บทที่ 199 กินข้าว
ถึงอย่างไรเมื่อเหลียงอี้มองไปที่ไทเฮา กลับรู้สึกเหมือนคุ้นเคยกับไทเฮามากขึ้น ราวกับว่าเสด็จแม่ของเขายังคงเป็นเสด็จแม่ในความทรงจำไม่เคยเปลี่ยน เมื่อได้ยินไทเฮากล่าวเช่นนั้น เหลียงอี้ไม่เคยรู้ว่าสนมโหลวไม่ใช่คนที่ไทเฮาเป็นคนจัดแจงมาให้ตน แต่เป็นตนเองที่เข้าใจผิด เมื่อนึกถึงตอนนั้นเขาทุ่มเทความสนใจทั้ง...
