บทที่ 298 ข้าจะไปฆ่ามัน!
เมื่อได้ยินน้ำเสียงที่สงบนิ่งของหลัวเฉิง เฉินหลิงอวี่รู้สึกประหลาดใจ เรื่องที่เกี่ยวพันกับความเป็นความตายเช่นนี้ คนทั่วไปคงหวาดกลัวจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ แต่หลัวเฉิงกลับไม่มีทีท่าว่าจะรู้สึกกังวลแม้แต่น้อย “ศิษย์น้องเล็ก เจ้าไม่กลัวบ้างหรือ?” เฉินหลิงอวี่อดไม่ได้ที่จะถาม “หากกลัวแล้วจะมีประโยชน์อันใ...