ทุกคนเปลี่ยนอาชีพ : แต่นักฝึกมังกรกากสุดงั้นเหรอ? ตอนที่ 13 ค่าสถานะเหนือใครเทียบ

นี่คือค่าสถานะของลู่ฟานในตอนนี้ :

ชื่อ : ลู่ฟาน

เลเวล : 14

อาชีพ : นักฝึกมังกร (ระดับแรก)

ความแกร่ง : 145

ความคล่องแคล่ว : 125

จิต : 146

ความอดทน : 149

สัตว์เลี้ยง : ราชามังกรดำปีกมรณะ (ร่างลูกมังกร)

อุปกรณ์สวมใส่ : ไม่มี

สกิล : ฝึกมังกร(ใช้งาน เลเวล 1) สามารถฝึกมังกรและเปลี่ยนมังกรเป็นสัตว์เลี้ยง (หมายเหตุ : ใช้ได้กับมังกรเท่านั้น)

เชื่อมโยงสายเลือด (ติดตัว เลเวล 2) ผสานสายเลือดมังกร ได้รับค่าสถานะหนึ่งในสิบของมังกรและได้รับผลของสกิลติดตัวจากมังกรครึ่งหนึ่ง (ตอนนี้ได้รับโบนัสความแกร่ง 97 โบนัสความคล่องแคล่ว 77 โบนัสจิต 96 โบนัสความอดทน 98 ลดความเสียหาย 30% ลดระยะเวลาสถานะผิดปกติ 50% เพิ่มอัตราการฟื้นฟูตัวเอง 300%)

กรงเล็บมังกร (ใช้งาน เลเวล 2) เรียกพลังจากสัตว์เลี้ยงมังกรเพื่อเปลี่ยนแขนเป็นกรงเล็บมังกรเพื่อโจมตี พลังนั้นจะเชื่อมโยงกับค่าสถานะของสัตว์เลี้ยงมังกร

เสริมแกร่งมังกร (ใช้งาน เลเวล 2) เสริมแกร่งตัวเองและมังกร เพิ่มค่าสถานะทั้งสี่และเพิ่มพลังต่อสู้ 40%

เขี้ยวมังกร (ใช้งาน เลเวล 2) เปลี่ยนพลังมังกรเพื่อโจมตีอย่างรุนแรง

ตอนนี้ค่าสถานะของลู่ฟานนั้นสูงจนน่ากลัว แม้ว่าเขาจะมีเลเวลเพียง 14 แต่ค่าสถานะของเขานั้นไม่ได้แย่ไปกว่าคนที่เป็นอาชีพสายต่อสู้เลเวล 24 เลย เขาอาจจะแกร่งกว่าด้วยซ้ำ!

เหตุผลที่เขามีค่าสถานะสูงขนาดนี้ก็เพราะผลของสกิลติดตัวสายเลอด และยังได้โอสถเลือดมังกรที่มาจากแผนที่สมบัติระดับเทพก่อนหน้านี้ด้วย

ในตอนนั้น ลู่ฟานมีเพียงแต่ความสุขที่เขามีสัตว์เลี้ยงมังกรและไม่ได้สนใจโอสถเลือดมังกรเท่าใดนัก

หลังจากนั้น ลู่ฟานหยิบโอสถขึ้นมาดูและพบว่าโอสถเลือดมังกรจะเพิ่มค่าสถานะสี่สถานะถึง 20 หน่วย! ถ้าหากนำมันไปประมูลที่โรงประมูล มันจะต้องขายได้ 20 ล้านเหรียญมังกรอย่างไม่มีปัญหาแน่นอน

เทียบกับตัวเงินแล้ว ลู่ฟานรู้สึกว่าค่าสถานะที่เพิ่มบนตัวเขานั้นเป็นของจริงยิ่งกว่า เขาจึงดื่มมันทันที ค่าสถานะของเขาจึงเพิ่มขึ้นค่าละ 20 หน่วย

ในขณะเดียวกัน ตลอดสี่วันที่ผ่านมาลู่ฟานยังไม่ได้ปล่อยให้เสี่ยวเย่ล่าสัตว์ป่าตามลำพังและไม่ทำอะไรเลย

แม้ว่าเขาจะอยู่เฉย ๆ ไม่ทำอะไรก็ได้ในตอนที่เขาเจอมอนสเตอร์ แต่เขาก็ลงมือจัดการด้วยตัวเองเพื่อบ่มเพาะความสามารถในการต่อสู้ของเขา

ดังนั้นหลังจากสี่วันในการต่อสู้ สกิลมากมายของลู่ฟานจึงถูกอัพเกรดถึงเลเวลสองและได้รับการเสริมแกร่งมากมาย

โดยเฉพาะสกิลติดตัวที่เขาชอบ เชื่อมโยงสายเลือด แม้ว่าอัตราการเพิ่มค่าสถานะจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่เมื่ออัพเกรดแล้วได้ผลใหม่ขึ้นมา มันทำให้เขาได้รับผลของสกิลติดตัวเสี่ยวเย่มาครึ่งหนึ่ง!

