บทที่ 45: อย่าหลอกฉันเลย cp9 ไม่ได้เป็นแบบที่พวกนาย...
โลแลนเตะเร็วเกินไป!
ในจังหวะที่ลุจจิโจมตีก่อนหน้านี้ เขาแทบไม่ทันสังเกตว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อเห็นคาคุถูกเตะกระเด็นออกไป ลุจจิก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น
หลังจากที่โลแลนเตะคาคุ พื้นที่ใต้เท้าของเขาก็เปิดออก และมีหัวของบรูโน่โผล่ขึ้นมาจากด้านล่าง
“ดัชนีเหล็ก!”
บรูโน่ยกมือขึ้นและใช้ดัชนีเหล็กพุ่งแทงตรงไปที่ขาของโลแลน!
ต้องยอมรับว่าการประสานงานระหว่างบรูโน่กับคาคุนั้นสมบูรณ์แบบมาก พวกเขามาถึงเป้าหมายพร้อมกันในเสี้ยววินาที หนึ่งโจมตีจากด้านล่าง อีกหนึ่งโจมตีจากด้านบน ทำให้แทบไม่มีโอกาสป้องกันได้เลย!
แต่... น่าเสียดายที่คู่ต่อสู้ของพวกเขาคือโลแลน!
แม้ว่าพวกเขาจะเร็วแค่ไหน พวกเขาก็ยังไม่เร็วพอที่จะชนะโลแลนได้ การโจมตีที่ควรจะเป็นการประสานงานอย่างไร้ที่ตินั้นกลับถูกโลแลนป้องกันได้อย่างง่ายดาย
บรูโน่ไม่สนใจเรื่องนั้นแล้ว เขาต้องการเพียงแค่ใช้ดัชนีเหล็กโจมตีขาของโลแลนให้สำเร็จ เพื่อทำลายการเคลื่อนไหวของเขา และหากทำสำเร็จ ภารกิจก็จะเป็นอันลุล่วง!
ปัง!
บรูโน่ใช้ท่า ดัชนีเหล็ก แทงไปที่ขาของโลแลน!
แต่ภาพที่ควรจะเป็นเลือดกระจายกลับไม่เกิดขึ้น!
ทันทีที่ดัชนีของบรูโน่กระแทกกับผิวขาของโลแลน มันให้ความรู้สึกเหมือนเขากระแทกเข้ากับกำแพงที่แข็งแกร่งจนไม่อาจทำลายได้!
ดูอัง!
ไม่เพียงแค่ไม่สามารถทำลายการป้องกันได้ แต่นิ้วของบรูโน่กลับเจ็บจนชาไปหมด! สิ่งที่บรูโน่ไม่เห็นคือด้านในกางเกงของโลแลนถูกปกคลุมด้วย ฮาคิเกราะขั้นสูง สีดำสนิทที่เหมือนกับน้ำเชื่อมหนืดๆ ปกป้องขาของเขาไว้อย่างแน่นหนา
คนที่ยังใช้ ฮาคิเกราะ ไม่เป็น คิดว่าจะทำลายการป้องกันของฮาคิได้เหรอ? อย่าตลกไปหน่อยเลย!
บรรยากาศในห้องเริ่มเปลี่ยนไปอย่างประหลาด...
“บรูโน่ นายทำอะไรอยู่? ทำไมถึงออมมือ!!!” ลุจจิตะโกนตำหนิด้วยเสียงดัง
“ใช่แล้ว บรูโน่ โอกาสดีขนาดนี้ ทำไมนายถึงปล่อยผ่านไป?” คาคุเองก็ดูงุนงง เขารู้สึกเหมือนคอของตัวเองจะหักจากการพยายามอย่างสุดกำลังเพื่อสร้างโอกาสให้บรูโน่ แต่บรูโน่กลับไม่ใช้มัน ทำให้คาคุโกรธมาก!
บรูโน่เต็มไปด้วยเหงื่อที่ไหลลงมาอย่างไม่หยุด...
"ฉันออมมือที่ไหนกันล่ะ!"
"ฉันก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นเลย!"
