บทที่ 70 อุปกรณ์ระดับทองปลอม?!

เจ้าของแผงเป็นชายอ้วน ดวงตาของเขาแทบจะถูกเนื้อบดบังจนมองไม่เห็น

เขายิ้มอย่างซื่อๆ เกาหัวและพูดว่า "ครับ แน่นอน"

เขาหยิบขลุ่ยขึ้นมา

แผงคุณสมบัติของขลุ่ยไม้ปรากฏขึ้นตรงหน้าคุณ

[ขลุ่ยลายไม้สีดำ]

[คุณภาพ: ระดับทอง]

[พลังจิต +150]

[ทักษะ 1: ความเบา (เป่าขลุ่ยไม้เพื่อเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่และความเร็วในการโจมตีของตัวเองและเพื่อนร่วมทีมรอบข้าง เวลาคูลดาวน์ 1 นาที)]

[ทักษะ 2: ความเย็น (เป่าขลุ่ยไม้ ทำให้อากาศรวมตัวเป็นสสารเพื่อโจมตีศัตรู เวลาคูลดาวน์ 1 นาที)]

[คำอธิบาย: ขลุ่ยที่ทำจากไม้สีดำอย่างประณีต เสียงที่เกิดขึ้นสามารถเพิ่มจิตวิญญาณในการต่อสู้ได้]

[ข้อกำหนดอุปกรณ์: ระดับ 15]

ดวงตาของชินซวนยี่เป็นประกาย

มีความรักลึกซึ้งในดวงตาของเธอ

เซียหลิงที่อยู่ข้างๆ ก็ดูประหลาดใจเช่นกัน

"มันเป็นขลุ่ยไม้ระดับทองจริงๆ ด้วย มันเหมาะพอดีเลย เธอใช้มันได้นะ เสวียนยี่"

ชินซวนยี่พยักหน้าเบาๆ และถามเบาๆ ว่า "เถ้าแก่ ขลุ่ยลายไม้สีดำนี้ราคาเท่าไหร่คะ"

เถ้าแก่พูดพร้อมรอยยิ้ม "น้องสาว ถ้าขายให้คนอื่น มันจะต้องมีราคาอย่างน้อยห้าล้าน"

"แต่เธอสวย ฉันจะให้ราคาพิเศษ สี่ล้านเป็นไงล่ะ"

ชินซวนยี่กัดริมฝีปากสีแดงของเธอ

ครั้งนี้เมื่อเธอมาเรียน พ่อของเธอได้เอาเงินทั้งหมดในครอบครัวออกมา

ฉันยังได้รวบรวมเงินกับลุงคนอื่นๆ ในกลุ่มด้วย

ได้รับเงินทั้งหมดห้าล้าน

มันจะต้องใช้เงิน 4.5 ล้านเพื่อซื้อขลุ่ยลายไม้สีดำนี้

แล้วเธอก็ไม่สามารถซื้ออย่างอื่นได้อีก

แต่

เมื่อเห็นคุณสมบัติที่น่ากลัวของขลุ่ยลายไม้สีดำ เธอรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย

ณ ตอนนี้ พลังจิตของเธออยู่ในช่วงต้นของ 100 เท่านั้น

นี่ยังเป็นกรณีที่อุปกรณ์ประเภทต่างๆ ซ้อนทับกัน

และขลุ่ยลายไม้สีดำนี้แทบจะเพิ่มพลังจิตของเธอเป็นสองเท่า

ในพื้นที่ลับถัดไป คุณควรจะได้ผลลัพธ์ที่ดี

เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

เธอพยักหน้าและพูดว่า "ฉันต้องการมัน"

พูดแล้ว เธอก็หยิบบัตรธนาคารออกมาและกำลังจะส่งให้

แต่ถูกมือหนึ่งหยุดไว้

เธอหันไปมอง

เป็นซูฮั่น

เธอกำลังจะถาม แต่เธอเห็นซูฮั่นจ้องมองเจ้าของแผง

"คุณเก็บขลุ่ยลายไม้สีดำนี้ไว้กับตัวเองเถอะ เรามาดูที่อื่นกันดีกว่า"

เซียหลิงและชินซวนยี่มองซูฮั่นด้วยความประหลาดใจ

พวกเขาไม่รู้ว่าทำไมซูฮั่นถึงพูดแบบนี้อย่างกะทันหัน

รอยยิ้มบนใบหน้าของเถ้าแก่อ้วนหายไปทันที

เขาจ้องมองซูฮั่นอย่างไม่พอใจและพูดว่า "น้องชาย ฉันใช้ความพยายามมากในการหาขลุ่ยลายไม้สีดำนี้มา ฆ่าสัตว์ประหลาดระดับผู้นำ"

"พี่น้องของฉันหลายคนบาดเจ็บและกำลังรอเงินเพื่อรักษา!"

