บทที่ 60: ใช้การ์ดสอน

"ไม่กี่วัน!?"

ทาชิกิอุทานออกมาโดยไม่รู้ตัว เธอรีบดึงแขนเสื้อโรแลนด์

'คุณชายคะ อย่าไปรับปากแบบนั้นสิ! หนูทำไม่ได้หรอก!'

เซ็งโกกุหัวเราะ "โรแลนด์ เจ้ากำลังล้อเล่นกับปู่ใช่ไหม?"

"ล้อเล่นอะไรกันครับ ผมพูดจริง ทาชิกิมีพรสวรรค์มาก ถ้าผมสอนเธอสักพัก แม้จะไม่ถึงขั้นเป็นพลเรือเอกทันที แต่ก็เอาชนะยอดฝีมือของกองทัพเรือได้สบายๆ"

โรแลนด์นึกถึงบัตรสอนวิชาร้อยเท่าที่ได้มา คิดว่าจะใช้กับทาชิกิ

ฝึกหนึ่งวันเท่ากับร้อยวัน หนึ่งสัปดาห์เท่ากับสองปี และจะฝึกวิชาดาบเอ็นเร็ทสุโดยเฉพาะ

"เจ้าพูดจริงหรือ?" เซ็งโกกุถามอีกครั้ง

"แน่นอนครับ! ผมจริงจังมาก" โรแลนด์ตอบอย่างไม่ลังเล

เซ็งโกกุส่ายหน้าเบาๆ หัวเราะในใจ

"ได้ ถ้าเจ้าอยากลอง ฉันให้เวลาหนึ่งสัปดาห์ ฉันอยากเห็นว่าเจ้าจะทำให้จ่าธรรมดาคนหนึ่งแข็งแกร่งพอที่จะท้าทายยอดฝีมือของกองทัพเรือได้ยังไง!"

"ตกลงครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว พวกเราขอตัวก่อนนะครับ"

โรแลนด์พูดพลางจูงมือทาชิกิเดินออกไป

เซ็งโกกุกระแอมสองที "อืออ ว่าแต่โรแลนด์ ทิ้งซาลาเปาไว้ให้หน่อยสิ?"

'ทิ้งไว้? กล้าหาเรื่องผมแล้วยังจะกินของอร่อยอีก?'

"คุณปู่เซ็งโกกุ กินขนมของคุณดีกว่านะครับ" โรแลนด์พูดแล้วเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง

เซ็งโกกุทำปากจู๋ มองขนมบนโต๊ะ นึกถึงรสชาติซาลาเปา

รู้สึกว่าขนมที่เคยกินมาทั้งหมดช่างไม่อร่อยเอาเสียเลย

"โรแลนด์พูดมั่นใจขนาดนั้น แม้ฉันคิดว่าเป็นไปไม่ได้ แต่เพื่อความแน่ใจ ฉันจะปิดทุกช่องทางซะเลย!"

คิดแล้วเซ็งโกกุก็หยิบโทรศัพท์โทรหาใครบางคน

"ฮัลโหล เบโดริ? ให้เธอเป็นคนเลือกผู้เข้าแข่งขันโรงเรียนนายเรือรอบนี้นะ"

"ผมเหรอครับ?"

เสียงประหลาดใจของเบโดริดังมาจากโทรศัพท์ "ท่านผู้บัญชาการสูงสุด ผมไม่จำเป็นต้องเข้าร่วมการสอบแข่งขันแบบนี้ไม่ใช่หรือครับ? และด้วยพลังของผม แม้แต่พลเรือจัตวาทั่วไปก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผม! การเข้าร่วมแข่งขันแบบนี้ ไม่เท่ากับรังแกคนอื่นหรือครับ?"

เซ็งโกกุตอบอย่างใจเย็น "ฉันเปลี่ยนใจ ให้เธอเป็นนักเรียนที่ได้รับการเสนอชื่อจากภายใน เพื่อรับมือกับผู้แข่งขันรอบนี้"

"ท่านแน่ใจหรือครับที่จะทำแบบนี้?"

เบโดริรู้สึกไม่อยากเชื่อ

เขาเป็นหลานชายของสโตรเบอร์รี่

ตามตำแหน่งของเขา เขาควรจะได้เข้าเรียนชั้นสูงของโรงเรียนนายเรือโดยตรง

ถ้าให้เขาเป็นนักเรียนที่ได้รับการเสนอชื่อเพื่อรับมือกับผู้แข่งขัน

ดูจะโหดร้ายเกินไปหน่อย

ท่านผู้บัญชาการสูงสุดกำลังทำอะไร?

หรือว่าต้องการให้บทเรียนกับผู้แข่งขันรอบนี้?

"เธอไม่ต้องถามมาก แค่รับรองว่าไม่มีผู้แข่งขันรอบนี้ผ่านก็พอ"

คำสั่งของเซ็งโกกุไม่มีข้อโต้แย้ง เขาพูดต่อ "หลังจากทำภารกิจนี้เสร็จ เรื่องที่เธอพลาดยิงพลเรือนตายในภารกิจครั้งก่อน ฉันจะลบมันออกไป"

พอได้ยินแบบนั้น เบโดริก็ไม่ถามอะไรอีก ตอบอย่างตื่นเต้น "ครับ! รับรองว่าจะทำภารกิจให้สำเร็จ!"

