ตอนที่ 3 การต่อสู้ครั้งแรก
ก้องภพเดินทางมุ่งหน้าเข้าสู่ป่าลึกที่อยู่ไม่ไกลจากตัวเมือง ระหว่างทางเขาได้พบเจอผู้เล่นบางคนกำลังต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่เป็นแมลงตัวจิ๋วๆ หรือไม่ก็เป็นผู้เล่นที่เดินสวนออกมาจากป่าอยู่บ้างประปราย
แสงแดดส่องผ่านช่องว่างระหว่างใบไม้เกิดเป็นลวดลายสวยงามบนพื้นดิน เป็นภาพที่ดูราวกับจิตรกรรมที่สร้างสรรค์โดยธรรมชาติ เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วประกอบกับเสียงของสายลมที่พัดผ่านใบไม้สร้างบรรยากาศผ่อนคลาย
“ที่นี่บรรยากาศร่มรื่นดีจังเลยแฮะ” ก้องภพกล่าวชื่นชมสภาพแวดล้อมขณะที่มองไปรอบๆ
ในขณะที่เขากำลังเดินชื่นชมทิวทัศน์อย่างเพลิดเพลินอยู่นั้น ก้องภพก็ได้พบกับฝูงผึ้งที่กำลังตอมดอกไม้สีสันสดใส โดยที่บนหัวของพวกมันมีเลเวลเขียนกำกับไว้ว่าอยู่ที่เลเวล 1
“ไหนๆ ก็ไหนๆ ละ ขอลองต่อสู้หน่อยแล้วกัน”
ก้องภพชักดาบออกมาจากด้านหลัง จากนั้นจัดการใช้ปลายดาบฟันเข้าไปที่ผึ้งตัวหนึ่งในฝูง ทำให้ผึ้งตัวนั้นสลายหายไปทันทีพร้อมกับมีข้อความจากระบบแจ้งเตือนขึ้นมา
[ผู้เล่น ก้องภพ สังหาร ผึ้งเลเวล 1 ได้สำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 5 หน่วย]
ทว่าทันทีที่ก้องภพสังหารเพื่อนของพวกมัน เหล่าฝูงผึ้งก็พากันบินกรูเข้าใส่เขาด้วยความโกรธแค้น
“เฮ้ยๆ นี่ชักจะไม่ดีละสิ”
ก้องภพตั้งท่าตั้งรับ จากนั้นจัดการฟาดฟันพวกมันที่บินเข้าใส่ไม่ยั้งจนพวกมันร่วงลงพื้นและสลายหายไปมากมายหลายตัว แต่เพราะจำนวนที่มีเยอะจนเกินไปจึงทำให้เขาพลาดท่าถูกผึ้งหนึ่งตัวต่อยเข้าที่แขน
ทว่าความเจ็บปวดที่ก้องภพได้รับนั้นเล็กน้อยราวกับโดยหนามทิ่มเข้าที่แขนเท่านั้น นี่อาจเป็นเพราะระบบเซฟตี้ของเกมที่ป้องกันไม่ให้ผู้เล่นเจ็บปวดมากจนเกินไปกระมัง
เมื่อสังหารผึ้งทั้งหมดลงได้สำเร็จข้อความแจ้งเตือนได้ปรากฏขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
[ผู้เล่น ก้องภพ สังหาร ผึ้งเลเวล 1 ได้สำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 50 หน่วย]
[ผู้เล่น ก้องภพ ได้รับค่าประสบการณ์ถึงตามที่กำหนด เลื่อนขั้นเป็นเลเวล 4
