บทที่ 52 การโจมตีแบบไม่ทันตั้งตัว!
เด็กน้อยเต็มไปด้วยกลิ่นอายของการฆ่าที่น่าสะพรึงกลัว สีหน้าของเหล่าทหารเปลี่ยนไป พวกเขาทั้งหมดหยิบอาวุธขึ้นมาและมองเด็กน้อยอย่างระแวดระวัง ซูฮั่นลูบศีรษะของเด็กน้อยเบาๆ: "นี่เป็นหนึ่งในพวกเราเอง" "เจ้ากลับไปพักก่อนนะ" วงเวทมนตร์สว่างขึ้น ลูกเสือถูกส่งกลับไปยังพื้นที่สัตว์เลี้ยง หัวหน้าจ้องมองซูฮั่นอย...
