ตอนที่ 80 อย่าเรียนมันนะ
**ช่วงบ่นก่อนคือ ผมไปอ่านอะไรมาได้ความรู้มาเยอะเลย ไอมีดที่ผมใช้เนี้ยถ้าคนรู้จีนจะรู้ว่าใช้คำว่า 刀 ที่แปลว่า ดาบก็ได้ อยู่แต่บริบทแต่ มันไม่มีรูปภาพบอกว่าบริบทของ 刀 เนี้ยมันดาบหรือมีดแล้วไอทักษะเวล 20 มันเป็น 刀气纵横 ส่งดาบชี่ปราณดาบอะไรก็แล้วแต่เนี้ยพุ่งออกไป เพราะมีดมันไม่ใช้ปล่อยพุ่งหรอก เพราะงั้นที่บ่นๆไปสรุปได้ว่า จากดาบเดิมเป็นกระบี่ ส่วนมีดเดิมเป็นดาบ เห้อออ***
“นี่เป็นการพิสูจน์ว่าการคาดการณ์ครั้งก่อนของนายถูกต้อง
ชื่อยี้ฟูพูดจากด้านข้าง: "ความสามารถที่ผู้เล่นจะมีในอนาคต คงไม่ได้แค่มาจัดการดับซอมบี้แบบนี้หรอก"
สตาร์คครุ่นคิด:
“ติดตามความคืบหน้าของเกมตามปกติ
เรายังต้องเคลียร์เมืองซินหลัวทั้งหมดและเปิดแผนที่ใหม่ด้วย
เป็นไปได้ที่จะเผชิญหน้ากับผีโรคระบาดกับอันเดดพวกนี้
ทักษะเลเลว 20 ของฉันยังน่าจะยังไม่ได้ใช้เร็วๆนี้ "
“มันไม่น่านะ”
อันเฟิงเล่าว่า: "นายไม่ได้ยินหรอกหรอว่าก่อนที่จ๊อกกี้มันจะตาย มันบอกว่าผีโรคระบาดมาจากดินแดนเหมันต์ชั่วนิรันดร์จะรุกรานทั่วทั้งทวีป"
“แม้ว่าเราจะไม่เคลียร์เมืองซินหลัว ผีโรคระบาดมันจะมาหาเราเองไม่ช้าก็เร็ว”
“มีเรื่องแบบนั้นด้วยเหรอ?” สตาร์คผงะอย่างเห็นได้ชัด
“โอ้ ฉันลืมไปนายระเบิดตัวเองตอนนั้นิ เลยไม่ได้ยินที่จ็อกกี้พูด” อันเฟิงตอบ
สตาร์ค ....
“อันเฟิง นายก็ไม่ต่างกัน”
ซันไซน์บอยที่อยู่ด้านข้างโบกมือแล้วแก้: "ไอที่บอกผีโรคระบาดมาจากดินแดนเหมันต์ชั่วนิรันดร์ อันนั้นพี่ชวนกำลังเล่นมุก เราไม่รู้ว่าผีโรคระบาดมันมาจากไหน"
“แต่ว่า สิ่งที่แน่นอนคือ... ผีโรคระบาดมันกำลังจะรุกรานทั่วทั้งทวีปจริงๆ”
"แม้แต่พวกกลายพันธุ์จากจีไวรัสก็ยังกังวลเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ "
สตาร์คหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า:
“ด้วยวิธีนี้
"ไม่เพียงแค่เคลียร์เมืองซินหลัวอย่างเดียวแล้ว"
"แต่ต้องป้องกันเมืองซินหลัวให้ดีกว่าเดิม!"
"ในอนาคตตอนเราต่อสู้กับผีโรคระบาดมันคงเป็นป้องกันเมือง "
“ป้องกันเมือง.........คงต้องให้ผู้เล่ยเข้ามาเยอะกว่านี้ก่อน”
ชื่อยี้ฟูพูดต่อ:
“ตอนนี้ มาทำให้อาคารนี้มั่นคงก่อน”
“ถ้ามีคลื่นซอมบี้บุกมาอีกรอบแล้วกวาดจุดเกิดเราละก็ ไม่ต้องไปคิดถึงพวกผีโรคระบาดแล้ว”
สตาร์คพยักหน้า:
“ไปสร้างกำแพงหญ้ากันเถอะ!”
“เดี๋ยวก่อน! บอกก่อนทักษะอีกสามอย่างมันได้อะไร!”
