บทที่ 95 คุณบังฉันดูการแสดงอยู่

วันที่ 18 สิงหาคม

การซ้อมใหญ่ของคอนเสิร์ตเส้นทางสายไหมเริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ

สวี่เย่มาถึงสถานีโทรทัศน์อันเฉิงพร้อมกับเจิ้งอวี้

เมื่อมาถึงหน้าสตูดิโอ ทีมงานก็หยุดเจิ้งอวี้ไว้

"ขอโทษนะครับ เฉพาะนักร้องที่เข้าร่วมเท่านั้นที่สามารถเข้าไปได้"

เจิ้งอวี้เข้าใจดีและกล่าวกับสวี่เย่ว่า “สวี่เย่ เมื่อเจอผู้กำกับอวี๋ ต้องทำตัวให้สุภาพด้วยนะ”

“เข้าใจแล้วครับ!” สวี่เย่ตอบทันที

หลังจากพูดคุยอีกสองสามคำ เจิ้งอวี้ก็ออกไป

สวี่เย่ติดป้ายบัตรผ่านที่เจ้าหน้าที่มอบให้และเดินเข้าไปในสตูดิโอ

เจ้าหน้าที่คนนี้เป็นหญิงสาววัยยี่สิบกว่าๆ และเธอก็มองสวี่เย่ไม่วางตา

"สวี่เย่ดูปกติดีนะ แถมยังหล่อมากด้วย ตัวจริงหล่อกว่าที่เห็นในทีวีอีก!" หญิงสาวคิดในใจ

สายตาของเธอไม่เคยละไปจากสวี่เย่เลย เธอพาสวี่เย่มานั่งที่โซนพักผ่อนและยิ้มพร้อมถามว่า “คุณครูสวี่ เชิญนั่งพักก่อนนะคะ คุณอยากดื่มอะไรไหมคะ?”

สวี่เย่ยิ้มตอบ "น้ำเปล่าก็พอครับ"

หญิงสาวรีบไปหยิบขวดน้ำดื่มมาให้สวี่เย่

"ขอบคุณครับ"

สวี่เย่รับขวดน้ำมาและเปิดฝา จากนั้นเขาหยิบกล่องเครื่องมือออกมาจากกระเป๋าเสื้อ

เมื่อกล่องเครื่องมือปรากฏขึ้น ใบหน้าของหญิงสาวก็แสดงความประหลาดใจ

วินาทีต่อมา สวี่เย่เปิดกล่องออก หยิบหลอดออกมาและเสียบลงในขวดน้ำ

ท่าทางของเขาดูสง่างาม และทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างราบรื่น

สวี่เย่ยกขวดน้ำขึ้นและเริ่มดูดน้ำจากหลอด

หญิงสาวตกตะลึง

เธอไม่กล้าพูดอะไรและรีบเดินหนีไป เธอกลัวว่าถ้าอยู่นานกว่านี้เธอจะเผลอตะโกนว่า "คุณป่วยหรือเปล่า?"

จะดื่มน้ำขวดทำไมต้องใช้หลอดด้วย?

ที่สำคัญคือทำไมถึงต้องพกกล่องเครื่องมือและหลอดดูดน้ำแบบใช้แล้วทิ้งติดตัวด้วย?

ปกติกล่องเครื่องมือทั่วไปย่อมไม่มีหลอดดูดน้ำแบบใช้แล้วทิ้ง

แต่กล่องเครื่องมือของสวี่เย่ถูกสั่งทำพิเศษ มีอุปกรณ์ครบครัน

หลังจากหญิงสาวเดินออกไป ก็ไม่มีใครเข้ามาหาสวี่เย่

ศิลปินต่างชาติบางคนก็ไม่รู้จักสวี่เย่ แถมภาษาไม่ค่อยคล่องกันด้วย

อย่างไรก็ตาม ศิลปินต่างชาติเหล่านั้นมองสวี่เย่ด้วยสายตาที่แปลกประหลาด

ถ้าไม่ใช่เพราะสวี่เย่ติดบัตรผ่าน พวกเขาอาจจะลุกขึ้นมาไล่เขาออกไปแล้ว

ผู้ชายคนนี้เป็นใครเนี่ย?

ดื่มน้ำขวดแต่ใช้หลอด? ปากของคุณเล็กเกินไปหรือไง?

แน่ใจนะว่าไม่ได้มีปัญหาทางจิต?

