บทที่ 29 ประมาทเกินไปแล้ว

บทที่ 29 ประมาทเกินไปแล้ว

"คำราม"

(กลับบ้านกันเถอะ)

เมื่อหลินเทียนกำลังจะกลับ เขาก็พบว่าจระเข้จีนเดินตามเขามา

ถ้ามันแค่เดินตามก็ไม่เป็นไร

แต่มันดูเหมือนว่ามันอยากจะกลับไปกับเขา

หลินเทียนตะลึง

หรือว่ามันยังอยากกินผลไม้พลังวิญญาณ?

หลินเทียนเดาในใจ

ผู้ชมในห้องไลฟ์สดเห็นว่าจระเข้จีนเดินตามหลินเทียนมา พวกเขาก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน

"ทำไมจระเข้จีนถึงเดินตามพี่เทียน"

"หรือว่ามันอยากให้พี่เทียนพามันกลับบ้าน"

"พระเจ้าช่วย พี่เทียนทำได้ยังไง ครั้งที่แล้วแม่หมีแพนด้าก็ถูกพี่เทียนล่อกลับบ้าน ครั้งนี้จระเข้จีนก็ถูกพี่เทียนล่อกลับบ้านอีก"

"พี่เทียน พาคุณปู่จระเข้กลับบ้านเถอะ พวกเราอยากเห็นชีวิตประจำวันของจระเข้จีน!!"

"ใช่ พามันกลับไปเถอะ ไม่ต้องห่วงเรื่องเงิน พวกเราจะส่งของขวัญไปสนับสนุนพี่เอง!"

...

ดูเหมือนว่าผู้ชมจะชอบจระเข้จีนมาก

เพื่อให้หลินเทียนพามันกลับบ้าน หลายคนถึงกับส่งของขวัญเป็นรางวัล

หลินเทียนหาเวลาว่างดูข้อความต่างๆ เขาก็พูดไม่ออก

จระเข้จีนเป็นสัตว์คุ้มครองระดับชาติ

แน่นอนว่าไม่อนุญาตให้เลี้ยงเป็นการส่วนตัว

เขาสามารถเลี้ยงแม่หมีแพนด้าได้ นั่นเป็นเพราะได้รับอนุญาตเป็นพิเศษจากทางการ

แต่จระเข้จีนตัวนี้

เขาไม่มีคุณสมบัติที่จะเลี้ยง

"อย่าตามฉันมา ฉันไม่มีอาหารที่บ้าน กลับไปเถอะ"

หลินเทียนอุ้มจระเข้จีนและวางมันลงในลำธาร จากนั้นก็หันหลังกลับเพื่อไปหาแม่หมีแพนด้า

แม่หมีแพนด้ารอหลินเทียนอยู่ที่เดิม มันกำลังดูแลลูกหมีสองตัว

เมื่อเห็นหลินเทียนกลับมา

มันก็รีบอุ้มลูกหมีขึ้นมา

"อึ๋งๆ"

ตอนแรกแม่หมีแพนด้าส่งเสียงเรียกอย่างสนิทสนม

แต่หลังจากที่เห็นสิ่งที่อยู่ด้านหลังหลินเทียน

มันก็ยืนขึ้นและคำรามทันที

—— "คำราม"

ปรากฏว่าแม่หมีแพนด้าเห็นจระเข้จีนเดินตามหลังหลินเทียนมา

มันคิดว่าจระเข้จีนกำลังจะทำร้ายหลินเทียน

มันจึงรีบเตือนจระเข้จีน

เมื่อหลินเทียนหันกลับไปมองในเวลานี้

เขาก็พบว่าจระเข้จีนเดินตามเขามาอีกแล้ว

จระเข้ตกใจเมื่อเห็นแม่หมีแพนด้า มันรีบวิ่งไปหาหลินเทียนโดยแกว่งหาง

มันต้องการขอความคุ้มครองจากหลินเทียน

แต่ฉากนี้

ทำให้แม่หมีแพนด้าคิดว่าจระเข้กำลังจะทำร้ายหลินเทียน

แม่หมีแพนด้าที่โกรธจัดวิ่งเข้าไปหาจระเข้และจะตีมันให้ตาย

เมื่อเห็นว่าแม่หมีแพนด้ากำลังจะต่อสู้กับจระเข้ หลินเทียนก็ตกใจ

เขารีบห้ามแม่หมีแพนด้า

"แม่หมี รอแป๊บนึง! จระเข้ไม่ได้มีเจตนาร้าย!"

หลินเทียนห้ามแม่หมีแพนด้า

"อึ๋งๆ?"