อันเฟิงขัดจังหวะ: "อย่าทำให้เราอยากรู้แล้วก็ผ่านไป"
“ใช่! ใช่! ฉันดาบเลเวล 20 แล้ว ฉันอยากรู้ว่าทักษะคืออะไร
"โล่ของฉันเกือบจะเลเวล 20..."
“คทา... คทาเอ่อ ไม่มีใครเล่นมันหรอก”
ผู้เล่นหลายคนที่รออยู่ด้านข้างก็พูดขึ้นเช่นกัน
“ถ้าอย่างนั้นมาแบ่งข้อมูลกันดีกว่า ในมือของพ่อค้าลึกลับ มันไม่ได้รับอนุญาตให้เห็นผลของทักษะ ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน” สตาร์ค ส่งพูด
หลางจื่อฮุยดึงดาบของเขาออกมา พร้อมที่จะอธิบายในขณะที่สาธิตผลของทักษะ
แค่เตรียมจะฟัน..
เสียงคำรามดังขึ้นในหูของเขา
"วางดาบลง!!!"
พลาธิการเข้ามา หยิบไม้เท้าออกมาเตรียมทุบหลางจื่อฮุย
หากหลางจื่อฮุยกล้าที่จะเคลื่อนไหวต่อไป เขาจะได้รับยาสลบชั้นยอดทันที
“วางแล้ว!!! วางแล้ว!!!”
หลางจื่อฮุยรีบถอนมีดของเขาออก
ด้วยการปรากฏตัวของพลาธิการ เสียงคำรามนี้ทำให้ หลางจื่อฮุยกกลัวมาก
“ถ้าต้องการแสดงทักษะ ออกไปข้างนอกกันเถอะ ไม่งั้นเราคงได้ทำลายอาคารแทน”
สตาร์คส่งสัญญาณให้ทุกคนออกไป
ยังไงก็ได้เวลาสร้างกำแพงแล้ว
สตาร์คเดาถูก
AI-NPC ทั้งหมดได้รับการคำสั่งจากโจวเจ๋อชวนให้ปกป้องอาคารพักอาศัย
จากผู้เล่นโดยเฉพาะ
ด้วยบทเรียนที่ได้รับจากสตาร์ค ทำให้โจวเจ๋อชวนไม่ต้องการให้ผู้เล่นรื้อถอนอาคารเขาเองโดยไม่ได้รับอนุญาติ
"ระวังให้ดี!"
เมื่อมาถึงนอกอาคาร หลางจื่อฮุยก็ดึงมีดของเขาออกมาและฟันไปที่พื้นที่โล่ง!
ฮะ จ้า!"
มันเป็นการพากย์ของหลางจื่อฮุยอีกครั้ง
แต่คราวนี้มีลมกระโชกแรงพัดออกมาจากใบดาบจริงๆ!
"ฮะ?!"
ผู้เล่นทุกคนที่ดูการสาธิตทักษะต่างตกตะลึง
“เป็นไงบ้าง เห็นหรือเปล่า!”
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของผู้เล่นคนอื่น หลางจื่อฮุยก็หัวเราะอย่างพึงพอใจและพูดว่า:
“ชื่อของทักษะนี้คือ [ปราณดาบแนวตั้งแนวนอน] และผลที่ได้คือระเบิดพลังดาบออกมาเมื่อฟัน!”
***ความรู้คับ ชี่คือชื่อที่คนจีนเรียก ปราณเป็นของภาษาสันสกฤตในที่นี้ผมชอบปราณมากกว่า***
“อืม...นายคงไม่ได้ยืมทักษะดาบทั้งหมดของนายจากฮีโร่อีกเกมจริงๆ ใช่ไหม?”
***จริงๆเขียนเป็นชื่อแต่มันไม่มีบอกว่าเป็นใครหาไม่เจอ แต่คิดว่าเป็นยาสุโอะ lol แน่ๆ เพราะที่มันคุยกันเวล30 踏前斩 มันเป็นชื่อสกิลยาสุโอะจริงๆของคนจีน ทักษะเวล 10 ก็เป็นชักดาบฟัน***
ชื่อยี้ฟูพูดอย่างจริงใจ:
“สัญญากับเราสิ!
ถ้าทักษะดาบเลเวล 30 เป็น [ก้าวไปข้างหน้าฟัน] อย่าเรียนรู้มัน!!!
ไม่เรียน!!! ก็บ้าแล้ว!!!”
"[ก้าวไปข้างหน้าฟัน] คือจิตวิญญาณ ถ้ามีฉันต้องเรียนมันแน่นอน!"
