ตอนที่แล้วตอนที่ 89 ห้ามพูด
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 91 วันนั้นโรงเต็ม

ตอนที่ 90 นอแรด


สุดท้าย  อารมณ์ของผู้หญิงคนนั้นก็พังทลาย

ฝางหลิงเห็นแบบนั้นก็รู้สึกเสียใจ อยากจะร้องไห้

เจียงเย่มองดูทั้งสอง  "สวัสดีครับ ดึกป่านนี้  ยังไม่นอน  กำลังหาอะไรอยู่เหรอครับ?"

เจียงเย่ถามคำถามที่ดูเหมือนไม่เกี่ยวข้องกัน  แต่ผู้หญิงคนนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองเจียงเย่

"คุณช่วยฉันได้ไหม? คุณช่วยฉันได้ใช่ไหม?!"

"ขึ้นอยู่กับว่าคุณกำลังหาอะไร"

"ฉันอยากจะหานอแรด"

"หานอแรดไปทำไม?"

ผู้หญิงคนนั้นลังเลที่จะพูด  เจียงเย่หรี่ตา  "คุณอยากจะหานอแรดไป..  ติดต่อกับวิญญาณใช่ไหม?"

ผู้หญิงคนนั้นมองดูเจียงเย่  ดู..  ตกใจ

เธอตื่นเต้น  ลุกขึ้นยืน  แย่งโทรศัพท์จากมือของฝางหลิง  "คุณรู้  แบบนี้ก็แสดงว่าคุณรู้วิธีซื้อ  รู้วิธีทำเป็นธูปใช่ไหม?  บอกฉันที  ได้ไหม?"

"ไม่ใช่ว่าผมไม่ยอมบอก  แต่..  คุณเคยใช้แล้ว  รู้ว่ามันไม่ได้ผล  ทำไมถึงยังหาอยู่?"

เจียงเย่พูด  ผู้หญิงคนนั้นกัดฟันแน่น  "น้ำตาวัวไม่ได้ผล  แต่ฉันได้ยินมาว่านอแรดได้ผล  จริงนะ!"

"หยินหยางแยกจากกัน  ไม่ว่าคุณจะยอมรับหรือไม่  สามีของคุณก็กลับมาไม่ได้  คุณต้องเข้มแข็ง"

"ฉันรู้  แต่..  ฉันแค่อยากจะเจอเขา  ตอนที่เขาจากไป  เขาไม่ได้บอกอะไรพวกเราเลย ตอนไปทำงาน เขาก็ยังปกติดี ทำไมถึงฆ่าตัวตาย? ใช่ ฉันรู้ว่าเขาเสียเงินในตลาดหุ้นเยอะมาก แต่ฉันจะให้อภัยเขา เขาไม่ควรจบชีวิตตัวเองแบบนี้ใช่ไหม?"

ฝางหลิงได้ยินแบบนั้นก็ตกใจ

ผู้หญิงคนนี้คือ..  ภรรยาของผีในโรงหนัง!

เธอตกใจ  มองดูเจียงเย่  แต่..  บนใบหน้าของเจียงเย่  กลับไม่แปลกใจ

แต่ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดต่างก็ไม่อยากจะเชื่อ

บังเอิญอะไรขนาดนี้  แต่เจียงเย่เหมือนกับว่าเดาออก!

"ฝางหลิง คุณรู้จักชื่อคนที่เธอเจอไหม?"

"หูฉวน"

ตอนนี้  ถึงคราวที่ผู้หญิงคนนั้นจะตกใจ  เธอมองดูฝางหลิง  "เธอเจอสามีฉันเหรอ?"

"ฉันเป็นคนแรกที่พบศพเขา เพราะว่าฉันเจอโดยบังเอิญตอนที่ฉันให้ปากคำ ญาติของคุณยังไม่มา พวกเราน่าจะ..  เดินสวนกัน"

ฝางหลิงพูด

"แต่..  หลังจากที่เขาตาย  ฉันเจอเขาที่โรงหนัง  เขานั่งอยู่แถวหลังฉัน  มากับเด็ก"

"เด็ก?  ตงตง?  เป็นไปไม่ได้  คืนนั้น  ตงตงอยู่ที่บ้าน จะอยู่กับเขาได้ยังไง?"

ผู้หญิงคนนั้นสับสน เจียงเย่ตอบ  "เด็กคนนั้นเป็นภาพลวงตา ลูกของคุณเคยบอกหรือเปล่าว่าอยากให้พ่อพาไปดูหนัง?"

"สามีฉันทำงานที่โรงหนัง  แต่..  เพราะแบบนี้  เขาก็เลยไม่มีเวลาพาลูกไปดูหนัง"

"แบบนี้ก็อธิบายได้  เป็นเพราะความห่วงใยของเขา ตอนนี้ คุณรู้วิธีเจอเขาแล้วใช่ไหม?"

ผู้หญิงคนนั้นมองดูเจียงเย่อย่างเหม่อลอย  "คุณอธิบายชัดๆ ได้ไหม?"

