บทที่ 584 ความกังวลของเฟยผิง
บทที่ 584 ความกังวลของเฟยผิง
กั๋วชาง ได้ยินคำพูดของ ฉุ่ยค่ายอัน แล้วก็นิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงรีบสั่งให้คนไปหาหนังสือพิมพ์มาอ่าน ไม่นานเขาก็ได้หนังสือพิมพ์มาจริงๆ
“อะไรนะ?” เมื่อเขาเห็นข้อมูลในหน้าหนังสือพิมพ์หน้าใดหน้าหนึ่ง เขาก็หยุดนิ่งด้วยความประหลาดใจ
“แอร์แบบแยกส่วน? พระเจ้า เขาทำมันออกมาได้จริงๆ!” เมื่อเห็นชื่อของ โรงงานเครื่องใช้ไฟฟ้าต้าหลี่ กั๋วชางรู้สึกถึงความแตกต่างอย่างมาก
ทันใดนั้น เขาก็เข้าใจได้ทันทีว่าทำไมฉุ่ยค่ายอัน ถึงอยากให้เขาดูหนังสือพิมพ์ฉบับนี้
กั๋วชางนั่งลง ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกกระวนกระวาย
ถ้าโรงงานต้าหลี่มีผลิตภัณฑ์ตัวนี้จริงๆ ต่อไปการเติบโตของพวกเขาจะเป็นไปอย่างก้าวกระโดด ถ้าเขารีบเกาะไปกับโรงงานนี้ เขาก็จะสามารถใช้โอกาสนี้ได้อย่างเต็มที่
แต่ถ้าเขาไม่ลงมือทำตอนนี้...โอกาสดีๆ อาจจะหายไป
ใช่แล้ว เขาจะพลาดโอกาสนี้ไม่ได้
หลังจากคิดได้ดังนั้น เขาก็รีบโทรไปที่ โรงงานเครื่องใช้ไฟฟ้าต้าหลี่
ในขณะนั้น ผู้อำนวยการโรงงานเฉา กำลังอ่านหนังสือพิมพ์และยิ้มด้วยความพอใจ
แม้ว่าเขาไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ แต่เพียงเห็นจากข่าวในหนังสือพิมพ์เขาก็รู้ว่าสถานการณ์เป็นไปอย่างไร
ใช่แล้ว การเปิดตัวผลิตภัณฑ์ครั้งนี้ได้ผลอย่างยิ่งใหญ่
ขณะนั้น โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
“สวัสดีครับ!” ผู้อำนวยการโรงงานเฉารับโทรศัพท์ด้วยความไม่รีรอ
“คุณคือผู้อำนวยการโรงงานเฉาใช่ไหมครับ ผมคือกั๋วชาง!” เสียงปลายสายตอบกลับทันที
กั๋วชาง?
ผู้อำนวยการโรงงานเฉานึกชื่อออกทันที “อ๋อ คุณกั๋ว! มีธุระอะไรหรือครับ?”
“มีแน่นอนครับ มีครับ คุณเฉินล่ะอยู่ที่ไหนครับ?”
“อ๋อ คุณเฉินยังอยู่ที่ เมืองโมตู นะครับ...มีอะไรหรือเปล่าครับ?”
“ครับๆ ผมมีเรื่องด่วนมากที่อยากคุยกับคุณเฉิน คุณช่วยติดต่อให้ผมได้ไหมครับ?”
“อืม...ตอนนี้เขาไม่อยู่ที่นี่ ผมไม่แน่ใจว่าจะติดต่อเขาได้ยังไง แต่ผมจะลองดูนะครับ แล้วเขาจะโทรกลับไปหาคุณ”
“ขอบคุณมากครับ ผู้อำนวยการเฉา!”
หลังจากวางสาย ผู้อำนวยการโรงงานเฉาก็รีบโทรไปที่บริษัททันที
ไม่นานนัก เฉินเฉิง ก็รับสาย
“คุณเฉา!” เฉินเฉิงพูดด้วยเสียงหัวเราะ “คุณโทรมาหาผมเพราะเรื่องด่วนเหรอครับ เห็นข่าวในหนังสือพิมพ์หรือยัง?”
“เห็นแล้วครับ!” ผู้อำนวยการโรงงานเฉาพูดด้วยความตื่นเต้น “ทางนั้นเป็นยังไงบ้าง?”
