บทที่ 90 เพลงภาษาอังกฤษก็ต้องร้องให้คนต่างชาติฟังสิ!
หน้าจอมือถือของตู้ฉงหลินดับลง เหลือเพียงตัวอักษรหนึ่งบรรทัด วิดีโอจบลงแล้ว ตู้ฉงหลินยืนนิ่งอยู่ในห้องพักโรงแรมด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน เขาเงยหน้ามองเพดานอย่างเงียบๆ ความเงียบนี้คงอยู่นานประมาณหนึ่งนาที ก่อนที่ตู้ฉงหลินจะรู้สึกตัว ในฐานะผู้กำกับผู้มากประสบการณ์ เขาถามตัวเองคำถามหนึ่งว่า "การให้สวี่เย่เป...
