บทที่ 157 ไลออนโน
บทที่ 157 ไลออนโน “ไปกันเถอะ!” วาดพูดกับเรย์ลินที่ยืนเหม่อลอยอยู่ข้างๆ “ทำไม ชอบพวกนี้มากเหรอ?” วาดชี้ไปยังสิ่งมีชีวิตที่อยู่ตรงหน้าของเรย์ลิน ซึ่งมีรูปร่างคล้ายช้าง แต่กลับมีขนสีขาวขึ้นปกคลุมอยู่ ดูแล้วน่าขบขันไม่น้อย “ฉันสนใจในสิ่งมีชีวิตประหลาดๆ แบบนี้เสมอมา!” เรย์ลินยิ้ม พลางคิดในใจว่าจะกลับมาที...