“ได้รับการตอบรับอย่างถล่มทลายเลยครับ!” เฉินเฉิงยิ้ม “ตอนนี้เรากำลังลงทะเบียนลูกค้าเพิ่มกันแล้ว ผู้คนแห่กันมาซื้อสินค้าของเรา ผมบอกพวกเขาว่าไม่มีสต็อก แต่พวกเขาก็ยอมลงทะเบียนไว้ก่อน ผมบอกไปว่าเราจะจัดส่งเมื่อมีของ”
“ฮ่าๆ!” ผู้อำนวยการโรงงานเฉาหัวเราะด้วยความยินดี “คุณนี่สุดยอดจริงๆ ไม่เคยทำอะไรผิดเลย จริงสิ ผมโทรหาคุณวันนี้ไม่ใช่เพราะเรื่องนี้นะครับ แต่...กั๋วชางโทรมาหาผม บอกว่าอยากคุยกับคุณ คุณจะโทรกลับไปไหม?”
“กั๋วชางเหรอ?” เฉินเฉิงพูดอย่างผ่อนคลาย “เขาเพิ่งโทรหาคุณเหรอ?”
“ใช่ครับ โทรเข้ามาที่โรงงาน ดูเหมือนว่าเขาคงได้เห็นข่าวในหนังสือพิมพ์แล้ว คิดว่าโรงงานของเรามีศักยภาพสูง เลยอยากกลับมาร่วมมือกับเรา”
เฉินเฉิงยิ้ม “งั้นเราปล่อยเขารอก่อนสักสองสามวันดีไหม?”
“แบบนี้จะดีหรือครับ?” ผู้อำนวยการโรงงานเฉาถามด้วยความลังเล “ผมรู้ว่าคุณอาจจะยังโกรธที่เขาทำไว้ก่อนหน้านี้ แต่เราทำธุรกิจนะครับ จะมาโกรธกันไม่ได้”
“ผมไม่ได้โกรธหรอกครับ!” เฉินเฉิงตอบหลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง “ผมเพิ่งรู้ตัวว่า เราอาจจะตั้งเป้าหมายผิดมาตลอด”
ตั้งเป้าผิด?
คำพูดนั้นทำให้ผู้อำนวยการโรงงานเชางงงันไปสักพัก ก่อนจะถามว่า “คุณหมายถึงเราไม่ควรออกไปขายสินค้านอกประเทศใช่ไหม?”
“ไม่ใช่ครับ!” เฉินเฉิงส่ายหัว “ผมหมายถึง คนแบบกั๋วชางน่ะครับฉุ่ยเค่ออันยังมีอีกหลายคน ถ้าไม่มีเขา ฉุ่ยเค่ออัน ก็ยังสามารถพาเราไปหาผู้ผลิตอื่นๆ ได้ ทำไมเราถึงต้องไปพึ่งพาเขาเพียงคนเดียวด้วยล่ะ?”
ผู้อำนวยการโรงงานเฉาพอจะเข้าใจ “อ๋อ...งั้นเราจะไปสนใจเขาทำไมล่ะ? ตอนนี้เรามีศักยภาพที่ทำให้ฉุ่ยเค่ออัน(ฉุ่ยเค่ออัน) มองเห็นแล้ว ไม่ว่ากั๋วชางจะสนใจเราหรือไม่ มันก็ไม่มีผลอะไรกับเราแล้วใช่ไหม?”
เมื่อเข้าใจแล้ว ผู้อำนวยการโรงงานเฉาก็หัวเราะออกมา
“งั้นก็ปล่อยเขาไว้ก่อนเลย!”
เฉินเฉิงยิ้มบางๆ “ตกลง เรามาดูสถานการณ์ทางนี้ก่อนดีกว่า”
“ได้ครับ!”
จริงๆ แล้ว ไม่จำเป็นต้องดูสถานการณ์ต่อไปแล้ว
ไม่นานหลังจากนั้น เซียวหวังจู่ ก็ได้รับโทรศัพท์จากหลายคนที่ต้องการสั่งสินค้าจากโรงงาน
และไม่ใช่แค่คนเดียว แต่มีหลายคน
“คุณเฉิน มีคนติดต่อมาเพื่อขอความร่วมมือแล้วครับ” เซียวหวังจู่พูดอย่างมีความสุข
เฉินเฉิงไม่ได้ออกเดินทางจากที่นี่ เพราะเขารอการโทรนี้อยู่
“มีกี่คน?”
