บทที่ 55 ถูกผีตบ และ ยากแท้หยั่งถึง
เหยียนเชียนอี้เดินเข้าไปในห้องพักผู้ป่วยของมู่จื่อเฉิงอย่างไร้ผู้คนขวางกั้น ราวกับว่าที่นี่ไม่มีใครอยู่เลย ดวงตาโตเหมือนแมวที่เยือกเย็นของเธอมองไปที่มู่จื่อเฉิงที่กำลังหลับสนิท จากนั้น เธอก็ยกมือขึ้นและฟาดไปที่หน้าของมู่จื่อเฉิงอย่างแรง “อ๊าก——!!!” เสียงร้องอย่างเจ็บปวดดังก้องไปทั่วห้องพักของมู่จื่อ...