บรูโน่คิดแบบนั้น เขาไม่รอช้า รวบรวมพลังอีกครั้งแล้วใช้ ดัชนีเหล็ก โจมตีอีกรอบ
"แทง!!"
ไม่มีผล...
"แทงอีก!!"
ยังไม่มีผล...
"จะแทงต่อ!!!"
แต่ผลลัพธ์ก็ยังเหมือนเดิม...
ทันใดนั้น โลแลนก็ค่อยๆ ดึงชายกางเกงของตัวเองขึ้น ซึ่งการกระทำนี้ดึงดูดความสนใจของบรูโน่ ทำให้เขาหยุดการโจมตีโดยสัญชาตญาณ สายตาของเขาถูกดึงดูดไปยังขาของโลแลนอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
เขาเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมดัชนีเหล็กถึงไม่สามารถทำอะไรขาของโลแลนได้เลย!
หรือว่า... ผิวของเขาจะแข็งขนาดนั้น?
เมื่อชายกางเกงค่อยๆ ถูกดึงขึ้นจนเผยให้เห็น ฮาคิเกราะ สีดำสนิทที่ปกคลุมอยู่ที่ขาของโลแลน ทุกคนก็ถึงกับตะลึง!
ลุจจิและคาคุที่ยังฝังอยู่บนเพดานต่างเบิกตากว้างด้วยความตกใจ!
"อะไรนะ! นั่นมัน..."
"เป็นไปได้ยังไง! เขาอายุเท่าไหร่กันเอง?"
ทั้งสองคนไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็น!
ส่วนบรูโน่ที่อยู่ใกล้ๆ ถึงกับช็อกยิ่งกว่า หัวใจของเขาเต้นรัวอย่างแรง ราวกับเห็นผี เขาพูดด้วยเสียงสั่นเครือ "ฮา...ฮาคิเกราะ?"
"เด็กหนุ่มอายุแค่นี้ใช้ฮาคิเกราะได้? มันจะเป็นไปได้ยังไง!!!"
ในขณะนั้น เสียงของโลแลนก็ดังขึ้นมาจากเบื้องบน "ดูพอหรือยัง?"
น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความขบขัน
บรูโน่กลอกตาขึ้นอย่างหมดหวัง "จะดูอะไรอีกล่ะ!"
ในหัวเขาคิดถึงแต่แผนการถอนตัว “ในเมื่อทะลุการป้องกันไม่ได้ ก็ต้องถอยก่อนแล้วค่อยหาจังหวะใหม่!” ทันใดนั้น บรูโน่ก็หดตัวกลับเข้าไปใต้พื้นเตรียมจะปิดประตู
แต่ในขณะเดียวกัน โลแลนก็ขยับมืออย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า คว้าจับผมของบรูโน่แล้วกระชากขึ้นอย่างแรง!
“ยังคิดจะหนีอีกเหรอ?”
"โอ้ยยย!!" บรูโน่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างของเขาถูกดึงขึ้นจากพื้นเหมือนหัวไชเท้าที่ถูกดึงออกจากดิน!
ปัง!
โลแลนซัดหมัดใส่ใบหน้าของบรูโน่อย่างแรงจนตาลาย จากนั้นเขาก็จับบรูโน่เหวี่ยงเต็มแรง!
ร่างของบรูโน่พุ่งขึ้นไปเหมือนกระสุนปืนใหญ่ พุ่งเข้าชนกับลุจจิและคาคุที่ยังติดอยู่บนเพดาน
โครมมมม!
เพดานที่น่าสงสารซึ่งต้องทนรับแรงกระแทกหลายครั้ง ในที่สุดก็ถล่มลงมา! ทั้งสามคนจาก CP9 ตกลงมากระแทกพื้นพร้อมกับเศษหินและฝุ่นกองโต
โลแลนค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ แต่ในตอนนั้นเอง ก็เกิดสิ่งที่ไม่คาดฝันขึ้น!
“ร่างเสือดาว!”
จากกองเศษหิน ลุจจิพุ่งตัวออกมาอย่างกะทันหัน!