“ทั้งหมดห้าคนครับ พวกเขาต้องการสินค้าของเรา!” เซียวหวังจู่พูดด้วยความตื่นเต้น “คุณจะให้ทำยังไงดีครับ?”
“คุณนัดเจอพวกเขาเลยครับ...” เฉินเฉิงตอบ “นี่เป็นแผนที่ผมทำไว้สำหรับบริษัทเรา พวกเขาต้องการสั่งสินค้า ก็ได้ แต่ต้องทำตามเงื่อนไขของเรา”
เซียวหวังจู่รับแผนมาและพบว่าเป็นการวางแผนเกี่ยวกับกลยุทธ์การขายที่เฉินเฉิงเตรียมไว้นานแล้ว
“นี่คือกลยุทธ์การขายของเรา พวกเขาสามารถสั่งสินค้าได้ แต่ต้องทำตามเงื่อนไขในนี้” เฉินเฉิงอธิบายอย่างจริงจัง “ถ้าพวกเขาไม่ยอม ก็ไม่ต้องคุยต่อ”
เซียวหวังจู่ดูเอกสารอย่างละเอียด
“คุณต้องทำความเข้าใจกับกลยุทธ์นี้ให้ดี และบอกทีมขายของเราให้เข้าใจด้วย เราจะทำแบบนี้ จำไว้ว่าห้ามทำพลาดเด็ดขาด”
“ได้ครับ!” เซียวหวังจู่ตอบโดยไม่สงสัยอะไร
“เรื่องนี้ผมฝากคุณดูแลต่อแล้วนะ” เฉินเฉิงบอก “จำไว้ว่าต้องทำตามที่ผมเขียนไว้ ถ้าพวกเขาไม่ยอม ก็ไม่ต้องไปคุยต่อ”
“ได้ครับ!”
“งั้นผมกับ ซูจี้ไห่ จะกลับพรุ่งนี้ ที่นี่ฝากคุณดูแลแล้วนะ”
เฉินเฉิงและซูจี้ไห่ขึ้นรถไฟกลับในวันถัดมา
ที่โรงงาน ผู้อำนวยการโรงงานเฉา ยืนต้อนรับพวกเขาด้วยรอยยิ้ม
“ยอดเยี่ยมมาก!” ผู้อำนวยการโรงงานเฉายิ้ม “มีคนมาที่โรงงานเราเพื่อขอร่วมมือหลายรายแล้ว อีกอย่าง เฟยผิง ก็มาด้วย”
“เขาก็มาร่วมมือด้วยเหรอ?”
“ใช่ครับ!” ผู้อำนวยการโรงงานเฉาพยักหน้า “ผมบอกเขาว่าคุณยังอยู่ที่เมืองโมตู เขาบอกว่าพอคุณกลับมาก็ให้บอกเขาด้วย”
“ได้ ผมรู้แล้ว!” เฉินเฉิงพยักหน้า “งั้นผมจะไปหาเขาล่ะกัน”
เฟยผิง เป็นหนึ่งในเครือข่ายช่องทางการจัดจำหน่ายที่เฉินเฉิงวางแผนไว้ การที่เขามาที่นี่เป็นสัญญาณที่ดี
“คุณเฉิน!” เมื่อเฟยผิงเห็นเฉินเฉิง เขาก็เข้ามาทักทายอย่างดีใจ “สินค้าตัวใหม่ของพวกคุณน่าประทับใจมาก คุณเฉิน ตอนนี้คุณพัฒนามาไกลมากแล้วจริงๆ”
เฟยผิงพูดอย่างชื่นชม
เฉินเฉิงตบไหล่เขาเบาๆ แล้วพูดว่า “เอาล่ะ คืนนี้ไปหาอะไรกินกันหน่อย มีอะไรอยากพูดก็พูดออกมาให้หมด ตอนที่ผมให้คุณไปทำช่องทางการจัดจำหน่าย ผมก็รอวันนี้แหละ คุณช่วยกระจายสินค้าให้ผมได้ และคุณก็จะได้กำไรจากเรื่องนี้ด้วย”
คำพูดนี้ทำให้เฟยผิงรู้สึกโล่งใจทันที
“ได้เลย ไปที่ โรงแรมหยิงปิง กันเถอะ!”