Chapter 23 การแอบฟังความในใจ

ซูเฮาเปิดหน้าจอเสมือนจริงของระบบวิวัฒนาการขั้นเทพ

[นายท่าน]: ซูเฮา

[สมอง lv2] ได้รับความสามารถ: สติปัญญาขั้นสูง

[ดวงตา lv2] ได้รับความสามารถ: การอ่านเหนือมนุษย์ + การมองเห็นเหนือมนุษย์

[คะแนนวิวัฒนาการคงเหลือ]: 700 คะแนน

[ส่วนต่อไปของวิวัฒนาการ]: หู

ดวงตาของซูเฮาเป็นประกาย เขานึกไม่ออกเลยว่าหูที่วิวัฒนาการแล้วจะมีความสามารถอะไร

"ระบบ เริ่มวิวัฒนาการ 'หู'"

"ติ๊งๆ ยินดีด้วยกับนายท่าน หู lv1 วิวัฒนาการสำเร็จ"

"วิวัฒนาการต่อไป!"

"ติ๊งๆ ยินดีด้วยกับนายท่าน หู lv2 วิวัฒนาการสำเร็จ"

ซูเฮาตรวจสอบทันทีด้วยความอยากรู้

[หู lv2] ได้รับความสามารถ: การได้ยินเหนือมนุษย์ + การแอบฟังความในใจ

เกี่ยวกับการได้ยินเหนือมนุษย์ ซูเฮาเข้าใจได้ทันทีว่าการได้ยินของเขาต้องดีขึ้นอย่างมาก

แล้ว ‘การแอบฟังความในใจ’ นี่คืออะไร?

"นายท่าน ท่านสามารถเลือกบุคคลที่จะแอบฟังได้ด้วยสายตา จากนั้นก็แค่ฟังความคิดของพวกเขาได้อย่างเงียบๆ"

ซูเฮามองไปที่ชุยเซียววานด้วยความอยากรู้อยากเห็น แล้วพูดอย่างเงียบๆ

ชุยเซียววานพูดในใจว่า: ฉันคงไม่คู่ควรกับผู้ชายหล่อเหลาแบบคุณซูแน่ๆ แต่อย่างน้อยก็ขอแค่ได้เพ้อฝันถึงการมีเซ็กซ์กับเขาก็น่าจะโอเคใช่ไหมนะ?

ในเวลานี้ ชุยเซียววานหันกลับมามองที่ออฟฟิศ และบังเอิญสบตากับซูเฮา

"อ๊ะ"

ชุยเซียววานหน้าแดงก่ำในทันที และสายตาของเธอก็ดูเลิ่กลั่กเล็กน้อย

ซูเฮาตกใจ เขาได้ยินความคิดในใจของชุยเซียววานจริงๆ งั้นเหรอ?

ความสามารถ ‘แอบฟังความในใจ’ นี่มันเจ๋งสุดๆ ไปเลย!

เจ๋งสุดๆ จริงๆ!

"เซียววาน เกิดอะไรขึ้น? ทำไมมองหน้าฉันแล้วเขินล่ะ"

ซูเฮาเดินเข้าไปใกล้และแกล้งถาม

"หา? คุณซู ไม่มีอะไรหรอกค่ะ"

ชุยเซียววานแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องรู้ราวอย่างรวดเร็ว

"ไม่มีอะไร? ทำไมไม่มีอะไรแล้วหน้าแดงแบบนั้นล่ะ"

ซูเฮาแกล้งถามต่อ

"จริงเหรอคะ? บางทีอาจจะร้อนไปหน่อย คุณซูคะ ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ"

ชุยเซียววานหาข้ออ้างและวิ่งหนีไป

ซูเฮายิ้มกริ่ม ไปเข้าห้องน้ำ? คงไม่ใช่ว่าชุยเซียววานไปทำจริงๆ ใช่มั้ย

เขามีความสุขมาก ดูเหมือนว่าเขาจะต้องพยายามต่อไปในอนาคต และบรรลุความสำเร็จในชีวิตให้มากขึ้น เพื่อที่จะได้รับคะแนนวิวัฒนาการเพิ่มขึ้น

"ติ๊งๆ ปลดล็อคภารกิจของระบบ: เพิ่มอิทธิพลของนายท่านและทำภารกิจดึงดูดเม็ดเงินลงทุนด้านโฆษณาให้ได้ 1 พันล้าน"

"รางวัลภารกิจ: 1000 คะแนนวิวัฒนาการ"

ซูเฮาตะลึง ภารกิจการดึงดูดเม็ดเงินลงทุนด้านโฆษณาจำนวน 1 พันล้าน ถือเป็นความท้าทายอย่างมาก

ตอนนี้เขารับผิดชอบกลุ่มธุรกิจอินเทอร์เน็ตบนมือถือ หากต้องการทำกำไร แน่นอนว่าวิธีที่เร็วที่สุดคือการดึงดูดผู้ลงโฆษณา