เขาเป็นผู้ใช้พลังจากผลปีศาจสายโซออน ทำให้เขามีความสามารถในการฟื้นตัวและทนต่อการโจมตีได้ดีกว่าคนทั่วไป! แม้ว่าเมื่อครู่จะโดนโจมตีจนตั้งตัวไม่ทัน แต่ตอนนี้เขาปรับตัวกลับมาได้และเข้าสู่โหมดแปลงร่างทันที! ทั้งพละกำลังและความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล!
ฟึบ!
ด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นจาก โซ ลุจจิก็พุ่งเข้าหาโลแลนในพริบตา!
เขารู้ดีว่าโลแลนแข็งแกร่ง ดังนั้นครั้งนี้เขาจึงลงมือด้วยท่าไม้ตายที่แข็งแกร่งที่สุด!
วิชาหกรูปแบบขั้นสูง: หมัดหกราชัน!
หมัดซ้ายอยู่ด้านบน หมัดขวาอยู่ด้านล่าง พร้อมกับพลังมหาศาลดุจรถถัง พุ่งตรงไปยังหน้าอกของโลแลน!
แม้ว่าหมัดจะยังไม่สัมผัสร่างกายของโลแลน แต่พลังจาก หมัดหกราชัน ก็ถูกปลดปล่อยในรูปแบบของแรงกระแทก พลังที่รุนแรงนี้เทียบเท่ากับ Impact Dial ของเกาะแห่งท้องฟ้าถึงสิบเท่า และยิ่งกว่าพลังของ Reject Dial เสียอีก!
โครม!
แรงกระแทกอันมหาศาลทะลุผ่านหน้าอกของโลแลนในทันที! ลุจจิยิ้มอย่างโหดเหี้ยม คิดว่าต่อให้โลแลนจะใช้ ฮาคิเกราะ ได้ แต่ด้วยวัยที่ยังเด็ก ฮาคิเกราะของเขาคงยังไม่แข็งแกร่งพอ และท่าหมัดหกราชันของเขาทรงพลังเกินกว่าที่จะต้านทานได้ ในสถานการณ์ที่ถูกโจมตีแบบกะทันหันนี้ โลแลนจะไม่ตายก็ต้องบาดเจ็บสาหัสแน่ๆ!
แต่แล้วรอยยิ้มเย้ยหยันของลุจจิก็แข็งค้างไปในทันที...
ภาพของโลแลนค่อยๆ จางหายไปเหมือนเป็นภาพลวงตา กลายเป็นฟองสบู่ที่แตกสลาย!
“ตั้งแต่เมื่อไหร่...”
สีหน้าของลุจจิเต็มไปด้วยความตกตะลึง
"เฮ้~" เสียงของโลแลนดังขึ้นที่ข้างหูของเขา
ลุจจิหันหัวไปดูและ...
ปัง!
หมัดขนาดใหญ่เท่าหม้อก็ฟาดใส่หน้าของลุจจิอย่างจัง! ด้วยพลังของ ฮาคิเกราะ และ มวยอ่อน ที่ทำให้ลุจจิถึงกับสมองชะงัก ร่างของเขาลอยละลิ่ววาดเส้นโค้งในอากาศ ก่อนจะตกกระแทกพื้นลงข้างๆ คาคุและบรูโน่
โลแลนปัดฝุ่นที่มืออย่างไม่ใส่ใจ ราวกับเพิ่งทำอะไรเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้ทั้งสามคน ขณะที่เขาลูบคางด้วยท่าทีสนุกสนานพร้อมมองดูพวกเขา แล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม "พวกนายเป็น CP9 จริงๆ เหรอ?"
"...ใช่..." บรูโน่พยักหน้าอย่างดื้อรั้น
โลแลนหัวเราะเบาๆ "เป็นไปไม่ได้หรอก! พวกนายอย่ามาหลอกฉันเลย CP9 ไม่ได้อ่อนแอขนาดนี้!"
ลุจจิและพวกทั้งสามคนเต็มไปด้วยความคับข้องใจในใจ
พวกเราอ่อนแอเหรอ? ไม่ใช่สักหน่อย! นายต่างหากที่แข็งแกร่งเกินไป!
