บทที่ 13 ต้องรับมือกับโทสะของสำนักจินอวี้?

ภายนอก จินฮ่าวและกู่เอ๋อหลัวได้ปรากฏตัวขึ้นแล้ว ทำให้คนในตระกูลมู่สนใจพวกเขาอย่างมาก ทุกคนจำได้ทันทีว่าสาวน้อยที่อยู่ตรงนั้นคือคู่หมั้นของมู่เหยียน! ทุกคนมองหน้ากันอย่างสงสัย ใจคิดว่าที่ผู้อาวุโสใหญ่เคยบอกไว้คงจะเป็นความจริง กู่เอ๋อหลัวมาที่นี่เพื่อถอนหมั้นแล้วใช่หรือไม่? แล้วชายที่อยู่ข้างเธอ จะใช่บุตรชายของผู้นำสำนักจินอวี้หรือไม่? เรื่องนี้คงมีฉากดีให้ดูแน่นอน!

จินฮ่าวมองรอบๆ ด้วยท่าทีหยิ่งยโส แสดงความรังเกียจต่อทุกสิ่งในตระกูลมู่ เปรียบเทียบกับสำนักจินอวี้ที่เป็นยักษ์ใหญ่ ตระกูลมู่ช่างดูเล็กเหลือเกิน แม้แต่ตำหนักของสำนักจินอวี้ยังหรูหรากว่าตระกูลมู่หลายเท่า! เขาทำท่าเบือนหน้าปิดจมูก พูดเสียงเบาว่า "วันนี้รีบๆ จัดการเรื่องนี้เถอะ ที่นี่มีกลิ่นความยากจน ข้าไม่ชอบเลย!"

ชายชราอีกคนที่ยืนข้างพวกเขาตะโกนเสียงเย็นชา “บุตรชายผู้นำสำนักจินอวี้มาถึงแล้ว เหตุใดผู้นำตระกูลมู่ถึงไม่ออกมาต้อนรับ?”

ทันใดนั้น ผู้อาวุโสใหญ่และคนอื่นๆ ก็รีบวิ่งออกมา พร้อมรอยยิ้มเอาอกเอาใจ เดินเข้ามาหาจินฮ่าว "ขอต้อนรับบุตรชายผู้นำสำนักจินอวี้ การมาเยือนของท่านนับเป็นเกียรติอย่างยิ่งแก่ตระกูลมู่ ผู้น้อยคือ..."

ผู้อาวุโสใหญ่พูดยังไม่ทันจบ จินฮ่าวกลับโบกมืออย่างรังเกียจและขัดจังหวะคำพูดของเขา “พอได้แล้ว อย่าพูดเรื่องไร้สาระ วันนี้ข้ามาที่นี่เพื่อจัดการเรื่องหมั้นระหว่างกู่เอ๋อหลัวและตระกูลมู่ ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะรู้จักตัวเองดี!” จินฮ่าวกล่าวอย่างเย็นชา

ใบหน้าของกู่เอ๋อหลัวซีดเผือด นางมองหามู่เหยียนในฝูงชนด้วยความกระวนกระวาย แต่กลับไม่เห็นเขาเลย ผู้อาวุโสใหญ่ยิ้มกว้างอย่างยินดี "นั่นก็แน่นอน! นั่นก็แน่นอน! ที่ท่านเลือกกู่เอ๋อหลัวถือเป็นโชคดีของนางอย่างยิ่ง ตระกูลมู่ของเราย่อมไม่มีสิทธิ์เกี่ยวข้องเรื่องนี้ พวกเราไม่มีปัญหาใดๆ กับการถอนหมั้น!”

“ผู้อาวุโสใหญ่! แล้วมู่เหยียนล่ะ? เขาอยู่ที่ไหน? ข้าต้องการพบเขา!” กู่เอ๋อหลัวรีบกล่าวอย่างร้อนรน นางต้องการบอกความจริงแก่เขา!

