ตอนที่ 96 ป้ายไม้

“ภูเขาสูง แม่น้ำเชี่ยวทำให้คนดุร้าย!”

“ตอนนั้น เมืองหลันถิงยากจน แต่หมู่บ้านเฟิงเจียมีคนใจดำ พวกเขารู้ว่าคุณชายจะไปก็เลยอยากจะเก็บเขาไว้ ผูกมัดเขา บังคับให้เขาเซ็นรับสารภาพ ยอมรับว่าทำร้ายลูกสาวของเขา เพื่อชดใช้ความผิด คังเหล่าซานถึงกับยอมยกลูกสาวให้”

“คุณชายใจดีจะยอมได้ยังไง? ถ้าเซ็นรับสารภาพไป คังเหล่าซานก็จะใช้เรื่องนี้มาข่มขู่เขาตลอดไป บังเอิญ เขามีโอกาสหนี  แต่คังเหล่าซานมองเขาเป็นต้นไม้เงินต้นไม้ทอง จะยอมให้เขาหนีไปง่ายๆ ได้ยังไง?”

“หลังจากเรื่องนี้เกิดขึ้น หมู่บ้านเฟิงเจียก็ลำบากอยู่พักหนึ่ง แต่ไม่นานก็มีคนมาช่วยเหลือ พวกเขาก็เลยรอด แต่..   ปี 2008  ในหมู่บ้านก็ไม่สงบ วันแรกของปี คังเหล่าซานกับครอบครัวก็ตายอย่างปริศนา พวกเขาตายโดยที่ปิดหน้า กำมือแน่น”

“แล้วก็ญาติของคังเหล่าซาน ไม่ว่าจะเป็นคนสำคัญของบ้าน หรือว่าความหวังของครอบครัวต่างก็ตายอย่างกะทันหัน  ถึงแม้ว่าจะมีคนรอด แต่ไม่เกิน  2-3  ปี  ก็ฆ่าตัวตายบ้าง  ประสบอุบัติเหตุบ้าง หลายสิบคนดังไปทั่ว!”

ชายชราเล่าเรื่องราวในหมู่บ้านเฟิงเจีย เมืองหลันถิงด้วยน้ำเสียงเหมือนกับผู้อาวุโส หลังจากฟังจบ ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดของเจียงเย่ 250,000 กว่าคนก็เงียบกริบ

พวกเขารู้สึกกลัว เป็นความกลัวที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน

แต่สิ่งที่พวกเขากลัวไม่ใช่คุณชายที่กลายเป็นผี แต่เป็นความชั่วร้ายของคนในหมู่บ้านเฟิงเจีย

วันนี้มีคำพูดหนึ่งบนอินเตอร์เน็ตที่ว่า "กลัวผีไปทำไม? เดี๋ยวพาไปดูใจคน!”

นี่คือตัวอย่างของความชั่วร้ายในใจคน!

เจียงเย่ถอนหายใจ ดูเหมือนกับว่ากำลังระบายความกดดันในใจ

"แล้วเป็นยังไงต่อ?หมู่บ้านเฟิงเจียเกิดอะไรขึ้นอีก?"

ชายชราส่ายหัว  "ผู้อาวุโสไม่ได้พูดต่อ  แต่คนในหมู่บ้านเฟิงเจียก็ค่อยๆ ย้ายออกไป ไม่มีใครอยากแต่งงานกับพวกเขา ตอนนั้น  มีข่าวลือว่าอย่าแต่งงานกับคนในหมู่บ้านเฟิงเจีย โดยเฉพาะตระกูลคัง นั่นทำให้ตระกูลคังเกือบจะไม่มีทายาท"

เจียงเย่ไม่ได้พูดอะไร ไม่คิดเลยว่าเรื่องราวจะเป็นแบบนี้

ในขณะที่เจียงเย่กำลังครุ่นคิด ชายชราก็หยิบอะไรบางอย่างออกมาจากอกเสื้อ  มือของเขาสั่นเทา

มันคือ..ป้ายไม้  ยาวประมาณนิ้วเดียว  สลักตัวหนังสือ  1  ตัว  "  "ลู่”!

"หลังจากเรื่องนั้น เหล่าฉินก็ตาย ปีต่อมา เหล่าเจิงก็ตาย ตอนนี้เหลือแค่ฉัน บางครั้งพอฉันเห็นป้ายนี้ ฉันก็คิดว่าป้ายนี้ช่วยชีวิตฉันไว้ ป้ายไม้นี้บูชาอยู่ที่ศาลเจ้า ผู้อาวุโสให้ฉันตอนที่ฉันจะกลับ บอกว่าให้พกติดตัวไว้"

ชายชรายกป้ายให้เจียงเย่ดูชัดๆ บนป้ายมีตัวหนังสือ  1  ตัว  "ลู่"   เจียงเย่อดไม่ได้ที่จะถาม  "เกี่ยวข้องกับคุณชายที่ช่วยเหลือชาวบ้านหรือเปล่า?"

