ตอนที่ 34 รางวัลสองเท่า
ตอนที่ 34 รางวัลสองเท่า
“วิชาเก้ามารแปลงสวรรค์นี่ ข้าได้ประยุกต์จากสุดยอดวิชาของเผ่าข้า ทำให้เผ่ามนุษย์ไม่ต้องฝึกฝนใดๆ ก็สามารถใช้ออกได้โดยตรง”
เสียงของหานเยว่ดังขึ้น พร้อมกับตัวอักษรสีดำที่กลายเป็นแสงเก้าก้อนพุ่งเข้าสู่เส้นลมปราณ
หลิงอวิ๋นสังเกตเห็นทันทีว่าบนเส้นลมปราณแปดจุด มีหมุนวนเล็กๆ สีดำปรากฏขึ้นบนแต่ละจุด ทำให้เขาอดสงสัยไม่ได้ “หานเยว่ วิชาเก้ามารแปลงสวรรค์นี้มีประโยชน์อันใด?”
“ความสามารถหลักของเก้ามารแปลงสวรรค์คือความโหดร้าย เมื่อเปิดแต่ละหมุนวน ความสามารถของร่างกายเจ้าจะเพิ่มขึ้นทุกด้าน”
“ตามทฤษฎีแล้ว หากเปิดทั้งหมดก็สามารถเพิ่มพลังได้ไร้สิ้นสุด”
“ยอดเยี่ยมแล้ว!”
หลิงอวิ๋นรู้สึกประหลาดใจและถามต่อทันที “แล้วจะเปิดใช้อย่างไร? มันจะไม่ต้องการเงื่อนไขพิเศษใช่หรือไม่?”
ริมฝีปากของหานเยว่ยกขึ้นเล็กน้อย “ง่ายดายยิ่งนัก ไม่ต้องการเงื่อนไขใดๆ เพียงแต่เจ้าคิดก็สามารถใช้ออกได้”
“???”
หลิงอวิ๋นรู้สึกเหมือนถูกหลอก หากมันง่ายเช่นนั้น เขาก็แทบจะไร้เทียมทานแล้ว
“หึ เจ้าก็ยังไม่โง่ไปทั้งหมด”
หานเยว่หัวเราะเบาๆ “แต่ข้าไม่ได้หลอกเจ้า เก้ามารแปลงสวรรค์นี้ไม่ต้องการเงื่อนไขใดๆ เพียงแค่เจ้าคิดก็ใช้ออกได้”
“เพียงแต่เจ้าก็เห็นสภาพของข้าแล้ว”
“ข้าก็แค่เปิดไปเจ็ดขั้น ร่างจักรพรรดิที่ไร้เทียมทานของข้าก็สูญสลายไป กลายเป็นเพียงจิตวิญญาณที่เหลือรอดร่วมอยู่กับเจ้าเท่านั้น”
“!!!”
หลิงอวิ๋นกลอกตาด้วยความหงุดหงิด มันช่างน่าหงุดหงิดเหลือเกิน
“วิชาเก้ามารแปลงสวรรค์เป็นวิชาลับที่ต้องแลกด้วยชีวิต ด้วยสภาพร่างกายเจ้าตอนนี้ แม้แต่การเปิดขั้นแรกก็ค่อนข้างเสี่ยง คิดให้รอบคอบก่อนใช้”
หานเยว่กล่าวก่อนจะหายตัวเข้าไปในต้นไม้เล็กสีเขียว
หลิงอวิ๋นมองดูเส้นลมปราณของตนที่มีหมุนวนสีดำเก้าจุดปรากฏขึ้น “ถึงอย่างไร ข้าก็ได้ไพ่ตายเพิ่มอีกใบหนึ่ง”
ขณะปรับสมาธิอย่างรวดเร็ว เสียงระฆังอันไกลโพ้นก็ดังขึ้น
วันใหม่เริ่มต้นขึ้น!