พลังชีวิตเพิ่มขึ้นเป็น 70 จุด พลังโจมตีเพิ่มขึ้นเป็น 80 จุด พลังป้องกันเพิ่มขึ้นเป็น 70 จุด]
“ดูท่าจะหมดแล้วแฮะ” ก้องภพถอนหายใจพลางทำท่าจะเก็บดาบ ทว่าในตอนนั้นเองที่มอนสเตอร์ตัวใหม่ได้โผล่ออกมาประจันหน้ากับเขา
มันคือผึ้งที่ตัวมีขนาดใหญ่พอๆ กับลูกโป่งขนาดยักษ์ โดยบนหัวมันมีข้อความเขียนกำกับไว้ว่า ‘ราชินีผึ้งเลเวล 5’
“โอ๊ะโอ่...ดูเหมือนจะได้ออกแรงอีกรอบสินะเนี่ย” ก้องภพทำการชักดาบออกมาเตรียมพร้อมต่อสู้อีกครั้งหนึ่ง
โดยไม่ต้องรอช้า ราชินีผึ้งทำการพุ่งเข้าหาก้องภพทันที มันพยายามใช้เหล็กในแทงเข้าใส่ศัตรูตรงหน้า ก้องภพทำการกระโดดหลบได้อย่างฉิวเฉียด
“ฟู่...เกือบไป”
แต่ยังไม่ทันได้ตั้งตัว ราชินีผึ้งได้ทำการโจมตีซ้ำอีกครั้งอย่างรวดเร็ว ก้องภพตีลังกาหลบทันทีจากความเคยชินสมัยเป็นสตันท์แมน
เมื่อไม่สามารถทำร้ายศัตรูตรงเบื้องหน้าได้ ยิ่งสร้างความโกรธเกรี้ยวแก่ราชินีผึ้ง มันโจมตีใส่ก้องภพอย่างบ้าคลั่ง จนทำให้เกิดช่องว่างให้เห็น ก้องภพทำการกระโดดหลบการโจมตีอีกสองสามครั้งก่อนจะทำการโจมตีสวนกลับ
“มัวแต่สนใจจะโจมตีแบบนี้ ก็เปิดช่องว่างให้เห็นสิฟะ”
ก้องภพม้วนตัวหลบการโจมตีพร้อมหันกลับไปฟันที่หลังของราชินีผึ้ง คมดาบได้สร้างดาเมจคริติคอลขึ้นที่หลังของมัน พร้อมกับที่ร่างของราชินีผึ้งสลายหายไป
[ผู้เล่น ก้องภพ สังหาร ราชินีผึ้งเลเวล 5 ได้สำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 60 หน่วย]
[ผู้เล่น ก้องภพ ได้รับค่าประสบการณ์ถึงตามที่กำหนด เลื่อนขั้นเป็นเลเวล 5
พลังชีวิตเพิ่มขึ้นเป็น 80 จุด พลังโจมตีเพิ่มขึ้นเป็น 90 จุด พลังป้องกันเพิ่มขึ้นเป็น 80 จุด]
“ดุใช้ได้เลยแฮะมอนสเตอร์เกมนี้” ก้องภพเก็บดาบเข้าที่ด้านหลังพร้อมกับบิดขี้เกียจเล็กน้อย “เอาล่ะ ถ้างั้นก็เดินทางต่อเลยดีกว่า”
เขาลัดเลาะไปตามเส้นทางที่คาดว่าน่าจะถูกคนใช้สัญจรเป็นประจำจนเกิดเป็นเส้นทางเดินขึ้นมา โดยที่ตลอดเส้นทางได้เกิดเสียงกรอบแกรบเบาๆ ของใบไม้แห้งที่เขาเหยียบย่ำ
หลังจากนั้นไม่นานก้องภพก็เริ่มได้ยินเสียงน้ำไหลเบาๆ จากบริเวณเบื้องหน้า ชายหนุ่มเร่งฝีเท้าตามต้นทางของเสียงไปและพบเข้ากับลำธารสายเล็กๆ ที่มีน้ำใสไหลมาตามลำธารอยู่ตลอดเวลา
“ถ้าเดินตามลำธารนี้ไปก็น่าจะพาไปยังน้ำตกได้อยู่ล่ะมั้ง”
