บทที่ 162 ข้าชอบดวงตาของเจ้า
บทที่ 162 ข้าชอบดวงตาของเจ้า แม้ว่าอาจาร์ยรัม จะดูไม่ค่อยมีความสุขมากนัก แต่เขาก็ยอมปล่อยโซลไป อย่างไรก็ตาม หลังจากที่โซลออกไปได้ไม่นาน ก็มีคนมาเคาะประตูห้องของรัมอีกครั้ง "ท่านอาจาร์ย" มันเป็นเสียงของนิค เมื่อได้รับอนุญาต นิคก็เข้ามา เขาเข้ามาด้วยรอยยิ้มที่เต็มบนใบหน้า ซึ่งแตกต่างจากสีหน้าปกติของเข...