หลางจื่อฮุยยืนกรานกับตัวเองในประเด็นนี้
ชื่อยี้ฟูอยู่ในจุดที่เขาราวกับโดนสายฟ้าฟาด สีหน้าสิ้นหวัง
ปฏิสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองทำให้ผู้เล่นรอบตัวพวกเขาหัวเราะ
ความสนใจของสตาร์คเท่านั้นที่ยังคงอยู่ในทักษะ:
“แล้วคุณสมบัติของมันล่ะ?
ดาเมจ มานา คูลดาวน์ อื่นๆ "
หลางจื่อฮุยตอบว่า:
“ไม่ใช้มานา มันใช้พลังกายภาพเท่านั้น
คูลดาวน์ 15 วิและคูลดาวน์จะลดลงหากความแข็งแกร่งกับความว่องไวสูง
ส่วนเรื่องดาเมจนั้น...
แค่... 5% ของพลังโจมตีทางกายภาพ…”
เสียงของหลางจื่อฮุยเล็กลงเรื่อยๆ จนกระทั่งมันเบาเท่ายุงบิน
“ดาเมจ…เท่าไหร่น่ะ?”
สตาร์คหรี่ตา ไม่เชื่อกับที่เขาได้ยิน
“ดาเมจคือ 5% ของพลังโจมตีกายภาพ” หลางจื่อฮุยตอบอีกครั้ง
สตาร์ค: "...."
“แค่ก... วันสิ้นโลกอากาศเริ่มเย็นลงเรื่อยๆ การใช้ลมดาบเพื่อโจมตีเป็นเรื่องที่ดี”
ชื่อยี้ฟูเริ่มบทสนทนา
ช่วยหลางจื่อฮุยจากความอับอายที่ต้องนิ่งเงียบอีกด้วย
“ทักษะเลเวล 20 ของโล่เหรอ?”
สตาร์คหัวไปหาทุบหัวแก
ทุบหัวแกไม่ได้แสดงให้ดูทักษะ แต่อธิบายได้โดยตรง:
“ทักษะนี้มีชื่อว่า [เจตจำนงของมานไห่] มันเป็นทักษะติดตัว
เปิดใช้งานเมื่อ HP ลดลงต่ำกว่า 10%
เอฟเฟกต์ ฟื้นฟู HP 5% ต่อวินาที เป็นเวลา 10 วิ
คูลดาวน์ 24 ชม.
หากตัวละครยังไม่ตาย [เจตจำนงของมานไห่] จะไม่สามารถเปิดใช้งานได้อีกภายใน 24 ชั่วโมง "
"ติดตัว...ย้อนกลับ?"
สตาร์คก้มศีรษะและวิเคราะห์:
“หลังจาก HP ลดลงถึง 10% มันจะฟื้นฟู 5% ทุกๆ วินาที ซึ่งดูค่อนข้างดี
มันเหมือนจะดีแค่มันเพิ่มน้อยไป
ด้วย HP ที่เหลืออาจจะตายได้ง่ายๆ "
“เอาล่ะ หลังจากรู้ทักษะทั้งหมดแล้ว ไปสร้างกำแพงได้”
สตาร์คโบกมือให้ทุกคน
ชื่อยี้ฟู: "???"
ฉันอยู่ตรงนี้น่ะ!
อย่าปฏิบัติต่อผู้เล่นคทาแบบนี้!
มีผู้เล่นมากกว่า 1,000 คนในตอนนี้ และมีผู้เล่นคทาไม่กี่คน
มันสมเหตุสมผลแล้วที่ผู้เล่นคนอื่นไม่สนใจความสามารถของคทา
【ไปกันเถอะ พวกเขาไม่ต้องการรู้ นายสามารถซ่อนทักษะของนายไว้ได้ 】
สตาร์คส่งแชทส่วนตัว
【มันไม่ดี... มีผู้เล่นคทาน้อยเกินไปในตอนนี้ ศึกผีโรคระบาดในอนาคต เราอาจต้องสูญเสียครั้งใหญ่ 】
ชื่อยี้ฟู ได้ตอบกลับ
สตาร์คชะงักเมื่อได้ยิน
จากนั้นเขาก็มองไปที่ชื่อยี้ฟูแล้วพยักหน้า
หลังจากได้รับสัญญาณ ชื่อยี้ฟูก็ยกคทาของเขาขึ้น
สองวินาทีต่อมา
ลูกบอลไฟออกมาจากด้านบนของคทา!