ไม่นานนัก สวี่เย่เห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเขา

ผู้หญิงคนนี้รูปร่างสูงเพรียว ใส่ชุดสูทและกระโปรง พร้อมรองเท้าส้นสูง มีเสน่ห์ในแบบหญิงสาววัยผู้ใหญ่

ไม่เหมือนกับหญิงสาววัยสาวสวยทั่วไป ความรู้สึกนี้เหมือนกับหญิงวัยผู้ใหญ่ที่มีประสบการณ์ชีวิต

เธอคืออวี๋เวย

อวี๋เวยเดินมาหยุดตรงหน้าสวี่เย่และยื่นมือออกมายิ้ม "สวัสดีค่ะ สวี่เย่ ฉันเป็นผู้กำกับอวี๋เวย ยินดีที่ได้พบคุณ"

สวี่เย่วางขวดน้ำที่เสียบหลอดไว้ลง แล้วจับมือกับอวี๋เวย

สายตาของอวี๋เวยไม่พลาดที่จะเหลือบมองขวดน้ำที่เสียบหลอด ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเธอสั่นเล็กน้อย

นี่มันแปลกจริงๆ...

แต่อวี๋เวยก็เป็นคนที่เตรียมใจมาแล้ว

"สวัสดีครับ คุณผู้กำกับอวี๋"

หลังจากจับมือกันแล้ว ทั้งสองก็พูดคุยกันอย่างเป็นกันเอง

อวี๋เวยเป็นคนที่เก่งในการสื่อสาร ไม่กี่คำก็ทำให้สวี่เย่รู้สึกคุ้นเคยมากขึ้น

ทั้งคู่ดูเหมือนไม่ใช่คนที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก แต่เหมือนคนที่รู้จักกันมานานแล้ว

"ฉันได้ดูเพลงภาษาอังกฤษของคุณแล้ว คิดว่ามันดีมาก คุณมีแผนจะออกอัลบั้มบ้างไหม?" อวี๋เวยถาม

"ตอนนี้ยังไม่มีครับ" สวี่เย่ตอบ

เขายังมีเพลงไม่มากพอและยังไม่รีบร้อนที่จะออกอัลบั้ม

อวี๋เวยรู้สึกประหลาดใจ เพราะเห็นได้ชัดว่าสวี่เย่มีความสามารถในการแต่งเพลงสูงจากการที่เขาแต่งเพลงในรายการ Tomorrow's Superstar อย่างต่อเนื่อง

ไม่น่าเป็นไปได้ที่เด็กหนุ่มคนนี้จะหมดไอเดียเร็วขนาดนี้

อวี๋เวยไม่พูดเรื่องนี้ต่อ เพราะรู้ว่าบางเรื่องไม่ควรล้วงลึกเกินไป

"ที่ฉันมาหาคุณวันนี้ ก็เพราะมีโปรเจ็กต์หนึ่งอยากคุยด้วย ฉันกำลังจะจัดทำรายการวาไรตี้ใหม่ชื่อว่า The Wandering Music และอยากชวนคุณเข้าร่วม" อวี๋เวยพูดตรงไปตรงมา

"รายการนี้เป็นรายการที่ผสมผสานระหว่างเรียลลิตี้โชว์กับการแข่งขันทางดนตรี ฉันเองก็จะลองทำเป็นครั้งแรก"

"ฟังจากชื่อแล้ว ไม่ใช่รายการที่ทำสำหรับมือใหม่สินะ?" สวี่เย่ถาม

อวี๋เวยยิ้ม "แน่นอนว่าไม่ใช่ นี่เป็นเวทีสำหรับนักร้องที่มีความสามารถ"

"ไม่ใช่รายการของสถานีโทรทัศน์อันเฉิงใช่ไหม?"

ในสายตาของอวี๋เวยมีประกายแปลกๆ เรื่องที่เธอกำลังจะออกจากสถานีโทรทัศน์อันเฉิงนั้นมีเพียงเพื่อนสนิทไม่กี่คนและบริษัทที่จะทำงานด้วยเท่านั้นที่รู้

การที่สวี่เย่สามารถคาดเดาได้จากสิ่งที่เธอพูด ก็ถือว่าฉลาดพอตัว

"นี่เป็นรายการของเพนกวินวิดีโอ คอนเสิร์ตเส้นทางสายไหมนี้จะเป็นโปรเจ็กต์สุดท้ายของฉันที่สถานีโทรทัศน์อันเฉิง หลังจากจบคอนเสิร์ต ฉันจะมุ่งเน้นไปที่การทำรายการของตัวเอง คุณก็รู้ บางครั้งการทำงานในสถานีโทรทัศน์มันยากที่จะทำอะไรได้เต็มที่" อวี๋เวยตอบอย่างสงบ

