บทที่ 68 ติ้งเสี่ยวม่านตีกันเป็นกลุ่ม
จางกุ้ยฉินรีบเก็บโทรศัพท์มือถือใส่กระเป๋า แล้วใช้มือทั้งสองข้างอุ้มติ้งเสี่ยวม่านขึ้นมา “ทำไมมันหนักแบบนี้เนี่ย” พร้อมตะโกนเข้าไปในบ้าน “พ่อเธอ เป็นเพราะคุณให้อาหารมันแน่ๆ!” “หา?” หลัวเฉิงหยุดมือที่กำลังยุ่งงงๆ มองดูอาหารแมวในมือ และมองชามข้าวของติ้งเสี่ยวม่าน ก็ไม่ได้มีเยอะเลยนี่นา แค่ชามเดี...