บทที่ 51 การโจมตีแบบไม่ทันตั้งตัว เด็กน้อยอวดพลัง!
ค่ำคืนย่างกรายมาเยือน ปัง ปัง ปัง-- รถไฟแล่นฝ่าความมืด ซูฮั่นชำเลืองมองออกไปนอกหน้าต่าง นี่คือป่าเถื่อน ไร้แสงไฟใดๆ มืดสนิทดั่งน้ำหมึก มีเพียงแสงจันทร์ที่ให้แสงสว่างบ้างเล็กน้อย ทั้งโบกี้เงียบกริบ ไฟหลักถูกปิดลง เหลือเพียงไฟทางเดินไม่กี่ดวงที่ยังส่องแสงสลัว ทุกคนง่วงงุน ซูฮั่นชำเลืองมองพี่น้องสองสาว...