เธอไม่ได้กังวลที่จะบอกเรื่องนี้กับสวี่เย่

หลังจบคอนเสิร์ต พนักงานที่สถานีโทรทัศน์ก็จะรู้เรื่องนี้เช่นกัน

ไม่รอให้สวี่เย่ตอบกลับ อวี๋เวยพูดต่อ "หลังจากคอนเสิร์ตจบ ฉันจะส่งรายละเอียดบางอย่างให้คุณ คุณค่อยตัดสินใจอีกที เพนกวินวิดีโอก็อยากให้คุณเข้าร่วมรายการนี้มาก ถ้าคุณเข้าร่วม เพนกวินวิดีโอจะดีใจมาก พวกเขายังจะติดหนี้บุญคุณคุณอีกด้วย"

ในฐานะผู้ให้บริการสื่อวิดีโอ เพนกวินวิดีโอมีทรัพยากรที่แตกต่างจากสถานีโทรทัศน์

สวี่เย่รู้ดีว่าเขามีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับจูจือวิดีโอ แต่เขาก็มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเพนกวินวิดีโอ

การเข้าร่วมรายการวาไรตี้นี้ก็น่าสนใจไม่น้อย

"จะมีใครเข้าร่วมบ้าง?" สวี่เย่ถาม

"ชิงเหนียวและจี้กวงอาจส่งคนมา" อวี๋เวยยิ้มเล็กน้อย

ชิงเหนียวเอนเตอร์เทนเมนต์และจี้กวงมีเดียคือศัตรูคู่แค้นของสวี่เย่

สำหรับรายการวาไรตี้ที่อวี๋เวยเป็นผู้วางแผนเช่นนี้ พวกเขาคงไม่พลาด

แต่ผู้ที่จะมาร่วมรายการก็คงไม่ใช่หลี่ซิงเฉิน แต่เป็นนักร้องที่มีฝีมือจริงๆ

"ผมเข้าใจแล้ว ผมจะพิจารณาดู" สวี่เย่ตอบ

หลังจากที่ทั้งสองแลกเบอร์ติดต่อกัน อวี๋เวยก็เดินจากไป

ต้องบอกเลยว่าความมีเสน่ห์ของหญิงผู้ใหญ่นั้นช่างไม่ธรรมดา

โดยเฉพาะเวลาที่อวี๋เวยเดินจากไป ทรวงอกที่สะท้อนอยู่ในกระโปรงก็ทำให้สวี่เย่รู้สึกสดชื่นขึ้นไม่น้อย

ในตอนนั้นเอง ศิลปินกลุ่มใหม่ก็ขึ้นมาซ้อมบนเวที

เป็นกลุ่มไอดอลหญิง หยวนฉีเส้าหญิง

สาวน้อยทั้งหกคนที่สวมใส่ชุดกระโปรงสั้นสดใสกำลังเต้นอยู่บนเวที พวกเธอน่ารักมาก

ขณะที่ซ้อมเต้นอยู่บนเวที หวังหนานเจียก็สังเกตเห็นสวี่เย่นั่งอยู่ที่แถวผู้ชม

ใบหน้าของเธอเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มสดใส แต่เธอก็เสียสมาธิไปเพราะมัวแต่มองเขา ทำให้เธอช้ากว่าจังหวะหนึ่ง

หวังหนานเจียรู้สึกหงุดหงิดมาก

หลังจากซ้อมเสร็จ หวังหนานเจียก็เดินตรงไปหาสวี่เย่

ส่วนสาวๆ อีกห้าคนแอบซ่อนตัวอยู่ไกลๆ เพื่อสังเกตการณ์

"เขาใช้หลอดดูดน้ำขวดจริงๆ ด้วย! นี่มันไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาทำ!"

"แต่ว่าเขาก็หล่อจริงๆ นะ เสียดายที่สมองไม่ค่อยดี!"

"ดูสิ หวังหนานเจียเดินไปหาเขาแล้ว!"

ในตอนนี้ หวังหนานเจียยืนอยู่ต่อหน้าสวี่เย่

"สวี่เย่ คุณคิดถึงฉันบ้างไหม!" หวังหนานเจียพูดด้วยความดีใจ

ในตอนนั้นเอง สวี่เย่ยื่นมือออกมาแตะที่แขนของหวังหนานเจียและดันเธอออกไปด้านข้าง

"คุณบังผมจะดูการแสดง"