"ถ้าคุณคิดว่ามันแพง เราก็คุยกันได้อีก สี่ล้านไม่สามารถน้อยกว่านี้ได้อีกแล้ว"

ซูฮั่นส่ายหน้าอย่างไร้อารมณ์ "อุปกรณ์ระดับทองแดงชิ้นหนึ่งถูกขายเป็นอุปกรณ์ระดับทอง"

"คุณไม่กลัวถูกจับได้โดยคนในตลาดการค้าหรอ"

ดวงตาของเซียหลิงและชินซวนยี่เบิกกว้างทันที

"ซูฮั่น นี่...นี่เป็นอุปกรณ์ระดับทองแดงเหรอ"

ซูฮั่นพยักหน้าเบาๆ

ความตื่นตระหนกวาบขึ้นในดวงตาของเถ้าแก่

แล้วเขาก็แกล้งทำเป็นสงบและพูดว่า "น้องชาย เธอช่างไม่มีน้ำใจเลย!"

"แม้ว่าคุณจะไม่มีเงินซื้อ แต่คุณไม่จำเป็นต้องใส่ร้ายฉันแบบนี้ใช่ไหม"

คนรอบข้างก็รวมตัวกันเข้ามา

พวกเขาก็จ้องมองซูฮั่นอย่างไม่พอใจเช่นกัน

"หนุ่มคนนี้ดูเหมือนจะเป็นคนดี ทำไมเขาถึงทำเรื่องใจดำแบบนี้ได้ เขาบอกว่าอุปกรณ์ของคนอื่นเป็นของปลอมจริงๆ เหรอ"

"ใช่แล้ว ฉันได้แสดงคุณสมบัติเหล่านี้ให้คุณดูแล้ว มันจะเป็นของปลอมได้ยังไง"

"อาวุธระดับทองขายได้สี่ล้าน ซึ่งไม่แพงอีกต่อไป เถ้าแก่คนนี้มีจิตสำนึกมาก คุณยังจะขอลดราคาอีกเหรอ"

"ฉันคิดว่าคนแบบนี้ควรถูกส่งไปตลาดการค้าเพื่อสอนให้เขารู้จักวางตัว!"

เจ้าของแผงมองซูฮั่นด้วยรอยยิ้มภาคภูมิใจบนใบหน้า

เซียหลิงดึงเสื้อของซูฮั่นเบาๆ และกระซิบว่า "ซูฮั่น ทำไมไม่ลืมมันซะ"

"เรามาดูที่อื่นกันเถอะ"

ชินซวนยี่ก็พยักหน้าเบาๆ เช่นกัน ดวงตาเต็มไปด้วยความกังวล

ถ้าคุณถูกส่งไปตลาดการค้าในฐานะคนโกหกจริงๆ

แล้วคุณก็ไม่สามารถลงทะเบียนเรียนได้

ซูฮั่นยิ้ม

เขาจ้องมองชายอ้วนและพูดว่า "ในเมื่อคุณบอกว่านี่เป็นของจริง คุณกล้าส่งขลุ่ยลายไม้สีดำให้คนอื่นดูไหม"

ใบหน้าของชายอ้วนซีดลงเล็กน้อย

เขากัดฟันและพูดว่า "ทำไม นี่เป็นอุปกรณ์ของฉัน คุณสามารถดูได้แค่ในมือฉันเท่านั้น"

ในเวลานี้

กลุ่มยามสวมเกราะมาตรฐานเดินเข้ามา

"พวกคุณกำลังทำอะไรกันที่นี่"

ชายวัยกลางคนที่นำหน้าพูดด้วยสีหน้าบึ้งตึง

คนรอบข้างถอยหลัง

มีสีหน้าว่ากำลังดูการแสดงที่ดี

นี่คือยามรักษาความปลอดภัยของตลาดการค้า

รับผิดชอบในการรักษาความสงบเรียบร้อยและความยุติธรรมในการทำธุรกรรม

ชายอ้วนชี้ไปที่ซูฮั่นและพูดว่า "คนนี้เป็นคนโกหก!"

