บทที่ 2088 : อย่าทำให้ฉันแปดเปื้อนด้วยความคิดสกปรกของคุณ (ตอนฟรี)

บทที่ 2088 : อย่าทำให้ฉันแปดเปื้อนด้วยความคิดสกปรกของคุณ

ต้องบอกว่าหวังเต็งไม่กลัวอะไรเลย

คนส่วนใหญ่ไม่กล้าทำสิ่งที่เขาเพิ่งทำ

“ไม่เลย พวกคุณทั้งสองมาช่วยเราในช่วงเวลาสำคัญ และนั่นก็แสดงถึงบุญคุณอย่างมากทั้งต่อฉันและสมาคมดารา ในอนาคต หากมีสิ่งใดที่ฉันสามารถช่วยได้ ฉันจะไม่ลังเลเลย” หวังเต็งตอบ

จื่อเฟยหยุนและอู๋หมิงรู้สึกประหลาดใจ ไม่แปลกใจเลยที่หวังเต็งจะสามารถรวบรวมกลุ่มคนและก่อตั้งสมาคมดาราขึ้นมาได้ เขามีหัวใจที่ยิ่งใหญ่และเต็มใจที่จะช่วยเหลือผู้อื่น

“สำหรับเฟิงชิงหยาน นายควรจะระมัดระวังเอาไว้ เขาจะไม่ยอมแพ้แน่ หลังจากล้มเหลวติดต่อกันสองครั้งและเสียหน้าไปขนาดนี้ เขาก็น่าจะส่งสมาชิกรุ่นพี่มาก่อกวนพวกนายในครั้งหน้า” จื่อเฟยหยุนเตือน

หวังเต็งพยักหน้า เขาตระหนักดีถึงข้อเท็จจริงนี้ เฟิงชิงหยานจะไม่โง่พอที่จะใช้เด็กใหม่ซ้ำอีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากล้มเหลวสองครั้ง ครั้งต่อไป อาจเป็นสมาชิกรุ่นพี่ของสมาคมชิงหยาน

แม้ว่าหวังเต็งจะไม่กลัวคู่ต่อสู้ระดับนภา แต่เขาก็ยังต้องพิจารณาตัวเลือกของเขาหากเขาต้องเผชิญหน้ากับนักสู้ระดับเอกภพ

ในปัจจุบัน เขายังไม่มีความแข็งแกร่งพอที่จะต่อสู้กับนักสู้ระดับเอกภพเพียงลำพัง

โดยเฉพาะนักสู้ของสถาบัน พวกเขาล้วนเป็นอัจฉริยะและแตกต่างจากนักสู้ระดับเอกภพทั่วไป

“ฉันสงสัยจังว่าเฟิงชิงหยานจะไปถึงระดับนิรันดร์เมื่อไหร่ หรือเขาแค่พยายามข่มขู่เรา” อู๋หมิงถาม

“มันน่าจะเป็นเรื่องจริงนะ ในระดับของเขา การหลอกลวงเราคงไม่มีประโยชน์มากนัก” จื่อเฟยหยุนกล่าว

“ดูเหมือนว่าเราจะต้องทำงานหนักขึ้น มิฉะนั้น หากเขาได้เปรียบจริงๆ เราก็จะมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในอนาคต” อู๋หมิงส่ายหัว

“การไปถึงระดับนิรันดร์ไม่ใช่เรื่องง่าย” จื่อเฟยหยุนถอนหายใจและพูดต่อ “เมื่อพิจารณาจากรากฐานของเรา การก้าวไปสู่ระดับนิรันดร์ก็ยิ่งท้าทายกว่า มิฉะนั้น เราคงไม่ติดอยู่ที่ระดับนี้มาหลายปีหรอก”

“ก็จริง” อู๋หมิงเห็นด้วย จากนั้นเขาก็พูดขึ้นอย่างกะทันหัน “เฟิงชิงหยานอยู่ในตำแหน่งที่คล้ายกับเรา เป็นไปได้ไหมว่าเขาไปได้โอกาสอะไรมา?”

“โอกาสหรอ? ก็อาจจะใช่” จื่อเฟยหยุนตอบ “ดูเหมือนว่าฉันจะต้องออกไปสำรวจบ้างแล้ว การอยู่ในสถาบันทำให้การก้าวไปสู่ระดับนิรันดร์เป็นเรื่องยาก”

“หวังเต็ง ถ้าไม่มีอะไรอย่างอื่นแล้ว งั้นฉันไปก่อนนะ”

เมื่อพูดจบ เขาก็ชูหมัดให้หวังเต็งและเตรียมตัวออกเดินทาง

“ฉันจะไปแล้วเหมือนกัน” อู๋หมิงกล่าว

หวังเต็งทักทายทั้งสองคนและเฝ้าดูพวกเขาจากไป

“โอกาสหรอ?” หวังเต็งไตร่ตรองคำพูดของพวกเขา พิจารณาความสำคัญของพวกเขา

“ดูเหมือนว่าจิตวิญญาณการแข่งขันของพวกเขาจะถูกจุดขึ้นโดยเฟิงชิงหยาน” เยว่ฉีเฉียวเดินไปข้างหน้าและกล่าว

“การแข่งขันมีอยู่ทุกที่ในสถาบัน บางทีนั่นอาจเป็นแก่นแท้ของการดำรงอยู่ของมัน” หวังเต็งหัวเราะเบาๆ และเหลือบมองเธอแล้วพูดว่า “ใบหน้าของเธอโอเคไหม”