"ผู้อาวุโสไม่ได้พูด  แต่ฉันคิดว่าน่าจะใช่  ตราบใดที่คนในหมู่บ้านเฟิงเจียร่ำรวย  ก็จะช่วยเหลือคนอื่น อ้อ เศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดคนหนึ่งในเมืองจิงตง เขาก็มาจากหมู่บ้านเฟิงเจีย  เพราะว่าคำสอนของบรรพบุรุษ ทำให้ตอนนี้เขาทำความดีมากมาย"

"สุดท้าย ผู้อาวุโสก็บอกฉันว่าป้ายนี้มีไว้สำหรับคนที่มีวาสนา  แต่..เขาไม่ได้อธิบายว่าวาสนาคืออะไร"

ชายชราถอนหายใจ ไม่รู้ว่าเพราะเหนื่อยหรือว่าอายุมาก

ตอนนี้ ฝางหลิงกับเจิงเจียนก็เดินเข้ามา

พอเห็นป้ายไม้บนโต๊ะ ฝางหลิงก็ตกใจ  "คุณลุง  ทำไม.. คุณถึงมีป้ายนี้?"

"อะไรนะ? หนูน้อย เธอก็มีเหรอ?" ชายชราตกใจ

ฝางหลิงรีบหยิบป้ายออกมาจากเสื้อผ้า "ค่ะ  เหมือนกันเปี๊ยบ ป้ายนี้คุณปู่ให้หนู ท่านบอกว่าตอนหนุ่มๆ มีชายชราคนหนึ่งให้เขามา เขาเห็นว่ามันสวยก็เลยเก็บไว้  2 ปีก่อน  เขาก็เอาป้ายนี้ให้หนู  บอกว่าจะช่วยคุ้มครองหนู!"

เจียงเย่เห็นแบบนั้นก็ไม่คิดเลยว่าจะบังเอิญขนาดนี้

ในบรรดา  3  ชายชราที่ไปเมืองหลันถิง คนที่รอดชีวิตมีป้ายนี้

ในบรรดาคนที่เล่นเกมติดต่อวิญญาณ ฝางหลิงที่ขอความช่วยเหลือก็มีป้ายนี้

นี่คือพรหมลิขิต?

ไม่  เจียงเย่คิดว่านี่คือการกระทำของใครบางคนที่อยากจะเก็บงำความลับ

น่าเสียดายที่ดูจากสถานการณ์ตอนนี้  คนก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว

"คุณลุง ผมรบกวนคุณมามากแล้ว ผมรู้ทุกอย่างแล้ว คุณพักผ่อนเถอะ"

เจียงเย่ยิ้มให้ชายชรา  ฝางหลิงเก็บป้ายไม้  แล้วก็เดินออกไปตามคำสั่งของเจียงเย่

พอออกมา  เจียงเย่ก็พูด  "ฝางหลิง ดูเหมือนว่าคุณปู่ของเธอจะช่วยชีวิตเธอไว้ ดูเหมือนว่าเธอจะแย่ที่สุด แต่จริงๆ แล้ว เธอคือคนที่โชคดีที่สุด"

"เพราะว่าเธอยังรู้จักขอความช่วยเหลือ ส่วนคนอื่นติดกับจนดิ้นไม่หลุดแล้ว ต่อไป พวกเราต้องไปเชิญคุณชายคนนั้นออกมา ดูสิว่าเขาต้องการอะไร คนที่ตายไปด้วยความโกรธแค้น  แต่..   ตายไปแล้วยัง..   ไม่เลิกรา  ถ้าไม่ได้เจอตัวเป็นๆ ก็น่าเสียดาย"

ฝางหลิงอยากจะเจอคนไม่มีหน้ามากที่สุด  เธอก็เลยรีบถาม  "พี่ชาย  แล้วจะหาเขายังไง?"

"จำได้ไหมว่าเกมนี้เริ่มต้นที่ไหน?"

"ไม่แน่ใจ  จู่ๆ  มันก็ฮิต"

เจียงเย่คิดอยู่ครู่หนึ่ง  "รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง ตอนนี้ พวกเราก็รู้จักเขามากขึ้นแล้ว ในเมื่อไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน  งั้นก็..   เชิญเขามา"

"เชิญยังไง?"

"กลับมหาวิทยาลัยกับผู้อำนวยการเจิง  ชวนเพื่อนร่วมห้องเล่นเกมติดต่อวิญญาณ  ถ้ายังเรียกเขาออกมาไม่ได้  ก็บังคับ"