ดังนั้น ตอนนี้ลู่ฟานจะมีสกิลติดตัวเพิ่มขึ้นอีกสามสกิล : นั่นคือหนังมังกรดำ สายเลือดมังกรดำ และร่างมังกรดำ แม้ว่าจะได้รับผลของสกิลเพียงครึ่งเดียวจากเสี่ยวเย่ แต่มันก็นับว่าน่าสะพรึงกลัวแล้ว

ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่เขามีสัตว์เลี้ยงมังกรสุดแกร่งอย่างเสี่ยวเย่ ตัวลู่ฟานในตอนนี้มีพลังการต่อสู้ในระดับสัตว์ประหลาดเข้าไปแล้ว

ถ้าแสดงหน้าต่างสถานะของลู่ฟานให้คนอื่นเห็น พวกเขาจะต้องตกใจแน่นอน

นี่คือค่าสถานะของตัวละครเลเวล 14 เหรอ?

ถ้าบอกว่าเลเวล 30 ก็เชื่อนะเนี่ย!

ลู่ฟานปิดหน้าต่างตัวละครของตัวเองและมีความสุขมาก เขาเดินไปหยิบเขี้ยวสิงโตจากศพสิงโตโลหิตสามหัวทีละเขี้ยวและเก็บใส่ช่องเก็บของ

นี่เป็นวัตถุดิบเลเวล 25 ของกึ่งบอส ฟันของสิงโตสามารถใช้บดเป็นมีดหรือหัวธนูได้ ฟันแต่ละซี่ขายได้อย่างน้อยหนึ่งพันเหรียญมังกรซึ่งนับว่าแพงแล้ว

อันที่จริงขนของสิงโตโลหิตสามหัวนับว่ามีค่ามากกว่า แต่เสี่ยวเย่นั้นไร้ปรานีเกินไปจนวัตถุดิบดี ๆ หลายชิ้นไม่สามารถนำไปขายได้

แต่ถึงอย่างนั้นลู่ฟานก็ยังมีวัตถุดิบมากมายที่สะสมไว้ในช่องเก็บของ หลังจากนำมันกลับไปแล้ว เขาน่าจะขายมันทั้งหมดได้ในราคาสองแสนเหรียญมังกรซึ่งเทียบเท่ากับรายได้ของลู่ฟานและหานเค่อราวสามปี

ไม่มีทางที่จะเกิดเรื่องแบบนี้ได้เลย เสี่ยวเย่แข็งแกร่งเกินไปและชอบการต่อสู้ เมื่อเขาไปต่อในทุ่งภูเขา ถ้าหากเป็นดวงดาวสีฟ้า แม้แต่ปลาที่ว่ายน้ำในแม่น้ำก็จะโดนเสี่ยวเย่จับมาอัด

หลังจากผ่านเวลาแบบนี้มา เป็นธรรมดาที่ลู่ฟานจะเก็บเกี่ยววัตถุดิบได้มากมายไม่ใช่หรือ?

เมื่อลู่ฟานดึงฟันสิงโต เสี่ยวเย่เองก็ร่องลงจากฟ้าและมาหาลู่ฟานข้าง ๆ

แม้ว่าองค์หญิงน้อยจะมีร่างกายใหญ่โตสามเมตรเมื่อเลเวลสูงขึ้นก็เถอะ

แต่นิสัยของมันไม่เปลี่ยนแม้แต่น้อย มันยังชอบอยู่ใกล้ชิดกับลู่ฟาน

เมื่อเห็นองค์หญิงน้อยเข้ามาอีกครั้ง ลู่ฟานรีบยื่นมือไปลูบหน้าเจ้ามังกรและพูดอย่างหมดหวัง

“เสี่ยวเย่ ตัวเล็ก ๆ ของชั้นทนรับเธอไม่ไหวแล้วนะ”

“ถ้าพุ่งเข้ามาหาแบบเมื่อก่อน ชั้นต้องกลายเป็นก้อนเนื้อแน่ ๆ”

“อั๊ง อั๊ง”

เสี่ยวเย่ผิดหวังจากลู่ฟาน ใบหน้ามังกรเศร้าหมองเหมือนกับหมาโกลเดนรีทรีฟเวอร์ที่เศร้าใจ เสียงแหลมหงอย ๆ

“อิ๊ง อิ๊ง อิ๊ง”

ลู่ฟานไม่รู้จะทำอย่างไร เขาฉีกเอ็นที่เสี่ยวเย่ชอบกินที่สุดจากซากมอนสเตอร์สิงโตโลหิตสามหัวให้เสี่ยวเย่

“อย่ามอองกันแบบนั้นสิ เธอตัวขนาดนี้แล้วชั้นทำอะไรไม่ได้หรอก กินเนื้อนี่แล้วเลิกเศร้าเถอะนะ?”