บทที่ 143 ทนไม่ได้ (2)
เวินอี้นั่งตัวตรง ระหว่างคิ้วเเขวนไว้ด้วยความลังเล "แม่ไม่ได้รีบเร่งนี่ ผ่านคืนนี้ไป ลูกก็ 34 แล้วนะ! ยังอยู่ตัวคนเดียว! ถ้าคืนหนิงเสี่ยงไป ลูกจะทำยังไง ลูกจะให้แม่วางใจได้ยังไง" "แม่......" ถ้อยคำของผู้อาวุโสราวกับว่าสิ่งนี้จะเป็นไปตลอดกาล...... "จื้อเชียน! แต่ไหนแต่ไรแม่ไม่เคยบังคับลูก! เพราะว่ามี...