“เหอะๆ มู่เหยียน?” ผู้อาวุโสใหญ่พึมพำด้วยความไม่พอใจ

ทันใดนั้น พลังอันร้อนแรงก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของพวกเขา นั่นคือมู่เหยียนเอง แม้ใบหน้าจะดูสงบนิ่ง แต่ในแววตานั้นซ่อนความเจ็บปวดไว้

"กู่เอ๋อหลัว เจ้ามาที่นี่เพื่อถอนหมั้นหรือ? นี่คือสิ่งที่เจ้าต้องการใช่หรือไม่?" มู่เหยียนถามอย่างเย็นชา

เมื่อเห็นชายหนุ่มที่ตนรักปรากฏตัวขึ้น กู่เอ๋อหลัวก็เผยรอยยิ้มออกมาในที่สุด นางรีบอธิบายทันทีว่า “พี่ชายมู่เหยียน นี่ไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการ ข้าไม่เคยตกลงที่จะถอนหมั้นเลย!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หัวใจของมู่เหยียนก็โล่งอกลงทันที ตราบใดที่กู่เอ๋อหลัวไม่เปลี่ยนใจ เขาก็พร้อมจะเผชิญหน้ากับทุกสิ่งเพื่อปกป้องนาง!

แต่จินฮ่าวกลับโกรธจัด เขามองกู่เอ๋อหลัวด้วยความโกรธ สิ่งที่นางพูดทำให้เขาไม่พอใจอย่างมาก โดยเฉพาะเมื่อเห็นรอยยิ้มสดใสของนาง นั่นทำให้ความเกลียดชังในใจเขามีต่อเธอและมู่เหยียนเพิ่มมากขึ้น!

เขาทุ่มเททั้งทรัพยากรล้ำค่าและยาเม็ดอันมีค่ามากมายเพื่อเอาใจนาง แต่กลับไม่ได้รับแม้แต่รอยยิ้ม! ตลอดทาง นางไม่เคยทำตัวเป็นมิตรกับเขาเลย แต่เมื่อเห็นเจ้าหนุ่มจากตระกูลมู่ นางกลับยิ้มอย่างมีความสุข? หญิงสาวไร้ค่าคนนี้! เขาสาบานว่าเมื่อได้นางมาแล้ว เขาจะทรมานนางให้ถึงที่สุด ทำให้นางต้องยอมรับชะตากรรมนี้! แต่ตอนนี้ เขาต้องจัดการกับตระกูลมู่ก่อน!

จินฮ่าวมองมู่เหยียนด้วยท่าทางเหนือกว่า ไม่รู้สึกถึงพลังอันแข็งแกร่งจากชายหนุ่มผู้นี้เลย เขาสามารถฆ่ามู่เหยียนได้เหมือนบี้มด!

“เจ้านี่คือมู่เหยียนสินะ? ข้าแนะนำว่าอย่าทำให้เรื่องยุ่งยาก เราคือสำนักจินอวี้ ความโกรธของพวกเราเจ้าไม่อาจทนรับได้!” จินฮ่าวกล่าวเตือนด้วยเสียงเย็นชา

เมื่อได้ยินเช่นนั้น มู่เหยียนกลับไม่แสดงความกลัว เขายิ้มเล็กน้อยและถามกลับว่า "จริงหรือ? ความโกรธของสำนักจินอวี้น่ากลัวมากอย่างนั้นหรือ?"

จินฮ่าวเผยความโกรธขึ้นในดวงตา “เจ้าลองดูสิ!” เขากล่าวพร้อมกับระเบิดพลังออกมา พลังของเขาอยู่ในระดับขั้นสร้างฐานระดับสอง! ความแข็งแกร่งเช่นนี้ทำให้ทุกคนในตระกูลมู่รู้สึกถึงแรงกดดันมหาศาล นี่คือความแข็งแกร่งของสำนักจินอวี้จริงๆ หรือ?

“มู่เหยียน!” มู่เหลยรู้สึกกังวลขึ้นมา แม้ว่าเขาจะรู้ว่าลูกชายของตนเองมีพลังขั้นผสานเทพแท้เช่นกัน แต่ระดับของเขายังเพิ่งจะเข้าสู่ขั้นต้นเท่านั้น จะสู้กับจินฮ่าวที่อยู่ในระดับสองได้อย่างไร? ยิ่งไปกว่านั้น จินฮ่าวเกิดในสำนักที่มั่งคั่งและแข็งแกร่ง เขาย่อมมีวิชาลับและศิลปะการต่อสู้ขั้นสูงมากมาย ซึ่งทำให้มู่เหยียนตกเป็นรองอย่างแน่นอน!

ผู้อาวุโสใหญ่และคนอื่นๆ ยิ่งรู้สึกตื่นตระหนก พวกเขาไม่สนใจชะตากรรมของมู่เหยียน แต่ถ้ามู่เหยียนทำให้จินฮ่าวโกรธ ตระกูลมู่คงไม่พ้นถูกพัวพันไปด้วย!