"เขาต้องพูดว่าขลุ่ยลายไม้สีดำของฉันเป็นอุปกรณ์ระดับทองแดง!"

"ดูสิ ทุกคน คุณสมบัติทั้งหมดแสดงอยู่ที่นี่ คุณสมบัติจะปลอมได้ยังไง"

ผู้ชมพยักหน้า

"ใช่ ฉันคิดว่าไอ้หมอนี่เป็นคนโกหก เขาไม่มีเงินซื้ออุปกรณ์ระดับทองและต้องการแฮ็กมัน"

"คุณมีสาวสวยสองคนอยู่ด้วย แต่คุณกลับทำอะไรแบบนี้"

"โชคดีที่สาวสวยสองคนนี้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขา"

หัวหน้าทีมยามเข้ามาหาซูฮั่น ขมวดคิ้วและพูดว่า "ทุกอย่างที่พวกเขาพูดเป็นความจริงหรือ"

"งั้นมากับเราซะ!"

พูดจบ

ยามสองคนด้านหลังของเขาก้าวเข้ามาเพื่อพาซูฮั่นไป

เห็นดังนั้น เซียหลิงรีบหยุดตรงหน้าซูฮั่น "ไม่ ต้องมีความเข้าใจผิดที่นี่แน่นอน ซูฮั่นไม่ใช่คนแบบนั้น"

ชินซวนยี่ก็พยักหน้าอย่างรวดเร็ว ขมวดคิ้ว และค้อมตัวขอโทษไม่หยุด "ขอโทษค่ะ เป็นความผิดของฉันเองที่ก่อเรื่อง"

"มันไม่เกี่ยวอะไรกับเพื่อนของฉันคนนี้ ถ้าคุณจะลงโทษ ก็ลงโทษฉันเถอะ"

เมื่อคนรอบข้างเห็นเช่นนี้ พวกเขายิ่งโกรธมากขึ้น

"เด็กคนนี้ทำผิดเอง แต่สาวสวยสองคนนั้นยังพูดแทนเขาอีก"

"รีบจับคนนี้ซะ เพื่อป้องกันไม่ให้เขาทำร้ายสาวสวยสองคนนี้!"

"สาวสวยสองคนจะไม่มีชีวิตที่ดีถ้าตามคนจนแบบนี้ไป"

ซูฮั่นพูดอย่างสงบ "ขลุ่ยในมือเขาเป็นแค่อาวุธระดับทองแดง"

"ว่าจริงหรือปลอม คุณจะรู้ถ้าคุณเอามันมาดู"

หัวหน้ายามเดินไปหาชายอ้วนอย่างสงสัย ยื่นมือออกไปและพูดว่า "ให้ขลุ่ยนั่นฉัน"

"ถ้าสิ่งที่เขาพูดเป็นเท็จ ฉันจะให้ความยุติธรรมกับคุณ"

ชายอ้วนหน้าซีด

เหงื่อเย็นไหลออกมาบนหน้าผากของเขา

เขาฝืนยิ้มอย่างเก้อเขิน "ลืมมันเถอะครับท่าน ผมจะไม่สนใจเรื่องนี้แล้ว"

เสียงของหัวหน้ายามสูงขึ้นทันที "เอามานี่!"

ชายอ้วนตัวสั่นด้วยความกลัว

เขาค่อยๆ ส่งขลุ่ยในมือให้หัวหน้ายามอย่างระมัดระวัง

หัวหน้ายามค่อยๆ รับมา

แผงคุณสมบัติของขลุ่ยปรากฏขึ้นตรงหน้าทุกคน

[ขลุ่ยไม้สีดำ]

[คุณภาพ: ระดับทองแดง]

[พลังจิต +20]

[คำอธิบาย: ขลุ่ยที่ทำจากไม้สีดำธรรมดา สามารถสร้างทำนองที่ไพเราะเมื่อเล่น]

[ข้อกำหนดอุปกรณ์: ระดับ 10]

เมื่อเห็นแผงคุณสมบัตินี้

ทุกคนที่อยู่ที่นั่นเบิกตากว้าง

ชายอ้วนหน้าซีด หันหลังและพยายามจะวิ่งหนี

หัวหน้ายามโบกมือ

สมาชิกหลายคนของทีมยามกรูกันเข้ามาและกดชายอ้วนลงกับพื้น

(จบบท)