บทที่ 177 มอดกินวิญญาน
บทที่ 177 มอดกินวิญญาน เมื่อรอยสีม่วงดำเข้มแผ่กระจายไปทั่วทั้งภาพวาด หญิงสาวในภาพได้หายตัวไปอย่างสมบูรณ์ “ฝีมือการจับตัวไม่เลวเลยนี่? เจ้าตั้งใจซื้อภาพนี้มาเพื่อจุดประสงค์นี้ใช่ไหม?” เรย์ลินเดินเข้าไปหาแม่มดหญิงชรา “ข้าสนใจนางปีศาจตนนั้นมาก หากหลังจากเราสำรวจอาณาเขตนี้แล้ว ข้าขอซื้อต่อได้ไหม? ข้าจะใ...
