บทที่ 144 ขอลาหยุด (2)
หนิงเสี่ยงมีแม่แล้ว แม่จอมปลอมอย่างเธอคนนี้ออกจากสนามได้แล้ว เด็กคนนี้คงจะไม่ติดเธอแบบเมื่อก่อนอีกแล้ว พูดความจริงก็คือ ยังไม่คุ้นชินอยู่บ้างจริง ๆ แล้วคนนั้นล่ะ จะคุ้นชินหรือเปล่า เธอยิ้มแย้มแล้วเดินจากไป เรื่องเหล่านี้ไม่เกี่ยวข้องกับเธอเลย...... ตอนเลิกงานช่วงค่ำเห็นหนิงจื้อเชียนขับรถกลับไปคนเดีย...