“ไม่เป็นไร เมื่อเทียบกับลั่วปันเหลียนคนนั้นอล้ว ฉันก็ดูดีกว่าเยอะเลย” เยว่ฉีเฉียวตอบด้วยรอยยิ้มเฉยเมย

“หวังเต็ง เมื่อกี้นายโหดเหี้ยมจริงๆ ลั่วปันเหลียนก็หน้าตาสวยดีนะ แต่นายเล่นตบเธอจนแม้แต่แม่เธอเองก็คงจำไม่ได้แล้ว” ตงเอนหยอกล้อขณะที่เธอเข้าร่วมการสนทนา

“การกระทำของฉันเป็นการให้เกียรติเธอแล้ว ลั่วปันเหลียนเป็นรองประธานสมาคมชิงหยาน เธอไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา” หวังเต็งพูดอย่างจริงจัง

ตงเอนพูดไม่ออก

ผู้ชายคนนี้มักจะหาเหตุผลให้กับการกระทำของเขาเสมอ แม้กระทั่งตอนที่ทุบตีผู้หญิง เขาเลวบริสุทธิ์จริงๆ

“เอาล่ะ ดูเหมือนว่าคราวนี้นายจะแข็งแกร่งขึ้นมาก ดูเหมือนว่านายจะได้อะไรมาไม่น้อยเลยนะ” ตงเอนสังเกตหวังเต็ง แสดงความสนใจอย่างจริงใจ

“ไม่มีอะไรหรอก ฉันก็แค่อยู่ต่อนานกว่าพวกคุณนิดหน่อย” หวังเต็งตอบอย่างไม่ใส่ใจ

“นานกว่านิดหน่อยหรอ” หยวนไป๋ เว่ยนาและคนอื่นๆ กลอกตา

น้องชาย นายเรียกเวลาหลายเดือนว่า “นานกว่านิดหน่อย” หรอ?

พวกเขาทั้งหมดคิดว่าหวังเต็งจมน้ำตายไปแล้ว

“ยังไงก็ตาม นายคงไม่ได้ทำลายสระเลือดทิ้งไปแล้วหรอกใช่ไหม?” ตงเอนถามด้วยความสงสัย

“ไม่ ฉันจะทำแบบนั้นได้ยังไง ฉันระบายมันเองไม่ได้หรอก” หวังเต็งตอบอย่างเรียบๆ

“จริงหรอ” ตงเอนจ้องเข้าไปในดวงตาของหวังเต็ง

“แน่นอน” หวังเต็งยืนยัน

“ดี มันเป็นสถานที่ที่ยอดเยี่ยม ฉันอยากลองอีกครั้งในครั้งหน้าถ้ามีโอกาส” ตงเอนกล่าว

หวังเต็ง: …

เขาควรเตือนพวกเขาดีไหม?

เอาเถอะ ยังไงพวกเขาก็คงหาทางไปที่นั่นไม่ได้ในเร็วๆ นี้หรอก

“หวังเต็ง ตอนนี้ร่างกายนายถึงระดับไหนแล้ว” หยวนไป๋อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความอยากรู้

“เป็นความลับ” หวังเต็งตอบพร้อมรอยยิ้ม

“ตกลง” หยวนไป๋ยักไหล่และไม่กดดันขอข้อมูลเพิ่มเติม เขาหัวเราะเบาๆ และพูดว่า “กระดานผู้นำน้องใหม่กำลังจะปิดตัวลงในเร็วๆ นี้แล้ว นายคงซ่อนตัวไม่ได้แล้ว แล้วฉันจะตั้งตารอดูนะ”

“นายคงล้อเล่นแล้ว เมื่อกี้แม้แต่ลั่วปันเหลียนก็ยังทนหมัดเดียวจากหวังเต็งไม่ได้ นายยังคิดว่าใครบางคนในกระดานผู้นำน้องใหม่จะสามารถกดดันเขาได้อีกหรอ?” ปี้เหยาแสดงความคิดเห็น

“เอ่อ…” หยวนไป๋รู้สึกพูดไม่ออก เขาตระหนักได้ทันทีว่าหวังเต็งอาจจะพิเศษเกินไป จนถึงจุดที่แม้แต่กระดานผู้นำน้องใหม่เองก็อาจไม่สามารถทดสอบความแข็งแกร่งของเขาได้อย่างเต็มที่

หวังเต็งส่ายหัว สงสัยว่าทำไมคนเหล่านี้ถึงกระตือรือร้นที่จะค้นความลับของเขา ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขากำลังพูดคุยกันต่อหน้าเขา

“เอาล่ะ พวกเราอยากเข้าร่วมสมาคมดารา!” ทันใดนั้นตงเอนก็กล่าวขึ้นอย่างกะทันหัน

“พวกคุณต้องการเข้าร่วมสมาคมดารา!” หวังเต็งตกตะลึง เขามองตงเอนและคนอื่นๆ ด้วยความประหลาดใจ

เยว่ฉีเฉียวและคนอื่นๆ เองก็ตกตะลึงเช่นกัน รุ่นพี่เหล่านี้ดูเหมือนจะมีภูมิหลังบางอย่าง ทำไมพวกเขาถึงอยากเข้าร่วมสมาคมดารา

ตั้งแต่เมื่อใดกันที่สมาคมดารากลายเป็นที่ดึงดูดใจมากจนแม้แต่รุ่นพี่ก็ยังอยากเข้าร่วม?