วันนี้คือวันสุดท้ายของการประลองอันดับภูผาสายน้ำ และยังเป็นวันที่เยี่ยเมิ่งเยียนจะถูกข้ากดลงไปสู่ห้วงนรกโดยสมบูรณ์!
หลิงอวิ๋นเปิดประตูห้องออกมา อู๋เต๋อโผล่ออกมาจากที่ใดไม่รู้ เขามองสำรวจหลิงอวิ๋นขึ้นลงก่อนจะพูดขึ้นว่า “เส้นลมปราณเปิดครบทั้งหนึ่งร้อยแปดเส้น เจ้าบรรลุขอบเขตทะลวงปราณขั้นสิบแล้ว!”
อู๋เต๋อมองสำรวจหลิงอวิ๋นด้วยสายตาสนใจ ก่อนจะพูดด้วยท่าทางเจ้าเล่ห์ว่า “เจ้าหนุ่ม คิดไม่ถึงว่าเจ้าจะไปมีเรื่องวุ่นวายกับนางมารของตระกูลลู่ด้วย”
หลิงอวิ๋นกลอกตาด้วยความไม่สนใจ ไม่อยากจะพูดอะไรต่อ เขาเดินตรงไปยังลานประลอง
อู๋เต๋อเดินตามพลางโบกพัดอันเก่าๆ ของเขาไปมา “เจ้าเด็กบ้า พรุ่งนี้ก็จะไปแดนลับโบราณแล้ว ยังมาทำตัวเป็นเด็กเอาแต่ใจอีก”
พูดจบอู๋เต๋อก็หยิบม้วนคัมภีร์สีดำออกมาจากมือ
“เอางี้ เจ้าหนุ่ม ถ้าเจ้าสามารถเอาชนะว่านฮวายวี่ได้ ข้าจะขายเจ้าไอ้นี่ให้เจ้า… หินวิญญาณหนึ่งล้านก้อนเท่านั้น”
หลิงอวิ๋นหยุดเดินทันที และหันไปมองคัมภีร์ในมือของอู๋เต๋อ “นั่นคือตำราวิชาลับบุกโจมตีโบราณที่เจ้าพูดถึงเมื่อวานหรือ?”
“ถูกต้อง ของจริง ไม่มีหลอกลวง!”
“ตกลง!”
หลิงอวิ๋นยอมรับเงื่อนไขทันที
ขณะนั้นหนิงเสี่ยวตงที่มาถึงลานประลองก่อนก็เดินเข้ามาทัก “พี่หลิง สู้ให้เต็มที่นะ!”
หนิงเสี่ยวตงกำหมัดแน่น สายตาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
หลิงอวิ๋นพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินไปยังเขตประลองกลุ่มสีดำ ตอนนี้ในกลุ่มสีดำนั้น แม้จะมีการรับสมาชิกเพิ่มถึงสามครั้งแล้ว แต่ก็เหลือเพียงสิบหกคนเท่านั้น
“หลิงอวิ๋น”
เสียงเรียกของว่านฮวายวี่ดังขึ้น นางยืนด้วยท่าทางสุขุมมือไพล่หลัง และตามมาด้วยว่านอวี้ซูผู้เป็นน้องชาย ผู้เป็นคู่ต่อสู้คนเดียวที่รอดชีวิตจากการประลองกับหลิงอวิ๋น
ว่านอวี้ซูเคยเห็นกับตาว่าจ้านเฟย โจวโก่วและคนอื่นๆ ถูกสังหารโดยหลิงอวิ๋น ความกลัวทำให้เขาดีใจที่เป็นคู่ต่อสู้คนแรกที่พ่ายแพ้ เพราะไม่เช่นนั้น เขาอาจเป็นศพไปแล้ว
หลิงอวิ๋นไม่แม้แต่จะเปิดตาขึ้น เขานั่งหลับตาพักสมาธิ ไม่มีความสนใจใดๆ ต่อพี่น้องคู่นี้
“หลิงอวิ๋น ข้ารู้ว่าเจ้าเพียงแค่ลงมืออย่างรุนแรงเพราะคนพวกนั้นมีความเกี่ยวข้องกับตระกูลฉู่”
“เรื่องระหว่างเจ้าและตระกูลฉู่ข้าไม่สนใจ ตระกูลข้าก็ไม่ได้มีความเกี่ยวพันกับพวกเขามากนักอย่างที่เจ้าคิด”
“เมื่อคืนนี้ว่านอวี้ซูเองก็ถอนตัวจากหอตระกูลฉู่แล้ว”
หลิงอวิ๋นเปิดตาขึ้นเล็กน้อยด้วยความไม่พอใจ “เจ้าต้องการจะพูดอะไรกันแน่?”
