ทุกคนเปลี่ยนอาชีพ : แต่นักฝึกมังกรกากสุดงั้นเหรอ? ตอนที่ 1 ทุกคนเปลี่ยนอาชีพ

“...แม้ว่าในโลกใบนี้จะมีอนาคตที่ดีกว่าถ้าเปลี่ยนเป็นอาชีพสายต่อสู้ แต่อาชีพเกี่ยวกับชีวิตและอาชีพเสริมกำลังเองก็มีศักยภาพเช่นกัน”

“โดยเฉพาะในอาชีพเฉพาะทาง เพื่อนร่วมชั้นฐานะดีบางคนเพียงแค่ต้องฝึกอย่างอดทนเท่านั้นเพื่อที่จะเพิ่มความชำนาญสกิล พวกเขาจะทำได้ดีไม่ว่าจะไปที่ไหนในอนาคต พวกเขาไม่ได้แย่ไปกว่าอาชีพสายต่อสู้หรืออาจจะดีกว่านั้นไปอีก…”

หลี่ชุนผู้เป็นอาจารย์ใหญ่อายุกว่าสามสิบปียืนอยู่บนโพเดียมและพูดไม่หยุด เขากำลังจัดประชุมครั้งสุดท้ายก่อนการเปลี่ยนอาชีพ

แม้สิ่งที่เขาพูดจะเป็นิส่งที่ทุกคนรู้อยู่แล้ว แต่ทุกคนยังคงฟังอย่างตั้งใจและไม่คิดจะพลาดแม้แต่คำเดียว

เพราะว่าวันนี้คือวันที่นักเรียนมัธยมปลายปีสุดท้ายจะได้เปลี่ยนอาชีพ

ลู่ฟานนั่งอยู่ตรงมุมห้องด้วยความตื่นเต้น เขากำลังรอคอยพิธีเปลี่ยนอาชีพ

แต่เป็นนักเดินทาง และเป็นเวลาสามปีแล้วที่เขาเดินทางมาที่นี่จากดาวสีฟ้า

ในสามปีที่ผ่านมาเขาได้เข้าใจโลกอย่างชัดเจน

นี่คือโลกที่เกมและความเป็นจริงได้ผสานกัน และเป็นสถานที่ที่มีขนาดมากกว่าดาวสีฟ้าหลายพันเท่า

ในโลกใบนี้มีดินแดนลับและดันเจี้ยนมากมาย และยังมีฝูงสัตว์ประหลาดออกอาละวาดด้วย

ทุกคนยังสามารถได้รับค่าประสบการณ์ วัตถุดิบ และอุปกรณ์จากการล่ามอนสเตอร์เพื่อให้ตนเองแข็งแกร่งขึ้น

ในขณะเดียวกันก็มีอาชีพมากมายที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ และทุกคนสามารถเปลี่ยนอาชีพได้เมื่อเลเวล 10 เพื่อได้รับพลังที่เหนือกว่า

ทุกประเทศนั้นจะก่อตั้งโรงเรียนในสถานที่มากมายเพื่อฝึกฝนคนหนุ่มสาวให้มีชีวิตรอดบนโลกใบนี้ และครูผู้สอนในโรงเรียนจะนำนักเรียนไปยังแดนลับผู้เริ่มต้นและในป่าเพื่อต่อสู้เก็บค่าประสบการณ์เพื่อให้ทุกคนอยู่รอดก่อนอายุ 18

ให้พวกเขามีเลเวล 10 ก่อนที่จะถึงอายุที่จะเข้ารับการเปลี่ยนอาชีพ

มีอาชีพมากมายบนโลกใบนี้ ซึ่งสามารถแบ่งคร่าว ๆ ได้เป็นสามประเภท

หนึ่งในนั้นคืออาชีพสายต่อสู้ อย่างที่ชื่อบอก มันคืออาชีพที่มีความสามารถในการต่อสู้ เช่นนักสู้ จอมเวทย์ นักธนู หรืออาชีพอะไรเทือกนั้น

ประเภทที่สองคือเฉพาะทาง

มีไม่กี่คนที่เปลี่ยนอาชีพมาในเส้นทางนี้ แต่พลังของพวกเขานั้นแข็งแกร่งมาก พวกเขาสามารถสร้างไอเทมพิเศษให้สายต่อสู้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น

อาชีพเฉพาะทางเหล่านี้จะมีอาชีพสามัญ เช่น นักเสริมแกร่ง นักสร้างอุปกรณ์เวทมนตร์ เภสัชกร ฯลฯ

ส่วนอาชีพสายเสริมพลังนั้นมีความนิยมไม่แพ้กัน การผลิตไอเทมนั้นจะต้องใช้วัตถุดิบในปริมาณมาก ถ้าหากไม่มีตระกูลใหญ่สนับสนุนก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเติบโตได้ในอาชีพสายนี้

ส่วนประเภทสุดท้าย คืออาชีพใต้สุดของพีระมิดและเป็นอาชีพของคนจำนวนมากที่สุด นั่นคืออาชีพในชีวิตประจำวัน