"จินฮ่าว! ข้าไม่เคยเห็นด้วยกับการถอนหมั้น และข้าก็ไม่ต้องการอยู่กับเจ้า! ทำไมเจ้าถึงไม่ยอมปล่อยข้าสักที?" กู่เอ๋อหลัวพยายามห้ามปรามเมื่อเห็นจินฮ่าวเริ่มมีท่าทีโกรธแค้น

จินฮ่าวหันไปมองนางด้วยท่าทีเหยียดหยาม “เจ้าคิดเองหรือ? เจ้าคิดว่าตัวเองมีสิทธิ์ตัดสินใจหรือไม่?”

“คนทั้งตระกูลของเจ้า อยากจะใช้เจ้าขึ้นสู่สำนักจินอวี้ แล้วเจ้ายังจะคิดถอนหมั้นอีกหรือ? ตระกูลของเจ้าจะยอมอย่างนั้นหรือ? นอกจากนี้ เจ้าทำเช่นนี้แสดงว่าเจ้าเป็นศัตรูกับข้า เป็นศัตรูกับสำนักจินอวี้ทั้งหมด เจ้าคิดว่าตัวเองจะรับผิดชอบได้หรือไม่?”

คำพูดของจินฮ่าวทำให้กู่เอ๋อหลัวหน้าซีดเผือดด้วยความหวาดกลัว! นางไม่เคยไม่คิดถึงเรื่องนี้มาก่อน แต่เมื่อเขาพูดออกมาอย่างตรงไปตรงมา มันยิ่งทำให้นางรู้สึกสิ้นหวังและไร้หนทางมากขึ้นไปอีก! หรือว่าการถอนหมั้นจะเป็นสิ่งที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้? หากตระกูลกู่และสำนักจินอวี้ร่วมมือกันกดดัน นางไม่มีทางรับมือได้เลย และในตอนนั้น ตระกูลกู่ก็คงถูกสำนักจินอวี้เล่นงานแน่นอน! ไม่เพียงเท่านั้น มู่เหยียนพี่ชายก็คงถูกลากไปในหายนะนี้ด้วยสินะ?

นางมองมู่เหยียนด้วยความสับสนและสิ้นหวัง ตอนนี้นางไม่เหลือวิธีใดๆ อีกแล้ว จินฮ่าวเห็นทุกคนเงียบไปหมด เขายิ้มอย่างชั่วร้ายและได้ใจ เพราะในเมื่อเขามีพลังที่เหนือกว่า ความกล้าและความรักแท้ก็ไม่ต่างอะไรกับเรื่องตลก เขามองมู่เหยียนด้วยสายตาหยิ่งยโส รอเวลาที่มู่เหยียนจะยอมจำนน แต่สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจก็คือ มู่เหยียนไม่เพียงแต่ไม่แสดงท่าทีถอยหรือหวาดกลัว ตรงกันข้าม สายตาของเขากลับยิ่งคมกริบขึ้น

ไม่รู้เพราะอะไร เมื่อจินฮ่าวมองสบตาแหลมคมนั้น เขากลับรู้สึกกลัวขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว จนต้องถอยหลังไปครึ่งก้าว เมื่อเขารู้ตัวว่าตัวเองถูกเจ้าขยะนี่ทำให้ตกใจ ยิ่งทำให้เขาโกรธแค้นและอับอายมากขึ้น!

"ข้าให้เกียรติเจ้าแล้ว แต่เจ้าเลือกหาทางตายเอง อย่าหาว่าข้าไม่เตือน!" จินฮ่าวหัวเราะเสียงดัง แล้วกางมือทั้งสองออก พลังอันน่ากลัวแผ่ขยายออกจากตัวเขาเหมือนพายุโหมกระหน่ำ

พลังที่น่าหวาดหวั่นทำให้หนุ่มสาวในตระกูลมู่หลายคนขาสั่น พวกเขาแทบจะคุกเข่าลงด้วยความกลัว พลังในระดับขั้นสร้างฐานขั้นสองช่างน่ากลัวอย่างยิ่ง! แต่มีเพียงมู่เหยียนที่ยืนต้านลมพายุนี้อย่างมั่นคงดั่งขุนเขาใหญ่ เขาไม่แสดงท่าทีหวั่นไหวแม้แต่น้อย