กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 542 หลิวชิงอวี่
กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 542 หลิวชิงอวี่
“ข้าหรือ?”
มุมปากของชายหนุ่มปรากฏรอยยิ้มเล็กน้อย กล่าวอย่างแผ่วเบาว่า “ชื่อของข้าในชาตินี้ คือ หลิวชิงอวี่!”
“หลิวชิงอวี่?”
เจ้าแห่งยมโลกครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว
ผ่านไปครู่หนึ่ง เขาก็ยังคงไม่รู้จักชื่อนี้
ในความทรงจำของเขา ไม่มีราชันเซียนคนใดที่ชื่อ หลิวชิงอวี่ ส่วนตระกูลหลิว เขาไม่เคยได้ยิน
ท้ายที่สุดแล้ว…
ตระกูลหลิว เป็นเพียงตระกูลจักรพรรดิ
ในโลกสุเมรุ แม้จะมีชื่อเสียงอยู่บ้าง แต่ก็มีขอบเขตจำกัด อิทธิพลของพวกเขา ไม่อาจแผ่ขยายไปทั่วโลกสุเมรุ
ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ยมโลกที่อยู่ไกลโพ้น
เจ้าแห่งยมโลกไม่เคยได้ยิน ก็เป็นเรื่องปกติ
“เจ้าคือราชันเซียนที่กลับชาติมาเกิด?”
เจ้าแห่งยมโลกกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
“ใช่แล้ว จะทำเช่นไร?”
หลิวชิงอวี่ก้าวเท้าเข้ามาใกล้ ยืนอยู่ข้างกายเจ้าแห่งยมโลก กล่าวอย่างเย็นชาว่า “ตอนนี้เวลาของเจ้าเหลือน้อยเต็มที มรดกของยมโลก เจ้าจะมอบให้ข้าหรือไม่?”
“ถอย! ถอย! ถอย!”
เจ้าแห่งยมโลกถอยหลังหลายก้าว หายใจติดขัด สีหน้าซีดเผือด
หลิวชิงอวี่ที่อยู่เบื้องหน้า ในตอนนี้ราวกับกลายเป็นเทพมาร ศีรษะอยู่บนฟ้า เท้าเหยียบขุมนรก กลิ่นอายราวกับภูผา กดทับจนหายใจไม่ออก
น่ากลัวยิ่งนัก แม้แต่การยืนหยัด ก็ยังคงเป็นเรื่องยาก
หากเป็นช่วงเวลาที่แข็งแกร่งที่สุด เขาอาจจะยังคงต้านทานได้บ้าง แต่ตอนนี้ บาดแผลบนร่างกายของเขายังคงสาหัส ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการต่อสู้ แม้แต่การต้านทานกลิ่นอายของอีกฝ่าย ก็ยังคงเป็นเรื่องยาก
ไม่ต้องสงสัย หากต่อสู้กัน เขาคงถูกปราบปรามอย่างรวดเร็ว
“เจ้าอย่าได้บีบบังคับข้ามากเกินไป หากข้าตายที่นี่ เจ้าก็ไม่ได้อะไร”
เจ้าแห่งยมโลกกล่าวอย่างเย็นชา
เขามองไปรอบ ๆ สายตาของเขามองไปยังตราประทับที่อยู่ในมือ
ในตอนนี้ ตราประทับที่อยู่ในมือส่องประกายเจิดจ้า นั่นหมายความว่า ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา ไม่เพียงแต่รับรู้ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่ยังอาจจะยืนอยู่ด้านนอก สังเกตการณ์ทุกสิ่งทุกอย่าง
เหตุใดเขาจึงไม่ปรากฏตัว
กลัวหรือ?
หรือว่าพลังอำนาจของเขาไม่อาจต่อกรกับราชันเซียนคนนี้ได้ จึงไม่คิดจะปรากฏตัว?
เจ้าแห่งยมโลกแทบจะเป็นบ้า
หากเขาไม่สามารถต่อกรกับราชันเซียนได้ นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร
ตอนที่เขามาถึงที่นี่ ตัวเขาเองไม่รู้ตัว แม้แต่หลิวชิงอวี่ ราชันเซียนที่กลับชาติมาเกิด ยังไม่รู้ว่าเขามาถึง
นั่นแสดงให้เห็นว่า ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาในอดีต ก็คือราชันเซียน!
เหตุผลที่เขาไม่ปรากฏตัว เพราะต้องการเห็นเขาตาย!
“ต้องพึ่งพาตนเองหรือ”
เจ้าแห่งยมโลกขมวดคิ้ว สองมือไพล่หลัง ง้าวยักษ์สีดำสนิทค่อย ๆ ปรากฏขึ้น ปราณหยินแผ่กระจาย เสียงร่ำไห้ของเทพมารดังก้องไปทั่วสวรรค์และปฐพี
“คิดจะต่อสู้จนตัวตายหรือ?”