อาชีพเหล่านี้นั้นหาได้ง่ายกว่า เช่นพ่อครัว นักสมุนไพร คนเหมือง ฯลฯ

ถ้าหากเปลี่ยอาชีพเป็นสายนี้ก็คงจะเป็นได้แค่คนธรรมดา ๆ ในชีวิตนี้ แต่มันก็ดีพอที่จะอยู่รอดได้

อย่างเช่นหานเค่อที่เป็นน้าของลู่ฟานในโลกใบนี้ เธอเป็นแม่ครัว

ลู่ฟานเป็นเด็กกำพร้าที่อาศัยอยู่กับน้าที่แก่กว่าเขาแปดปีตั้งแต่ที่เขายังเล็ก และชีวิตของเขายากลำบากมาก

ป้าของลู่ฟานเป็นแม่ครัวธรรมดามาตั้งแต่แรก จากนั้นเธอก็ได้เก็บเงินจำนวนมากและซื้ออุปกรณ์ทำซาลาเปาซึ่งทำให้ซาลาเปาฟื้นฟูพลังชีวิตได้เล็กน้อย จากนั้นจึงเปิดร้านซาลาเปาเพื่อหาเลี้ยงชีพ

เป็นร้านซาลาเปานึ่งนี้เองที่หานเค่อได้อยู่กับลู่ฟาน

ด้วยเหตุนี้เองลู่ฟานถึงได้รู้ความยากลำบากในการเอาตัวรอดของโลกใบนี้ถ้าหากเขาไม่เปลี่ยนอาชีพเป็นอาชีพสายต่อสู้

ในสามปีที่ผ่านมา เขาได้เห็นความยากลำบากของน้ามามากจนเกินไปเพียงเพื่อจ่ายค่าเล่าเรียนของเขา

ดังนั้นความปรารถนาของลู่ฟานก็คือการที่เขาจะเปลี่ยนอาชีพเป็นสายโจมตีและในอนาคตเขาจะเข้าป่าไปล่ามอนสเตอร์เพื่อขายวัตถุดิบและดาวน์โหลดอุปกรณ์ระเบิดเพื่อให้น้าของเขาได้มีชีวิตที่ดี

“...เพิ่งได้ข่าวว่าแท่นเปลี่ยนอาชีพติดตั้งเสร็จแล้ว ทุกคนตั้งแถวแล้วเดินตามมาที่สนาม!”

คำพูดของหลี่ชุนดึงลู่ฟานกลับมาจากความครุ่นคิด

ในชั้นเรียน ทุกคนยิ่งมีความรู้สึกอันหลากหลาย สุดท้ายพวกเขาจะได้เปลี่ยนอาชีพเสียที!

อนาคตของพวกเขาจะเป็นอย่างไรนั้นขึ้นอยู่กับวันนี้!

ลู่ฟานนิ่งเงียบ เขากำลังจะเดินตามทุกคนไปรวมตัวที่สนาม จากนั้นมีก็เสียงกลไกดังขึ้นมาในสมองของเขา

“ติ๊ง…พบโฮสที่เหมาะสม กำลังผูกมัดระบบแผนที่สมบัติสุดยอด…”

“ติ๊ง…ระแบบแผนที่สมบัติสุดท้ายผูกมัดสำเร็จ!”

แน่นอนว่าลู่ฟานมีความรู้เพียงแค่มาตรฐานของนักเดินทางที่มาที่นี่เพียงแค่สามปี เขาก็รู้ว่ามื้ออาหารที่ดีนั้นย่อมต้องกินตอนร้อน

ลู่ฟานข่มอารมณ์ความตื่นเต้นและเดินตามทุกคนไปยังสนามเพื่อเตรียมเปลี่ยนอาชีพขณะที่ตรวจดูว่าระบบของเขานั้นคืออะไร

ไม่นานลู่ฟานก็ได้เข้าใจว่าระบบของเขาเรียบง่ายเป็นอย่างมาก มันคือระบบที่ทำให้เขาได้รับแผนที่สมบัติทุกวันและเขาเพียงแค่ต้องไปถึงตำแหน่งในแผนที่สมบัติเพื่อรับรางวัล

แผนที่สมบัตินั้นจะแบ่งเป็นห้าระดับ คือ ระดับเริ่มต้น ระดับกลาง ระดับสูง ระดับยอดเยี่ยม และระดับเทพ ไม่มีความแน่นอนว่าแผนที่สมบัติที่ได้รับในแต่ละวันจะเป็นระดับใดและตำแหน่งของแผนที่สมบัติที่จะต้องเดินทางไปนั้นยังไม่ชัดเจน

ถ้าหากมีแผนที่สมบัติที่ระยะทางอยู่ไกลจนเกินไปและไม่สะดวกพอสำหรับลู่ฟาน เขาก็จะใช้แผนที่สมบัตินั้นกับแผนที่สมบัติอื่นในระดับเดียวกันสามชิ้นมาผสมกันเป็นแผนที่สมบัติที่ระดับสูงกว่า