จากนั้นซูเฮาก็รีบอ่านข้อมูลเกี่ยวกับโครงสร้างองค์กรและการดำเนินธุรกิจที่เกี่ยวข้องของบริษัทอย่างรวดเร็ว

ในไม่ช้า ก็เกือบจะ 9 โมงแล้ว เขาก็ตรงไปที่ห้องประชุมบนชั้น 6 พร้อมกับแล็ปท็อปของเขา

ในฐานะบริษัทจดทะเบียน หงเฉิง กรุ๊ป จะจัดการประชุมประจำทุกเช้าวันจันทร์และวันศุกร์ และผู้เข้าร่วมประชุมส่วนใหญ่จะเป็นสมาชิกฝ่ายบริหารระดับสูงของบริษัท

"สวัสดีครับ คุณซู!"

"คุณซู!"

ระหว่างทาง ซูเฮาได้พบกับพนักงานบริษัทหลายคน และพวกเขาทั้งหมดต่างก็เข้ามาทักทายเขาก่อน

ยังมีพนักงานหญิงสาวบางคนที่มองด้วยความชื่นชม ท้ายที่สุดแล้ว ตอนนี้เขาเป็นผู้บริหารที่อายุน้อยที่สุดในบริษัท

ในสายตาของพนักงานหญิงธรรมดาๆ เหล่านี้ เขานั้นเป็นมืดม้าที่มีอนาคตไกล

ในไม่ช้า ซูเฮาก็มาถึงห้องประชุมบนชั้นหก ในห้องประชุมมีคนนั่งอยู่แล้วหลายคน และมีการวางชื่อของผู้บริหารแต่ละคนไว้บนโต๊ะประชุม

เมื่อเห็นชื่อตัวเอง เขาก็เดินเข้าไปนั่ง

"นี่ผู้อำนวยการซู สวัสดี ฉันเจียงหยุนซี จากฝ่ายทรัพยากรบุคคล"

ในเวลานี้ ผู้หญิงแต่งตัวสวยที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็ทักทายเขาก่อน

"สวัสดีครับ คุณเจียง ผมชื่นชมคุณมานานแล้ว คุณเจียงไม่เพียงแต่สวย แต่ยังทำงานมีประสิทธิภาพมาก เมื่อวานนี้คุณช่วยจัดหาผู้ช่วยให้ผมเร็วมาก ขอบคุณมากนะครับ คุณเจียง"

ซูเฮาเป็นฝ่ายเริ่มต้นและพูดอย่างใจกว้าง

"ไม่เป็นค่ะ ยินดีที่ช่วยได้นะคะ คุณซูอายุยังน้อยและมีอนาคตไกล"

เมื่อเจียงหยุนซีถูกชม ความเหย่อหยิ่งของเธอก็พลุ่งพล่านขึ้นมาทันที และเธอก็หัวเราะอย่างมีความสุข

ในไม่ช้า ผู้บริหารอาวุโสคนอื่นๆ ในห้องประชุมก็เข้ามาทักทายซูเฮาเช่นกัน ท้ายที่สุดแล้ว ในชนชั้นของพวกเขา โลกนี้ก็เกี่ยวกับเรื่องผลประโยชน์ทั้งนั้น

แต่ชายวัยกลางคนหนึ่งที่นั่งอยู่ตรงข้ามซูเฮากลับส่งเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา

"ฉันว่าการแต่งตั้งผู้บริหารระดับสูงในบริษัทเรามันชักจะมักง่ายขึ้นทุกที เด็กหนุ่มแบบนี้จะมีความสามารถอะไรมาเป็นถึงผู้อำนวยการได้"

ชายวัยกลางคนนั้นพูดเยาะเย้ย

ซูเฮาขมวดคิ้วเล็กน้อย และจำได้ทันทีว่าชายคนนี้คือ ไคยู่โป่ว ผู้อำนวยการฝ่ายบริหารกลุ่มธุรกิจสื่อออนไลน์

กลุ่มธุรกิจสื่อออนไลน์คือฝ่ายธุรกิจสื่อข่าวของบริษัท โดยเน้นไปที่คอมพิวเตอร์พีซี ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นฝ่ายธุรกิจที่โด่งดังที่สุดของบริษัท

อย่างไรก็ตาม ด้วยการพัฒนาของโทรศัพท์มือถือ ธุรกิจพีซีก็ซบเซาลง ดังนั้นสถานะของไคยู่โป่ว ผู้อำนวยการฝ่ายบริหาร จึงไม่ดีเท่าเมื่อก่อน