เมื่อคิดได้เช่นนั้นเขาจึงเริ่มเดินตามสายน้ำที่ไหลเอื่อยๆ ผ่านพืชพรรณหลากหลายชนิดและต้นไม้ยืนต้นที่เรียงรายอยู่ข้างลำธาร
และเพียงไม่กี่นาทีต่อมาเสียงของน้ำที่กระเซ็นลงมากระทบกับโขดหินก็เริ่มแว่วเข้ามาในหูของก้องภพ ชายหนุ่มรีบเดินไปยังต้นตอของเสียงด้วยความรู้สึกตื่นเต้น
เมื่อเดินต่อไปเพียงไม่กี่สิบเมตร ภาพของน้ำตกสูงชัน มีโขดหินเป็นชั้นๆ หลายชั้นต่อกันพร้อมกับสายน้ำที่ไหลลงมากระทบกับโขดหินอย่างไม่หยุดหย่อนก็ได้ปรากฎอยู่ที่เบื้องหน้าของก้องภพ
“โอ้โห! น้ำตกในเกมสมัยนี้ทำได้สวยขนาดนี้เลยเหรอ?” ก้องภพยืนมองบรรยากาศตรงหน้าอย่างตกตะลึง
หลังจากยืนชื่นชมความสวยงามของธรรมชาติอยู่ครู่หนึ่ง ก้องภพก็เริ่มออกเดินสำรวจรอบๆ น้ำตกเพื่อตามหาสมุนไพรที่ตนได้รับมอบหมายมา
ทว่าหลังจากความพยายามค้นหาอยู่หลายสิบนาทีก็ยังไม่มีวี่แววของสมุนไพรที่เขาตามหาเลยแม้แต่น้อย นั่นถึงทำให้เขาหยุดค้นหาและยืนพินิจวิเคราะห์
“อืม...แปลกจังแฮะ ถ้าตามข้อมูลที่ลุงสมศักดิ์บอกมามันก็น่าจะอยู่แถวนี้สิ แต่นี่หายังไงก็ไม่มีเลยแม้แต่ดอกเดียว”
ชายหนุ่มค่อยๆ กวาดสายตามองไปทั่วบริเวณ ก่อนที่สายตาของเขาจะสังเกตเห็นว่าที่ด้านหลังของน้ำตกมีถ้ำขนาดเล็กซ่อนอยู่
“เอ๊ะ หรือว่าจะอยู่ตรงนั้น” ก้องภพไม่รอช้า รีบเดินตรงไปยังด้านหลังน้ำตกเพื่อสำรวจภายในถ้ำทันที
ภายในถ้ำนั้นแทบจะมืดสนิท อาศัยเพียงแสงแดดที่ส่องผ่านม่านน้ำตกเข้ามาบ้างเล็กน้อยที่ช่วยทำให้สถานที่แห่งนี้ไม่มืดจนเกินไป
ก้องภพสอดส่องสายตามองหาเป้าหมาย และโดยไม่ต้องใช้ความพยายาม เขาก็พบเข้ากับดอกไม้สีม่วงอ่อนที่ส่องสว่างท่ามกลางความมืดมิด
“เจอแล้ว!” ก้องภพตะโกนออกมาอย่างดีใจและพยายามเดินเข้าไปหยิบสมุนไพรตรงหน้า
ทว่าในตอนนั้นเอง แมงมุมสีดำที่มีขนาดใหญ่พอๆ กับรถยนต์ได้โผล่เข้ามาขวางทางพร้อมกับส่งเสียงขู่ใส่เขา บนหัวของมันมีข้อความว่า ‘เวน่อมสไปเดอร์เลเวล 8’
“ดูเหมือนที่นี่จะมีเจ้าถิ่นสินะ” ก้องภพชักดาบออกจากด้านหลังและทำท่าพร้อมสู้รบ
เวน่อมสไปเดอร์พุ่งกระโจนเข้าใส่พร้อมกับใช้ขาหน้าโจมตีใส่ชายหนุ่มทันที ก้องภพกระโดดหลบขาหน้าอันทรงพลังของมันได้อย่างทันควัน
