บทที่ 824 การระเบิดคือศิลปะ
เสียงระเบิดดังขึ้นมากมาย ซือจื้อหยงที่มีหน้ามอมแมมจากฝุ่นพุ่งหัวออกมาจากที่กำบัง แม้ว่าเขาจะเอามือปิดหูไว้ล่วงหน้าแล้ว แต่ตอนนี้เสียงหึ่ง ๆ ยังคงดังก้องอยู่ในหูของเขา เขาชะโงกศีรษะมองอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาเห็นภูเขาชายแดนถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีขาวหนาทึบ ดวงตาของเขาหดตัวทันที “เวรเอ้ย!” “ระเบิดคลื่นแรงด...