“สิ่งที่ข้าต้องการจะบอกก็คือการประลองบนเวทีนี้ ไม่ใช่การต่อสู้ถึงชีวิต มันเป็นเพียงการตัดสินผู้แพ้และผู้ชนะ ไม่ใช่เพื่อสังหารกัน”
ว่านฮวายวี่ไม่เคยมีคู่ต่อสู้คนใดที่เสียชีวิตในการประลอง แต่ละคนเลือกยอมแพ้โดยไม่ต้องบาดเจ็บ
“วันนี้ เจ้าและข้าอาจจะต้องประลองกัน แล้วเจ้าคิดว่าเราจะวางเดิมพันสักหน่อยดีหรือไม่?”
“โอ้?” หลิงอวิ๋นยกคิ้วขึ้นอย่างสนใจ
หลิงอวิ๋นรู้สึกสนใจ นี่เป็นโอกาสที่จะได้รางวัลเพิ่มใช่ไหม?
“เอาสิ เจ้าพูดมาว่าอยากเดิมพันอะไร?”
ว่านฮวายวี่พลิกมือเบาๆ หยิบลูกแก้วสีแดงเพลิงออกมาจากฝ่ามือ
“ข้าสังเกตว่าเจ้าเป็นนักรบธาตุไฟ นี่คือลูกแก้วเพลิงแท้ซึ่งบรรจุพลังแห่งเปลวไฟอันทรงพลังไว้ ข้าคิดว่ามันจะเป็นประโยชน์กับเจ้า”
เมื่อเห็นลูกแก้วเพลิงแท้ในมือของว่านฮวายวี่ ดวงตาของหลิงอวิ๋นก็เป็นประกายขึ้นมาทันที
ลูกแก้วเพลิงแท้คือผลึกที่เกิดจากการรวมตัวของพลังธาตุไฟตามธรรมชาติ ซึ่งคล้ายกับแกนพลังของอสูรร้าย
ถึงแม้ลูกแก้วที่ว่านฮวายวี่ถืออยู่จะไม่ใหญ่โตนัก แต่พลังแห่งเปลวไฟที่บรรจุอยู่ในนั้นกลับแข็งแกร่งกว่าพลังในขวดแก่นเพลิงลาวาพิสุทธิ์ที่หนิงเสี่ยวตงมอบให้เขาเสียอีก
“ของดีทีเดียว ว่าแต่เจ้าจะเดิมพันอย่างไร?”
ว่านฮวายวี่เก็บลูกแก้วเพลิงแท้เข้าที่เดิม พร้อมรอยยิ้ม “ข้าคิดว่าเจ้าเองก็คงได้เห็นการต่อสู้ของข้าในหลายๆ ครั้งแล้ว ทุกครั้งที่ข้าขึ้นเวที พวกเขาก็ยอมแพ้ทันที”
“ดังนั้นการเดิมพันนี้จะง่ายมาก”
“เพียงแค่เจ้าขึ้นเวทีแล้วไม่ยอมแพ้ภายในสิบลมหายใจ ข้าก็จะถือว่าแพ้ และลูกแก้วเพลิงแท้นี้จะเป็นของเจ้า”
หลิงอวิ๋นยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย หญิงสาวคนนี้มั่นใจในตัวเองมากจริงๆ นี่แสดงว่านางคิดว่าจะเอาชนะเขาได้ภายในสิบลมหายใจใช่หรือไม่?