“โอ้โห ใจร้อนซะจริงนะ” ชายหนุ่มเอี้ยวตัวหลบการโจมตีอีกครั้งพร้อมกับใช้ดาบฟันเข้าไปยังบริเวณลำตัวของมัน
แต่กลับทำดาเมจได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้นเนื่องจากเกราะที่หุ้มร่างของมันนั้นแข็งแกร่งกว่าดาบที่เขาใช้
“บ้าจริง เกราะมันหนาจนดาบเราฟันไม่เข้า”
ก้องภพยังไม่ยอมแพ้ เขายังคงใช้ดาบฟันเข้าไปที่ขาหน้าของเวน่อมสไปเดอร์อีกสองสามครั้ง ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้ก็ยังคงเดิม
“โถ่เว้ย! ยังไงมันก็ต้องมีจุดอ่อนบ้างสิ”
ก้องภพพยายามกระโดดหลบการโจมตีของเวน่อมสไปเดอร์ที่กำลังโจมตีใส่เขาอย่างไม่หยุดหย่อนพลางใช้สายตาสำรวจหาจุดอ่อนบริเวณรอบๆ ตัวของมันอย่างยากเย็น จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่าที่ตรงกลางหลังของมัน มีจุดเล็กๆ ที่ไม่มีเกราะคุ้มกันอยู่
“ตรงนั้นเองสินะ!”
แต่เพราะต้องใช้สายตาเพ่งเล็งจึงทำให้เสียสมาธิไปชั่วครู่หนึ่ง และแค่เพียงเสี้ยววินาทีนี้เองที่เขาต้องชดใช้ด้วยการโดนเวน่อมสไปเดอร์กัดเข้าที่แขนข้างหนึ่ง
“อ๊าก ไอ้เวรเอ๊ย!” ก้องภพตะโกนพร้อมกับใช้ดาบฟันไปที่คมเขี้ยวของเวน่อมสไปเดอร์ ทำให้มันร้องคำรามด้วยความเจ็บปวดก่อนจะปล่อยแขนของเขาออก
[ผู้เล่น ก้องภพ ได้รับสถานะพิษจาก เวน่อมสไปเดอร์ จะทำการลดเลือด 10 หน่วยทุกๆ 10 วินาที]
ก้องภพรีบเปิดหน้าต่างข้อมูลตัวละครและพบว่าตอนนี้ตัวละครของเขาเหลือเลือดอยู่ที่ 65 นั่นเท่ากับว่าเขาจะเหลือเวลาอยู่ราวๆ 1 นาทีเท่านั้น
“แย่ล่ะสิ ถ้ายังไม่รีบทำอะไรสักอย่างเราจบเห่ที่ตรงนี้แน่”
เมื่อไม่มีทางเลือกเช่นนี้ ก้องภพจึงตัดสินใจจะทุ่มกำลังทั้งหมดเพื่อเข้าประชิดยังจุดอ่อนที่เขาเพิ่งค้นพบให้จงได้ ชายหนุ่มจัดการล่อให้มันไล่โจมตีไปยังมุมอับของถ้ำ
[ผู้เล่น ก้องภพ พลังชีวิต 45/60]
จากนั้นขณะที่มันกำลังง้างขาหน้าอันทรงพลังเพื่อโจมตีใส่เขาอีกครั้ง ก้องภพกระโดดหลบพร้อมกับฟันหินย้อยที่อยู่ด้านบนตัวเวน่อมสไปเดอร์
ฉึก ฉึก ฉึก
หินย้อยร่วงลงมาปักเข้าที่กลางตัวของแมงมุมยักษ์ สร้างความเจ็บปวดให้แก่เวน่อมสไปเดอร์จนมันส่งเสียงกรีดร้อง
[ผู้เล่น ก้องภพ พลังชีวิต 35/60]