ส่วนโรแลนด์

เขาพาทาชิกิกลับไปที่เรือรบสุดยอด

"คุณชายคะ ฉันโง่มาก อย่าว่าแต่ไม่กี่วันเลย ให้เวลาฉันปีหนึ่งฉันก็ไม่มีทางมีพลังระดับนาวาโทได้หรอกค่ะ" ทาชิกิพูดอย่างท้อแท้

"มีฉันอยู่ ยังกลัวอีกเหรอ?"

โรแลนด์ยิ้ม "ฉันจะสอนวิชาดาบให้เธอชุดหนึ่ง เรียนได้ในไม่กี่วัน อย่าว่าแต่นาวาโทเลย แม้แต่พลเรือตรีมาก็ไม่ต้องกลัว!"

วิชาดาบ!?

ทาชิกิตกใจ!

เธอนึกถึงตอนที่โรแลนด์เอาชนะมิฮอว์คที่ลอกทาวน์ด้วยวิชาดาบ

คุณชายจะสอนวิชาดาบนั้นให้เธอหรือ?

ทาชิกิรู้สึกตื่นเต้นมาก

"ใช้บัตรสอนวิชาร้อยเท่า!"

"เลือกความสามารถ - วิชาดาบ6วิบัติ!"

"เลือกบุคคล - ทาชิกิ!"

เมื่อเตรียมพร้อมแล้ว โรแลนด์ก็หยิบดาบโคะยะชิโมะ โนะ ยุรุอิของทาชิกิมา แล้วแสดงท่าทางวิชาดาบ6วิบัติที่ปรากฏในหัวให้ทาชิกิดู

ตอนนั้น คนบนดาดฟ้าเรือเห็นโรแลนด์กำลังแสดงวิชาดาบ ก็พากันมามุงดูด้วยความสนใจ

"คุณชายรู้วิชาดาบด้วยหรือคะ?"

หลังจากนั้นไม่นาน โรแลนด์โยนดาบโคะยะชิโมะ โนะ ยุรุอิให้ทาชิกิ "เอ้า ลองดูสิ"

แม้ทาชิกิจะมีพรสวรรค์ธรรมดา แต่เธอก็มีทัศนคติในการเรียนรู้ที่ดีมาก

เธอพยายามเลียนแบบท่าทางที่โรแลนด์แสดงให้ดูทีละท่า

แต่ท่าทางที่เธอทำออกมากลับไม่เหมือนกับของโรแลนด์เลย

หลังจากลองไม่กี่ท่า เธอก็สับสนและจำท่าไม่ได้แล้ว

ทาชิกิรู้สึกผิดและเสียใจ "คุณชายคะ ฉันโง่เกินไป..."

'ไม่ใช่ว่าใช้บัตรสอนวิชาไปแล้วหรอ?

ทำไมทาชิกิยังเรียนไม่ได้?'

โรแลนด์งุนงง

เขาถามระบบทันที "ระบบ เกิดอะไรขึ้น? บัตรสอนวิชาร้อยเท่าที่ให้มาเป็นของปลอมหรือ?"

ระบบตอบทันที "เจ้าของระบบ การสอนต้องทั้งสอนด้วยคำพูดและการกระทำ! สอนด้วยคำพูดคือการอธิบาย ส่วนการกระทำ เจ้าต้องจับมือสอนสิ!"

'ตายแล้ว...'

โรแลนด์ตกใจ!

'การสอนด้วยการกระทำไม่ใช่แค่ทำให้ดูเป็นตัวอย่างหรอ?

ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่มันกลายเป็นการจับมือสอน?

ฉันคงเรียนการศึกษาภาคบังคับมาผิดแน่ๆ!'

แต่เมื่อระบบอธิบายแบบนี้ คุณชายก็ต้องลองดูก่อน

โรแลนด์เดินไปด้านหลังทาชิกิ มือขวาจับมือขวาของเธอ มือซ้ายจับมือซ้ายของเธอ

"คุณชาย~!"

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้แก้มของทาชิกิแดงก่ำทันที

"ตั้งสมาธิ! รู้สึกถึงท่าดาบที่ฉันสอนให้ดี!"

โรแลนด์เตือน แล้วเริ่มนำทาชิกิฝึกท่าดาบ!

ร่างของทาชิกิสั่นเทาขึ้นมาทันที

ดวงตาสวยของเธอเปล่งประกายด้วยความไม่อยากเชื่อ!

พอเธอเคลื่อนไหวไปพร้อมกับโรแลนด์ เธอรู้สึกเหมือนได้หลอมรวมเข้ากับจิตวิญญาณแห่งดาบในทันที!

ท่าดาบที่เมื่อกี้ยังไม่เข้าใจ ตอนนี้กลับเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งในพริบตา!

และความลึกซึ้งของวิชาดาบก็เปิดเผยออกมาพร้อมกัน!

"คุณชาย!"

ทาชิกิหันมามองโรแลนด์ ตื่นเต้นมาก เธอได้ความมั่นใจกลับคืนมา ภายใต้การนำของโรแลนด์ เธอเริ่มฝึกฝนอย่างจริงจัง