“แล้วถ้าเจ้าชนะล่ะ?”
“แน่นอน หากข้าเป็นฝ่ายชนะ เจ้าจะต้องกล่าวคำขอโทษต่อว่านอวี้ซูอย่างจริงจัง”
“ตกลง ข้ารับข้อเสนอ!”
หลิงอวิ๋นตอบรับการเดิมพันของว่านฮวายวี่อย่างรวดเร็ว
ขณะเดียวกัน บริเวณเขตประลองกลุ่มแดง
เยี่ยเมิ่งเยียนเหลือบมองไปยังกลุ่มสีดำอยู่ตลอดเวลา เขาสังเกตเห็นหลิงอวิ๋นและว่านฮวายวี่พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ความรู้สึกหงุดหงิดและไม่สบายใจก็เกิดขึ้นในใจของเขาโดยไม่ทราบสาเหตุ
“คุณชายเทียนหยาง เจ้ารู้จักผู้อาวุโสศิษย์ในเช่นเฉินเฉาอันในหรือไม่?”
เฉินเฉาอันไปที่เมืองหินสวรรค์มาหลายวันแล้ว หากคำนวณจากเวลาก็น่าจะถึงเวลาที่เขากลับมาแล้ว
“รู้จักสิ แต่ดูเหมือนหมอนั่นจะไม่อยู่ในสำนักช่วงนี้ เห็นว่ามีธุระที่ต้องไปจัดการข้างนอก”
ฉู่เทียนหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงความสงสัยเล็กน้อย “ยังมีอีกคนคือผู้อาวุโสเฉาซู่ ข้าไปหาเขามาสองครั้งแล้ว แต่ก็ไม่เจอเหมือนกัน”
เยี่ยเมิ่งเยียนรู้สึกไม่สบายใจ “ผู้อาวุโสเฉาก็ไม่อยู่ด้วยหรือ?”
“โอ้ย! คุณหนูเมิ่งเยียน เจ้าจะกังวลไปทำไม วันนี้เป็นวันสำคัญของเจ้า วันที่เจ้าจะขึ้นครองอันดับภูผาสายน้ำและจะทำให้ชื่อเสียงของเจ้าโด่งดังไปทั่วแคว้นฟ้าคราม”
“ส่วนเจ้าเด็กที่เจ้ารำคาญนั่น เขาคงไม่รอดนานนักหรอก”
ฉู่เทียนหยางพูดพลางยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาจำได้ดีว่าเมื่อคืนหลี่เทียนหรงมีปฏิกิริยาอย่างไรเมื่อได้รับข่าว เขารู้ดีว่าคนอย่างหลี่เทียนหรงที่มีความเป็นผู้นำและเผด็จการสูง ย่อมไม่มีทางยอมให้ใครมาเหนือกว่าได้ง่ายๆ
ขณะที่พูดฉู่เทียนหยางเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า เห็นหลี่เทียนหรงที่สง่างามและโอ่อ่ากำลังลอยตัวลงมาอย่างมั่นคง พลังแห่งความแข็งแกร่งของนางตัดกับความอิสระเสรีที่นางเคยแสดงออกได้อย่างชัดเจน จนทำให้ฉู่เทียนหยางรู้สึกกระวนกระวายขึ้นมาอีกครั้ง
“ท่านทั้งหลาย!”
เสียงหวานของหลี่เทียนหรงดังก้องไปทั่วลานประลอง “การประลองวันสุดท้ายของอันดับภูผาสายน้ำเริ่มขึ้นแล้ว”
“ตอนนี้ เราจะทำการสุ่มคู่ต่อสู้รอบแรกของกลุ่มสีดำทันที”
เสียงของนางสะท้อนกลับมาพร้อมกับความคาดหวังของทุกคนในสนาม