แม่หมีแพนด้าหยุดและเอียงหัวมองหลินเทียนด้วยความสับสน

ดูเหมือนว่ามันจะไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงไม่ให้มันโจมตี

และเมื่อจระเข้เห็นว่าหลินเทียนห้ามแม่หมีแพนด้า มันก็รีบเข้าไปซุกตัวอยู่ข้างๆ หลินเทียน ไม่กล้าขยับ

หลังจากที่หลินเทียนปลอบโยนแม่หมีแพนด้าแล้ว เขาก็มองลงไปที่จระเข้ที่เดินตามหลังเขามา

ดูเหมือนว่าจระเข้ตัวนี้จะไว้ใจเขาจริงๆ

เขาทำได้เพียงพาจระเข้กลับไปก่อน

ดูว่าทางการจะจัดการอย่างไร

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลินเทียนก็เลิกสนใจจระเข้

เขาลุกขึ้นยืนและเดินกลับไปพร้อมกับแม่หมีแพนด้า

เมื่อจระเข้เห็นหลินเทียนจากไป มันก็รีบเดินตาม

แม่หมีแพนด้ารู้สึกกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับจระเข้ที่เดินตามหลังมา

ท้ายที่สุดแล้ว เตี้ยนเตี้ยนและโคโค่ยังตัวเล็กมาก

การมีอยู่ของจระเข้เป็นภัยคุกคามอย่างมากต่อลูกหมี

ถ้าหลินเทียนไม่ห้าม มันคงจะตบจระเข้ด้วยอุ้งเท้าไปแล้ว

และหลินเทียนก็ไม่มีวิธีที่ดีกว่าในการจัดการกับจระเข้

พามันกลับไปด้วยกันเลยดีกว่า

เมื่อเจ้าหน้าที่จากทางการมา ก็ไม่จำเป็นต้องไปตามหาที่ลำธาร

หลินเทียนเดินตามทางเดิมและลาดตระเวนป่า

เขากลับไปที่บ้านพักของเขา

จระเข้ที่คิดว่าจะจากไประหว่างทาง กลับเดินตามเขามาจนถึงบ้านพัก

ตอนนี้ไม่มีทางเลือกแล้ว

จระเข้ตัวนี้ไว้ใจเขาจริงๆ

หลินเทียนไขกุญแจประตูและเข้าไปในบ้าน

จระเข้เดินตามเขามาจากด้านหลัง

ดูเหมือนว่าจระเข้จะระมัดระวังตัวมากในสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคยในบ้าน

ในเวลานี้

มันเห็นบ่อน้ำเล็กๆ ข้างกำแพงบ้าน ทันใดนั้นมันก็ตื่นเต้น

มันรีบวิ่งลงไปในบ่อน้ำโดยแกว่งหาง

จากนั้นมันก็ดำลงไปในน้ำ

มันรู้สึกปลอดภัยกว่าเมื่ออยู่ในน้ำ

และทันทีที่มันลงไปในน้ำ มันก็มุดลงไปในโคลนที่ก้นบ่อและเริ่มขุดหลุม

ดูเหมือนว่ามันอยากจะอยู่ในบ่อน้ำนี้

เมื่อเห็นดังนั้น

หลินเทียนก็ไม่ได้ห้าม

เดิมทีเขาวางแผนที่จะเลี้ยงปลาในบ่อน้ำนั้น แต่เขายังไม่ได้ซื้อลูกปลา

มันจึงว่างเปล่ามาตลอด

ในเมื่อจระเข้ชอบอยู่ที่นั่น ก็ปล่อยให้มันอยู่ไป

และหลินเทียนก็กลับเข้าไปในบ้าน เขียนข้อความ และส่งข่าวการค้นพบจระเข้ป่าให้กับทางการ

เขาคิดว่าอย่างน้อยก็ต้องรอจนถึงวันรุ่งขึ้น ทางการถึงจะส่งผลการพิจารณากลับมา

แต่เขาไม่คิดเลยว่า

ไม่นานหลังจากที่หลินเทียนส่งข้อความไป

ทางการก็ตอบกลับมา

"เราทราบเรื่องจระเข้จีนแล้ว หลังจากการประชุมในหน่วยงาน ได้มีมติให้มอบจระเข้จีนตัวนี้ให้คุณดูแลชั่วคราว"

"หน่วยงานจะชดเชยค่าใช้จ่ายที่จำเป็นทั้งหมดสำหรับจระเข้จีน"

...

"ให้ฉันดูแล???"

เมื่อมองดูข้อความจากทางการ

หลินเทียนก็รู้สึกประหลาดใจมาก

ทำไมเขาถึงต้องดูแลอีกแล้ว?

นี่มันสัตว์คุ้มครองระดับชาติ ประมาทเกินไปแล้วหรือเปล่า?

นอกจากนี้

ทางการยังอ่านรายงานที่เขาเพิ่งส่งไปไม่จบใช่ไหม?

จบแล้วเหรอ?

หลินเทียนงุนงง

ผู้ชมในห้องไลฟ์สดก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันเมื่อเห็นข่าวจากทางการ

"โอ้พระเจ้า จระเข้จีนตัวนี้ถูกมอบหมายให้พี่เทียนดูแลอีกแล้วเหรอ"

"บ้าเอ๊ย ตอนนี้พี่เทียนมีสัตว์คุ้มครองระดับหนึ่งอยู่ที่บ้านสองตัวแล้วเหรอ"

"พี่เทียน บอกความจริงมาเถอะ พี่มีเส้นสายใหญ่โตอยู่เบื้องหลังใช่ไหม!"

"ไม่งั้นทำไมทางการถึงไว้ใจพี่ขนาดนี้"

"จระเข้ ฉันก็อยากเลี้ยงสัตว์น่ารักๆ แบบนี้ที่บ้านบ้าง"

"จระเข้: ???"

“ฮ่าๆๆ จระเข้จีนสาบานและพูดว่าครอบครัวของคุณน่ารักกันทั้งนั้น”