ก้องภพไม่รอช้ารีบกระโดดขึ้นไปบนหลังของเวน่อมสไปเดอร์ จากนั้นลงมือใช้ดาบฟาดฟันใส่จุดเล็กๆ ตรงกลางหลังของมันทันที เกิดดาเมจคริติคอลพร้อมกับเลือดสีเขียวน่าเกลียดพุ่งออกมา
[ผู้เล่น ก้องภพ พลังชีวิต 25/60]
มันกรีดร้องพร้อมกับพยายามสะบัดก้องภพลงจากหลัง แต่ก็ช้าไปเสียแล้วเพราะตอนนี้ก้องภพกำลังใช้ท่าไม้ตายใส่จุดอ่อนของมัน
“ตายซะเถอะไอ้แมงมุมเวร ดาบเพลิงพิฆาต!” เกิดเปลวไฟขึ้นที่ดาบพร้อมกับผ่าร่างของเวน่อมสไปเดอร์ออกเป็นสองส่วน ร่างของมันล้มลงกองกับพื้น
[ผู้เล่น ก้องภพ พลังชีวิต 15/60]
หลังจากสังหารแมงมุมยักษ์ลงได้ ข้อความแจ้งเตือนของระบบได้ปรากฎขึ้นมาอีกครั้ง
[ผู้เล่น ก้องภพ สังหาร เวน่อมสไปเดอร์เลเวล 8 ได้สำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 100 หน่วย]
[ได้รับไอเทมจากการสังหารได้แก่ เขี้ยวพิษ 1 ชิ้น ชิ้นส่วนเกราะของเวน่อมสไปเดอร์ 10 ชิ้น]
[ผู้เล่น ก้องภพ ได้รับค่าประสบการณ์ถึงตามที่กำหนด เลื่อนขั้นเป็นเลเวล 7
พลังชีวิตเพิ่มขึ้นเป็น 100 จุด พลังโจมตีเพิ่มขึ้นเป็น 110 จุด พลังป้องกันเพิ่มขึ้นเป็น 100 จุด]
[ผู้เล่น ก้องภพ พลังชีวิต 5/60]
“เชี่x! เลือดจะหมดแล้ว เลือดจะหมดแล้ว ทำไงดี ทำไงดี” ก้องภพลนลานพลางค้นหาไอเทมในช่องเก็บของก่อนจะไปเจอขวดยาสีตุ่น “อันนี้ล่ะ!”
ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบกระดกดื่มยาสีตุ่นจนหมดขวดทันที
[ผู้เล่น ก้องภพ ใช้ยาถอนพิษ สำเร็จ ลบสถานะติดพิษเรียบร้อย]
“ฟู่ เกือบไปแล้วสิ ขอบคุณนะลุงที่ให้ยาดีๆ แบบนี้ติดตัวมาด้วย” ก้องภพถอนหายใจด้วยความโล่งอก
หลังจากนั้นเขาก็จัดเก็บไอเทมที่เพิ่งได้รับจากการสังหารมอนสเตอร์เมื่อครู่ใส่ช่องเก็บของพร้อมเดินตรงไปยังดอกไม้สีม่วงอ่อนเบื้องหน้า
ก้องภพจัดการเด็ดดอกอาร์คาเนียห้าหกดอกใส่ช่องเก็บของ จากนั้นข้อความของระบบได้แจ้งเตือนมาอีกครั้ง
[ชื่อเควสต์: เก็บสมุนไพรให้ลุงสมศักดิ์
ผู้มอบเควสต์ : ลุงสมศักดิ์
เป้าหมาย : ดอกอาร์คาเนีย
รางวัลที่ได้รับ : ไม่เปิดเผย
สถานะเควสต์ : เสร็จสมบูรณ์
ความยาก : ปานกลาง
ตำแหน่งเป้าหมาย : ป่าเอลดอร์]
“อยากรู้จังแฮะว่าของรางวัลคืออะไร จะเป็นพวกยาที่ให้ค่าพลังโกงๆ อะไรทำนองนั้นหรือเปล่านะ?” ก้องภพพึมพำกับตัวเองหลังจากอ่านข้อความของระบบ