หลิวชิงอวี่ไม่รู้สึกประหลาดใจ เขายื่นมือออกไป กดลงเบา ๆ ฝ่ามือขนาดใหญ่ ปรากฏขึ้น บดบังดวงตะวันและดวงจันทร์ ราวกับเป็นตัวแทนของเจตจำนงสวรรค์
เบื้องบนท้องฟ้าและเบื้องล่างผืนดิน มีเพียงฝ่ามือนี้เท่านั้น กดทับลงมาอย่างช้า ๆ
“แม้ว่าข้าจะยังไม่ฟื้นฟูพลังทั้งหมด แต่เจ้าก็ไม่อาจต้านทานได้!”
“ข้าคือเจ้าแห่งยมโลก เพียงแค่เจ้า จะสามารถช่วงชิงมรดกของข้าได้หรือ?”
เจ้าแห่งยมโลกคำราม เขาพุ่งทะยานขึ้นฟ้า ง้าวยักษ์ในมือปกคลุมทั่วท้องฟ้า ปะทะกับฝ่ามือที่อยู่บนท้องฟ้า เอ่ยด้วยน้ำเสียงดัง
“หากวันนี้ข้าไม่ตาย พวกเจ้าทั้งหมดต้องชดใช้!”
ผมของเขาปลิวไสว ถือง้าวยักษ์ จิตสังหารแผ่กระจาย รุนแรงราวกับมหาสมุทร ไม่อาจต้านทาน ราวกับเทพสงครามจุติ ไร้ผู้ใดต่อกร
ยากที่จะจินตนาการว่า เผชิญหน้ากับราชันเซียน เขาจะยังคงแข็งแกร่งถึงเพียงนี้
“ตู้ม!”
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว
ง้าวยักษ์ปะทะกับฝ่ามือ แสงสว่างเจิดจ้าแผ่กระจาย คลื่นพลังระเบิดออกไป ปฐมโกลาหลสั่นสะเทือน ราวกับกำลังเปิดฟ้าดิน
ภายในคลื่นพลัง เงาร่างหนึ่งกระเด็นออกไป
คนผู้นั้นคือเจ้าแห่งยมโลก
“รนหาที่ตาย!”
หลิวชิงอวี่ ดวงตาเย็นชา เขาก้าวเท้าหนึ่งก้าว ร่างกายของเขาราวกับสายฟ้า ปรากฏตัวเบื้องหน้าเจ้าแห่งยมโลก ฝ่ามือพิมพ์ลงบนหน้าอกของอีกฝ่ายเบา ๆ
“ปัง!”
พลังอันมหาศาล ราวกับมหานทีที่ไหลบ่า ระเบิดออกมาในพริบตา!
เสียงดังอู้อี้ดังขึ้น
จากนั้นก็คือเสียงแตกสลาย กระดูกทั่วร่างกายของเจ้าแห่งยมโลก แตกสลายในพริบตา เลือดสาดกระเซ็น ปกคลุมทั่วร่างกาย
กลิ่นอายบนร่างกาย อ่อนแอลงอย่างรวดเร็ว
“คิดจะอาศัยคลื่นพลัง หลบหนีหรือ?”
“ช่างเป็นแผนการที่ดี แต่น่าเสียดาย เจ้าประเมินข้าต่ำเกินไป!”
หลิวชิงอวี่ สีหน้ายังคงเย็นชา เขาปิดผนึกตบะของเจ้าแห่งยมโลก จิตสำนึกวิญญาณพุ่งทะลวงเข้าไปในสมองของอีกฝ่าย เริ่มค้นหาความทรงจำ
ในเมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมมอบให้ สิบค้นดวงจิตก็เป็นวิธีการที่ดี
ก่อนหน้านี้ ที่เขาไม่ทำเช่นนั้น เพราะกังวลว่าเจ้าแห่งยมโลกอาจจะทิ้งไพ่ตายเอาไว้ หากเขาเพิ่งจะสิบค้นดวงจิต ไพ่ตายของเจ้าแห่งยมโลกอาจจะปรากฏขึ้น ทำลายดวงวิญญาณของเจ้าแห่งยมโลก
เช่นนั้นเขาก็จะไม่ได้อะไร
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า ความกังวลของเขานั้น ไร้ประโยชน์
เจ้าแห่งยมโลกไม่ได้ทิ้งไพ่ตายเอาไว้ แม้แต่จิตใจก็ยังคงเปิดกว้าง ราวกับไม่ป้องกัน ความทรงจำทั้งหมดถูกเขาตรวจสอบอย่างรวดเร็ว ไม่นานเขาก็พบมรดกของยมโลก
