมาจากห้องสมุดบนชั้นสองพร้อมกับหนังสือเวทมนตร์เล่มหนึ่งในมือ

“หือ? ไนท์? มาสเตอร์?”

มิร่าเจนกะพริบตาอย่างงงงวย เธอไม่เข้าใจว่าทำไมไนท์ถึงอยู่บนชั้นสอง

ไนท์เห็นหนังสือเวทมนตร์ในมือของเธอและรีบเดินเข้าไป

“ขอบคุณมากนะ”

“เอ๊ะ? ไม่เป็นไรจ้ะ” มิร่าเจนพูด “หนังสือเล่มนี้น่าจะช่วยนายได้ แต่อย่าลืมเก็บรักษาให้ดีและคืนเมื่อถึงเวลา”

“เข้าใจแล้ว”

ไนท์เก็บหนังสือเวทมนตร์ไว้แล้วหันไปบอกมาคาลอฟว่า “มาสเตอร์ครับ ผมจะออกไปทำภารกิจแล้วนะครับ”

จากนั้นเขาก็รีบวิ่งลงไปชั้นล่างทันที

มิร่าเจนยืนงงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะนึกอะไรบางอย่างออกแล้วพูดขึ้นอย่างรีบร้อน:

“มาสเตอร์ เวทมนตร์ของไนท์ไม่มีพลังในการต่อสู้นะคะ มันไม่เหมาะกับภารกิจระดับ S เลย!”

“เวทมนตร์ของเขาแข็งแกร่งมาก และมันไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นเวทมนตร์ระดับสุดยอด” มาคาลอฟพูดด้วยความใจเย็น “มิร่าเจน ช่วงนี้ฉันจะไม่อยู่ ขอฝากดูแลกิลด์ด้วยนะ”

“มาสเตอร์จะไปประชุมประจำหัวหน้ากิลด์เหรอคะ?” มิร่าเจนถามด้วยความสงสัย

“ไม่หรอก...” มาคาลอฟถอนหายใจอย่างหมดหนทาง “เจ้าเด็กนั่นกำลังไปทำภารกิจระดับ S คนเดียว ฉันไม่สบายใจเลย ฉันจะตามเขาไปแบบเงียบๆ”

ถ้าไนท์เกิดตายระหว่างทำภารกิจ มาคาลอฟก็คงรู้สึกผิดมาก เพราะเขาเป็นคนที่ยอมให้ออกไปทำภารกิจ

เมื่อไนท์ต้องเจอกับอันตรายถึงชีวิต มาคาลอฟก็จะปรากฏตัวออกมาช่วยชีวิตเขา

แผนที่สมบูรณ์แบบ!

และเมื่อถึงเวลานั้น ไนท์จะต้องรู้สึกขอบคุณมาคาลอฟ เข้าใจจีเวลตนาดีของเขา และเปลี่ยนจากจอมเวทตัวป่วนมาเป็นเด็กดีที่เชื่อฟัง

ยิ่งแก่ก็ยิ่งฉลาด... มาคาลอฟคิดอย่างภูมิใจ