ครั้งหนึ่งเมื่อเสิ่นยู่เฟยสนับสนุนให้จัดตั้งกลุ่มธุรกิจอินเทอร์เน็ตบนมือถือ ไคยู่โป่วก็สนับสนุนอย่างเต็มที่ และเสนอให้รวมธุรกิจอินเทอร์เน็ตบนมือถือเข้ากับธุรกิจสื่อออนไลน์ของเขาเอง

แต่ข้อเสนอนี้ถูกเสิ่นยู่เฟยปฏิเสธ ซึ่งแน่นอนว่าไคยู่โป่วไม่พอใจเรื่องนี้อย่างแน่นอน

แม้ว่าฝั่งพีซีของธุรกิจสื่อออนไลน์จะซบเซา แต่บริการเนื้อหาข่าวสารจำนวนมากของฝ่ายนี้ยังคงมีความสำคัญมาก

แม้แต่ 'แอป Kuainiao Toutiao' ในปัจจุบันของซูเฮาก็ยังมีเนื้อหาข่าวสารจากกลุ่มธุรกิจสื่อออนไลน์อยู่มาก

ไม่กี่วันที่ผ่านมา ผู้อำนวยการฝ่ายบริหารคนก่อนของกลุ่มธุรกิจอินเทอร์เน็ตบนมือถือได้ลาออกไป บริษัทจึงยังไม่ได้หาคนที่มีความเหมาะสมมารับช่วงต่อเป็นเวลานาน ไคยู่โป่วจึงคิดว่าเขามีโอกาสอีกครั้ง

แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าจู่ๆ ซูเฮาจะปรากฏตัวขึ้น และได้เป็นผู้อำนวยการฝ่ายบริหารกลุ่มธุรกิจอินเทอร์เน็ตบนมือถือโดยตรง

เมื่อไคยู่โป่วรู้ว่าซูเฮาเคยเป็นโปรแกรมเมอร์ในแผนกพัฒนาโปรแกรม เขาก็โกรธจนแทบจะอาเจียนเป็นเลือด

ซูเฮาพอเข้าใจความไม่พอใจของไคยู่โป่วได้ แต่การที่หมอนี่มาเรียกเขาว่าเด็กหนุ่มแบบนี้ ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย

"คุณซู ไม่ต้องไปสนใจเขาหรอกค่ะ นั่นมันนิสัยของเขา"

เจียงหยุนซีปลอบใจเขาจากด้านข้าง

ในขณะนั้น ประตูห้องประชุมก็เปิดออก

เสิ่นยู่เฟยเดินเข้ามาพร้อมกับสาวงามที่สวยมาก หญิงสาวคนนี้มีส่วนเว้าส่วนโค้งสะดุดตา เมื่อเทียบกับเสิ่นยู่เฟยแล้ว เธอดูมีเสน่ห์เย้ายวนกว่า แสดงให้เห็นถึงคำว่าเซ็กซี่ได้อย่างเต็มที่

ซูเฮาจำผู้หญิงที่สวยอย่างเป็นธรรมชาติคนนี้ได้ทันที เธอคือหนิงอวี้ซิน ผู้อำนวยการฝ่ายการเงินของหงเฉิง กรุ๊ป เธอและเสิ่นยู่เฟยได้รับการขนานนามว่าเป็นสองสาวงามที่สุดของหงเฉิง กรุ๊ป

หนิงอวี้ซินเป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยของเสิ่นยู่เฟย ทั้งสองคนสนิทกันมาก นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเสิ่นยู่เฟยจึงมั่นใจที่จะมอบตำแหน่งสำคัญอย่าง CFO ให้กับเธอ

หนิงอวี้ซินเดินเข้าไปในห้องประชุมและกวาดสายตามองไปรอบๆ ในที่สุดสายตาของเธอก็หยุดลงที่ซูเฮา มุมปากของเธอยกขึ้น และริมฝีปากสีแดงสดของเธอก็เผยรอยยิ้มออกมา

ซูเฮาถึงกับงุนงง ผู้หญิงคนนี้มองเขาแบบนี้ทำไม

"แอบฟังความในใจ!" ซูเฮาพูดในใจ

เสียงของหนิงอวี้ซิน: นี่เหรอ เด็กน่ารำคาญที่เซียวเฟยพูดถึง ฮ่าๆ หล่อใช้ได้เลยนะเนี่ย แต่อยู่ๆ ก็มาจ้องฉันทำไมกันนะ หืม อีตาบ้านี่

ทันใดนั้นใบหน้าของซูเฮาก็พลันมืดครึ้ม เสิ่นยู่เฟยไม่รู้ไปพูดอะไรไม่ดีเกี่ยวกับเขาต่อหน้าผู้หญิงคนนี้ บ้าเอ๊ย!

แล้วใครจ้องเธอวะ? ผู้หญิงคนนี้นี่หลงตัวเองชะมัด คิดว่าตัวเองสวยเลิศเลออะไรนักหนา!