"ไม่ว่าจะเป็นน้ำตาวัวหรือนอแรด มีข่าวลือว่ามีสรรพคุณติดต่อกับวิญญาณ  แต่..  ไม่ได้หมายความว่าแค่มีของพวกนี้ก็พอ  คนที่ทำต้องมีฝีมือ ต่อให้คุณหาของพวกนี้ได้  แต่..  ไม่มีคนทำก็ไม่ได้ผล มีวิธีหนึ่งที่จะทำให้คุณเจอสามีคุณ  นั่นก็คือ..  ปฏิทิน"

"จริงเหรอ? งั้นคุณช่วยสอนฉันหน่อยได้ไหม?  ฉัน..  ฉันยอมแลกทุกอย่าง  ฉันยอม..  เอาอายุขัยของฉันแลก!"

ผู้หญิงคนนั้นอยากจะเจอสามีมาก  ตอนที่เธอบอกว่ายอมแลกทุกอย่าง  เธอก็พบว่า..   สิ่งเดียวที่เธอแลกได้คือ..  อายุขัย

เจียงเย่ยิ้ม  ส่ายหัว  "ไม่ต้องเพราะว่าผมก็กำลังหาเขาอยู่ เช็ดน้ำตา  กลับบ้านเถอะ  ฝางหลิง  ไปกับเธอ  ดูว่าหาหูฉวนที่บ้านเจอไหม"

ฝางหลิงพยักหน้า  แล้วก็ตามผู้หญิงคนนั้นออกจากร้านสะดวกซื้อ

ต้องหาหูฉวนให้เจอ  เพราะว่าหลังจากที่เขาตาย  เขาก็เตือนฝางหลิงว่าอย่าพูดในโรงหนัง

เจียงเย่สงสัยว่าโรงหนังนั้นอาจจะมีปัญหา

ต้องหาหูฉวนให้เจอ  ถึงจะรู้เรื่องราวมากกว่านี้

ส่วนเรื่องของฝางหลิง  ค่อยว่ากันทีหลัง  หรือ..   หูฉวนอาจจะรู้อะไรมากกว่าเธอ

พอมาถึงบ้านของหูฉวน  ยืนอยู่หน้าประตู  ก็เห็นไฟในบ้านเปิดอยู่

พาฝางหลิงเข้าไป ไม่นาน ก็เห็นสามีภรรยาสูงอายุเดินออกมา พอเห็นลูกสะใภ้กลับมา บนใบหน้าที่ดูเหนื่อยล้าก็ปรากฏความโล่งใจ

"เสี่ยวหง ลูกกลับมาแล้ว  ดึกป่านนี้ไปไหนมา?"

เสี่ยวหง ภรรยาของหูฉวน บอกพ่อแม่สามีว่าเธอออกไปซื้อของ  แล้วก็พาฝางหลิงเข้าไปในห้องโดยไม่แนะนำอะไรมาก

พวกเขาเข้าไปในห้อง  แต่..  ไม่มีใครคิดเลยว่าบนเตียงจะมีเด็กผู้ชายนอนอยู่  ข้างๆ เตียงมีสุนัขนอนอยู่

สุนัขเดินวนไปวนมา  พอเห็นเสี่ยวหง  มันก็เห่า  เหมือนกับว่าอยากจะพูดอะไรบางอย่าง

เสี่ยวหงกำลังจะปลอบสุนัข  แต่ฝางหลิงก็จับมือเธอ  ชี้ไปที่ที่สุนัขเดินวน  "พี่สาว สามีของคุณ เขายืนอยู่ข้างเตียง เขากำลังมองดูคุณอยู่!"

ฝางหลิงพูด  เสี่ยวหงก็หันไปมอง

ตอนนี้  ในที่สุดเธอก็เห็นผู้ชายที่เธอคิดถึง  เขายืนอยู่ข้างเตียง บนใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

"ขอโทษนะ ที่รัก  ผม..  ผมเสียใจ  แต่..  ผมไม่เสียใจที่กินยา  ผมขอโทษ  ผมไม่รู้ว่าจะชดเชยให้คุณ ลูกและพ่อแม่ยังไง  ผมมันขี้ขลาด  ผมขอโทษ"

เหมือนกับที่เสี่ยวไป๋พูด  คนที่ฆ่าตัวตายส่วนใหญ่จะเสียใจ

เหมือนกับที่คนมักพูดว่าถ้าไม่กลัวตาย  ก็ไม่ต้องกลัวอะไร

เสี่ยวหงพยายามข่มความเศร้า  หูฉวนเห็นฝางหลิง  และก็เห็นเจียงเย่ที่อยู่ในโทรศัพท์มือถือ

เขารู้สึกถึงความน่ากลัวของเจียงเย่  ก็เลยพูดว่า  "น้องสาว ผู้ชายในโทรศัพท์เก่งมากใช่ไหม? เธอพาเขามาเพราะอยากรู้ว่าทำไมคืนนั้น  ฉันถึงบอกเธอว่าห้ามพูดใช่ไหม?"

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด